Search the Community

"Neofobia żywieniowa to długotrwała niechęć do pokarmów o konkretnej strukturze, zapachu lub smaku. Dzieci z neofobią żywieniową mają bardzo ograniczony jadłospis. Nie są w stanie gryźć pokarmów stałych lub zjadać papkowatych. Wstręt do określonego rodzaju jedzenia różni się w przypadku każdego dziecka. Jedzenie (szczególnie nowych nieznanych produktów) to silny stres. Warto przy tym podkreślić, iż nie jest to zwyczajne grymaszenie, które w pewnym okresie rozwoju jest normą i próbą malucha decydowania o sobie samym. Neofobia żywieniowa to złożony problem, który ma różny przebieg w zależności od dziecka." "Dodatkowym wyznacznikiem tego, że to nie neofobia jest to, że prędzej czy później maluch jak zgłodnieje, weźmie do buzi to co ma pod ręką (i nie mówię tu o słodyczach), natomiast dziecko z neofobią będzie odmawiało jedzenia tak długo, aż nie dostanie czegoś co lubi, nawet jakby miało kilka dni nie jeść. " Problem w tym, że dotyczy nie dziecka, a 25letniego dorosłego. Mamy w Polsce ośrodki leczenia zaburzenia odżywiania, są to jednak ośrodki skupione na anoreksjii i bulimii. Stąd w desperacji pomysł z hipnozą, czy byłoby osiągnięcie dobrych wyników terapii hipnozą i jak mogłoby to wyglądać ? Pozdrawiam