Ucieczka przed bliską osobą

[Siadeh]

Kilka dni temu śnił mi się pewien mężczyzna. Można by powiedzieć, że czuję do niego nieco głębsze uczucia, ale wątpię czy kiedykolwiek się o tym dowie.

Przechodząc do rzeczy, biegłam długim korytarzem jakiegoś starego- zamku? kościoła?-w każdym razie, był urządzony w stylu gotyckim. Bardzo się bałam, wręcz odczuwałam szarpiący mną strach, jak gdybym uciekała przed kimś w realnym świecie. Miałam na sobie dżinsy i zwykłą bluzkę. Chłopak za mną był coraz bliżej, aż w końcu ujrzałam jego twarz. Odrazu wiedziałam, że to on. Odczuwałam tak straszny lęk, kompletnie sprzeczny z moimi ciepłymi uczuciami do niego. Kiedy dobiegłam do końca korytarza, ujrzałam duże, nisko osadzone okno. Podszedł do mnie, i spojrzał w moją twarz. Oczy miał ciepłe, ręce wyciągnięte, ale ja strasznie krzyczałam. W końcu rozpędziłam się, wybiłam ramieniem szybę i poleciałam w dół. Obudziłam się podskokiem na łóżku, a do mojego pokoju wchodziła mama, która chciała się spytać, dlaczego tak krzyczałam.

O co chodziło w tym śnie? Dlaczego to było coś na tyle okropnego, skoro wiem, że nie zrobiłby mi nic złego? Sen pamiętam dosyć dobrze, ale po przebudzeniu się zapisałam go na wszelki wypadek.