Podróż w głąb siebie.

[affaire]

Witam,

nie bardzo wiem, w którym dziale mógłbym otrzymać odpowiedź na moje pytanie, lecz myślę, że ten jest odpowiedni.

 

Zacznę od historii:

Wracałem do rodzinnego domu na weekend. Byłem zmęczony, podróż mnie nudziła. Włożyłem słuchawki, odtworzyłem płytę, którą kocham - często mam przy niej dreszcze, uważam że ta muzyka jest absolutnie piękna - myślę, że istotne jest, że są na niej tylko 4 bardzo długie nagrania, bez wokalu. Wsłuchałem się w muzykę, przestałem myśleć. Nie wiem ile to trwało, może godzinę.

I w tym momencie rozpoczęło się coś dziwnego. Zobaczyłem pustynię. Szedłem, wydarzyło się wiele dziwnych rzeczy, o których nie chcę pisać. Wszystko było symbolami. Może najważniejszy wydaje się fakt, że znalazłem księgę. Nie czytałem jej dosłownie - nie widziałem tak na prawdę tekstu - ale poczułem treść, która w niej była. To było dla mnie jak oświecenie. Brutalnie szczera, niesłychanie mądra odpowiedź na moje problemy - nie jakieś błahe, dla mnie na prawdę poważne.

 

Nie mam doświadczenia z innymi stanami świadomości, więc nie mam do czego się odnieść.

Wizja, którą przeżyłem, nie była klarowna, nie było tak wyraźnie jak w śnie. Gdzieś między widzeniem, a czuciem przeżywałem symbole. Nie byłbym w stanie narysować konia, którego widziałem. Ten stan nie był również głęboki - autobus gwałtownie zahamował, otworzyłem oczy, rozejrzałem się, ale po 5 minutach znów mogłem wrócić tam gdzie byłem.

 

Nie wiem czy to była wyobraźnia, podświadomość czy coś innego. Czułem, że odkrywam własną duszę. Wiem jedno - nie umiem tam już wrócić - a potrzebuję, a raczej pragnę...

Czy ktoś mógłby mi w tym pomóc?

[sosnowiczanin]

nie musisz tam wracać.

cały czas, część ciebie, tam jest.

 

to co masz, powinno Ci wystarczyć.