Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 8 Października 2019 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 8 Października 2019 Cząber - Satureja W dawnej medycynie ogromną rolę jako środek antyseptyczny odegrał tymol (p-cymen-2-ol) oraz jego pochodne. Jest to związek fenolowy o silnych właściwościach odkażających, przeciwgnilnych i przeciwfermentacyjnych. Zastosowany na błony śluzowe i skórę działa podrażniająco i rozgrzewająco, pobudza ukrwienie, następnie poraża receptory bólowe. Działa też przecipasożytniczo, niszcząc pierwotniaki, obleńce i płazińce. Karwakrol, który ma zastosowanie w medycynie weterynaryjnej i produkcji zwierzęcej (stymulowanie trawienia, profilaktyka kokcydiozy, substytut antybiotykowych stymulatorów wzrostu) jest izomerem tymolu. Rośliną bogatą w tymol, cymen, karwakrol jest cząber – Satureja, który zawiera olejek eteryczny i to on decyduje o jego sile działania leczniczego. Cząber zmielony, źle suszony i przechowywany szybko traci swoje właściwości. Dlatego polecam kupowanie cząbru w krajach Południowej Europy, uprawianie jej w ogrodach do swoich celów, ewentualnie cząber jako przyprawę – dobrej firmy. Z cząbrem jest jak z majerankiem – najcenniejsze są listki i wierzchołki pędów wysuszone delikatnie, rozdrobnione do leku lub potrawy tuż przed użyciem. Doskonały jest również olejek cząbrowy, ale trudno dostępny na rynku i kosztowny (Savory Oil, Saturejae Oleum). W cząbrze jest około 1-1,5% olejku eterycznego o zmiennym składzie jakościowym i ilościowym, zależnym od fazy rozwoju rośliny, warunków siedliskowych i klimatycznych, odmiany. Olejek cząbrowy Oleum Saturejae zawiera ok. 50-62% tymolu, 9-10% p-cymenu, spatulenol (4-6%), karwakrol (6-8%), metyl-tymol (5-6%), beta-kariofilen (4-5%), gamma-terpinen (3-4%). Niektóre odmiany i gatunki cząbru (np. Satureja laxiflora Koch) są bardzo bogate w tymol (63-64%) i terpinen (11-12%), mniej w karwakrol (4-5%), geraniol (3-4%) i octan geranylu (3%). Satureja boissieri wytwarza olejek eteryczny zawierający 44-45% karwakrolu i 35% p-cymenu. Olejek eteryczny Satureja icarica zawiera 59-60% karwakrolu, 15-16% p-cymenu i 2% metyl-karwakrolu. Wszystkie wymienione surowce są stosowane w leczeniu infekcji i stanów zapalnych układu oddechowego. Działają silnie odkażająco na układ pokarmowy, oddechowy, przeciwzapalnie, przeciwpasożytniczo i żółciopędnie. Mają właściwości pobudzające krążenie krwi, napotne, rozgrzewające i przeciwdepresyjne. Wzmagają diurezę i odkażają drogi moczowe. Cząber niewątpliwie ma silne właściwości przeciwdroboustrojowe (antybakteryjne, pierwotniakobójcze, fungistatyczne). Działa rozkurczowo na mięśnie gładkie, przeciwbólowo, wykrztuśnie i moczopędnie. Ma właściwości przeciwpasożytnicze. Hamuje fermentację i procesy gnilne w jelitach. Wzmaga ukrwienie skóry i jelit, poprawia trawienie. Pobudza wydzielanie żółci, zapobiegając jej zastojom i kamicy. Odkaża układ pokarmowy, układ oddechowy i moczowy. Zastosowany na skórę rozgrzewa, działa antyseptycznie i przeciwzapalnie. Doskonały do leczenia niestrawności, wzdęć, dyskinez dróg żółciowych, suchego kaszlu, przeziębień, zapalenia oskrzeli. Dłużej używany do wewnątrz reguluje wypróżnienia i usuwa przykry zapach z ust, jeśli jest on wywołany zaburzeniami trawienia. Stosowane w przetworach: Infusum 5% – w ciągu dnia wypić 1-2 szklanki naparu Oleum Saturejae, Oleum Thymi seu Origani – 2-3 razy dziennie 5-6 kropel, po jedzeniu. Tinctura z wymienionych surowców 1:5 – doustnie 5 ml 3 razy dziennie w niewielkiej ilości wody. Cząbru, jako jako przyprawy używa się do ryb, sałatek, mięs, zup, kanapek, wędlin. Doskonały jako przyprawa jest również olej z oliwek z dodatkiem świeżego cząbru (do butelki z oliwką włożyć kilka gałązek świeżego cząbru) a 1 łyżka oliwy cząbrowej zażyta na czczo działa przeciwkamiczo w stosunku do kamieni żółciowych, przeciwpasożytniczo (na czczo, mocny wyciąg oliwny) i silnie żółciotwórczo oraz oczyszczająco na wątrobę. Oliwka cząbrowa na świeżym zielu i oliwie z oliwek z pierwszego tłoczenia – 1 łyżka na czczo, w leczeniu niedoboru żółci i w kuracjach odtruwających. Olejek cząbrowy eteryczny [mocno rozcieńczony!] można zażywać 2-3 razy dziennie po 3 - 4 krople przy kaszlu, zapaleniu gardła, przeziębieniu, bólu brzucha i bólu głowy. Napar z cząbru – 2-3 razy dziennie po 100-200 ml, w chorobach przeziębieniowych i kaszlu – częściej i w mniejszych dawkach. Intrakt cząbrowy 1:3 (na 30-40% alkoholu) – 1 łyżeczka 1-3 razy dziennie w 100 ml wody. Olejek i nalewka (1:3 na 70% alkoholu) zewnętrznie do wcierania jako środek przeciwpasożytniczy, rozgrzewający, przeciwreumatyczny, odkażający stopy. źródło: dr. H.Różański 1 11 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 8 Listopada 2019 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 8 Listopada 2019 Czubrica to przyprawa używana w kuchni bałkańskiej, szczególnie popularna w Bułgarii. W handlu spotykamy najczęściej czubricę zieloną: czystą formę bez dodatków (lub ew. z solą, glutaminianem) czubricę zieloną: mieszankę przyprawową o składzie: zielona pietruszka, czosnek zielony, cebulka zielona, kozieradka mielona, sól, ewentualnie glutaminian sodu; czubrycę czerwoną: z dodatkiem papryki słodkiej i ostrej, kozieradki mielonej, czosnku, pietruszki i cebulki mielonej, czasem suszonych pomidorów, soli, rzadziej z dodatkiem kurkumy. Prawdziwa czubryca zawiera cząber górski – Satureja montana, z rodziny wargowych – Labiatae. Jest to krewniak znanego u nas cząbru ogrodowego Satureja hortensis L. Cząber górski ma nieco odmienny skład ilościowy i jakościowy niż cząber ogrodowy. Cząber górski ma formę krzewinki, dorastającej do 50 cm wys. Krzewinka podnosząca się, często rozłożona na skałach. Ziele zawiera olejek eteryczny – ok. 1-1,5%, a w nim głównie karwakrol (41-52%), p-cymen (około 12%), tymol 3-4%, eter metylowy karwakrolu (około 11%, brak go w cząbru ogrodowym S. hortensis), eter metylowy tymolu (około 2-2,5%; brak go w S. hortensis), borneol (ok. 4-5%, mniej go jest w S. hortensis), g-terpinen ( ok. 7-8%), brak go w S. hortensis), alfa-tujen (ok. 1,5-2%; brak go w S. hortensis). Istotne są także flawonoidy, kwas rozmarynowy, kwas karnozowy, kwas betulinowy, kwas oleanolowy, kwas ursolowy, betulina, kwas kawowy. Wyciągi z cząbru górskiego hamują rozwój drożdżaków (z rodzaju Candida), bakterii: paciorkowców i gronkowców oraz pałeczek okrężnicy E. coli. Zostało to udowodnione w szeregu badań w różnych krajach. Olejek z cząbru górskiego hamuje aktywność wirusów, np. HIV. Działa także niszcząco na grzyby patogenne z rodzaju Trichophyton. Preparaty sporządzane z cząbru górskiego, obok silnego działania odkażającego i antyseptycznego, działają żółciopędnie, ochronnie na miąższ wątroby, rozkurczowo i pobudzająco na czynności przewodu pokarmowego. Cząber górski nadaje się do przyprawiania i konserwowania kiszonych ogórków, kapusty, karczochów, do przyprawiania serów, ziemniaków, kiełbas i ryb (śledzie, łosoś). Czubryca fałszywa: zamiast cząbru górskiego zawiera cząber ogrodowy. Do czubrycy można dodawać tymianek, lebiodkę (oregano) i macierzankę (albo rozmaryn), bowiem zioła ta maja podobny kierunek zapachu i smaku. źródło: dr. H.Różański. 1 13 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.