Ginący ludzie na wojnie (przyjaciele, którzy zginęli naprawdę, ale po śnie)

[soraya]

Tylko się nie śmiejcie temat mnie męczy od dawna, dlatego chcę zapytać, co o tym sądzicie.

Śniła mi się wojna - Powstanie Warszawskie. Byłam w mundurze, na niebie pikujące sztukasy, serie z broni pokładowej. Wokól widziałam uciekających ludzi, kolegów z oddziału.Uciekłam do bramy, i nagle zobaczyłam, że do tej samej bramy biegną inni ludzie, ale nie z tej bajki - w nowoczesnych fryzurach, garsonkach i garniturach. Najbliżej mnie biegła kobieta, która upadła tuż przed bramą ugodzona kulą w plecy. Obudziłam się z wrzaskiem, bo sen był bardzo realistyczny - widziałam fontannę krwi. Dodam, że nie pierwszy raz śniło mi się Powstanie, ale po raz pierwszy byli tam współcześni ludzie. Pamiętam strach, odgłosy walących kul, dalekie wybuchy bomb, unoszący się kurz, krzyki rannych, drżącą ziemię. Akcja snu działa się za dnia, jakby rano, przed południem, pamiętam, że na niebie było dużo chmur. Może to ważny szczegół - miałam poczucie, że świat dosłownie się wali, ale gdy zobaczyłam tych wspólczesnych ludzi, zrozumiałam, że jestem we śnie.

To był ranek 10 kwietnia. Trzy godziny później dowiedziałam się, że pod Smoleńskiem zginęła dwójka moich przyjaciół i kilku ludzi, których osobiście znałam, choćby przelotnie, związanych także z Muzeum Powstania w Warszawie.

Nie wiem, co o tym sądzić. "Coś" chciało mi coś powiedzieć, ale skąd, do licha, taki sen akurat na trzy godziny przed katastrofą? Czy ktoś umie wyjaśnić, dlaczego mi się to przyśniło?

Edytowane 24 Sierpnia 2010 przez soraya

[Slawomir]

Witam!

Przypadki to tylko w gramatyce.

Co do powstania w snach są dwie mozliowści albo jesteś bardzo blisko związana z muzeum powstania (chocby emocjonalnie) albo druga że są to wspomnienia z twojego poprzedniego wcielenia.

Co do snu i powiązania go z katastofą ja to widzę w ten sposób że z niewiadomych nam przyczyn czasem mamy dostęp do "tuneli" czasowych w których przeszłość, teraźniejszość oraz przyszłość jest tak samo osiągalne jak zdjęcie książki z półki zaś w śnie jest to o tyle łatwiejsze że mamy wyłączony nasz racjonalny sposób podchodzenia do życia jednym słowem łatwiej jest nam uwieżyć w to czego nie widzimy bo jeszcze nie nastąpiło.

pozdrawiam:

Sławomir