Kajeput (kadżeput) OE

[Makrela]

Właściwości lecznicze kadżeputa od dawna znane były australijskim aborygenom, którzy używaja liści do opatrywania ran i inhalacji. Olejek kajeputowy był jednym z pierwszych produktów sprowadzonych z Azji Południowo-Wschodniej przez Holendrów do Europy w XVIII w.

Kajeput (Melaleuca leucadendra myrtaceous) należy do tej samej rodziny co drzewo herbaciane i naouli.
Jego nazwa pochodzi od słów „kayu putih”, które w języku indonezyjskim oznaczają białe drzewo. Jest niewielkim drzewem o smukłych opadających gałęziach, podobnie jak u wierzby płaczącej. Rośnie dziko w Indonezji, Australii, Wietnamie, Filipinach, Tajlandii, Malezji, Papui Nowej Gwinei, Malezji. Surowcem są młode gałązki z liśćmi.
Zbiór gałązek z liśćmi następuje w porze suchej, ponieważ w tym czasie liście zawierają najwięcej olejków lotnych.

Zapachem olejek kajeput przypomina połączenie drzewka herbacianego i eukaliptusa.

 

Podstawowe właściwości
Olejek kajeputowy jest antyseptykiem płuc, układu pokarmowego i dróg moczowych.
Ma silne właściwości antypasożytnicze, przeciwzapalne i rozluźniające.
Wspomaga pracę wątroby i przeciwdziała obrzękom żył.

Zalecany jest w chorobach płuc, astmie, zakażeniach dróg moczowych, reumatyzmie, bólach mięśni i stawów, rwie kulszowej, dnie moczanowej, nerwobólach, zapaleniu dziąseł, gardła, ucha środkowego, opryszczce narządów płciowych, dysplazji szyjki macicy, dermatozach, żylakach i hemoroidach.

 

Zewnętrznie:

Masaż lub nacieranie: 10 - 20 kropli (dla skóry wrażliwej, rozcieńczyć w oleju roślinnym). Klatka piersiowa i plecy w przypadku infekcji dróg oddechowych, na bolące mięśnie i stawy przy reumatyzmie, miejscowo w przypadku problemów skórnych.
Maści: użyć w stężeniu 10 – 20 %.
Inhalacje: w przypadku infekcji dróg oddechowych, zapalenie krtani lub zatok.
Dla oczyszczenia i odświeżenia powietrza.

Wewnętrznie:

1 – 2 krople trzy do czterech razy dziennie.
Wewnętrznie, olejek jest polecany przy reumatyzmie, bólu i niektórych chorobach skóry (łupież różowy, łuszczyca)

 

źródło: Zielony klub

[kaffka]

Olejek kajeputowy jest rewelacyjny w zwalczaniu łupieżu (wlać do szamponu do włosów lub mieszać na ręce, najlepsza ilość to chociaż 1 kropla na łyżkę preparatu, nałożyć tak spreparowany szampon, dokładnie wmasować w skórę głowy i zostawić na chwilę; spłukać). Pomaga bardzo szybko.

 

Olejek kajeputowy jest też świetny przy zwalczaniu grzybicy stóp, jeśli ktoś to dobrze znosi, można wmasowywać czysty w miejsca zmienione; jeśli czysty to stężenie za duże, można rozcieńczyć w dowolnym oleju bazowym. Potrzeba jest jednak systematyczność, trzeba sotosować przynajmniej 2 razy dziennie przez 2-3 miesiące (mimo że objawy znikną wcześniej, tylko tak wyleczy się chorobę całkowicie).