Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 22 Marca 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 22 Marca 2020 Nagietek lekarski - Calendula officinalis Nagietek zawiera olejek eteryczny 0,2-0,3% (kwiat); flawonoidy (izoramnetyna, kwercetyna), trójterpenoidy, polisacharydy (ramnoarabinogalaktany, arabinogalaktany), poliacetyleny, pochodne ksantofilu, fitosterole, sporo manganu i saponiny triterpenowe. Do saponin trójterpenowych należą kalendulozydy A-F (calendulosides A-F). Saponiny mają właściwości hemolityczne i przeciwzapalne. Polisacharydy nagietka stymulują fagocytozę (pożeranie antygenów) oraz wywierają wpływ antyrakowy. Do trójterpenowych alkoholi należą alfa- i beta-amyryna, arnidiol i kalenduladiol. Nie wszystkie składniki nagietka rozpuszczają się w wodzie, dlatego stosuje się roztwory alkoholowe lub olejowe. Wyciągi wodne i alkoholowe z nagietka mają właściwości antybakteryjne, antywirusowe, przeciwgrzybicze, pierwotniakobójcze, przeciwzapalne, ściągające, moczopędne, napotne, odtruwające, immunostymulujące i przeciwnowotworowe. Za działanie przeciwnowotworowe odpowiedzialne są taraksasterol, faradiol i helianol. Faradiol ma wpływ przeciwzapalny i przeciwbólowy podobny do indometacyny i może być wykorzystany w postaci maści, żelu, np. po kontuzjach sportowych. Za działanie immunostymulujące (zwiększające odporność na infekcje) odpowiedzialne są calendulozyd B i polisacharydy. Saponiny i olejek eteryczny zapewniają wpływ antybakteryjny i fungistatyczny. Nagietek jest polecany w leczeniu atopowego zapalenia skóry, łuszczycy i trądziku. Łagodzi objawy trądziku różowatego i zapalenia mieszków włosowych. Działa moczopędnie i odtruwająco nieznacznie pobudza akcją serca obniżając ciśnienie krwi przez rozszerzenie naczyń obwodowych, nieznacznie zwiększa wydzielanie potu i żółci. W dawnej medycynie używano nalewkę nagietkową do okładów na trudno gojące się rany, z wydzieliną ropną, sączące owrzodzenia i mokre wypryski. Wyciągi wodne i alkoholowe polecano dawniej w leczeniu chorób wątroby (obrzmienia wątroby), przy zaparciach, kurczach żołądkowych, skrofulozie, nowotworach, przy skąpych miesiączkach. Zewnętrznie polecano przy przebarwieniach skóry, trądziku, wypryskach i liszajach. Lecznicze są nie tylko same kwiaty, same płatki kwiatów, lecz całe kwitnące ziele nagietka. Zastosowanie: - bolesne i nieregularne miesiączki; - stany zapalne i skurczowe przewodu pokarmowego; - trudno gojące się rany w tym rany głębokie, owrzodzenia, oparzenia, odmrożenia, brodawki, trądzik, liszaje; - stany zapalne i owrzodzenia gardła, jamy ustnej, błon śluzowych, szczególnie żołądka i jelit; - przekrwienia wątroby - choroby skóry (trądzik, egzemy, opryszczka) - ból zębów (smarowanie dziąseł) - nerwobóle reumatyczne, ból szyi, mięśni, pleców - stany lękowe, depresje Zewnętrznie na rany do przemywań, kompresów, płukania. Z proszku kwiatowego i kwasu nikotynowego sporządza się pastylki stosowane w nowotworze żołądka. Ze świeżego ziela, jak i samych świeżych rozdrobnionych kwiatów sporządza się intrakt na gorącym alkoholu 40%, zalewając 100 g surowca 300 g wódki. Po 14 dniach przefiltrować. Zażywać z miodem przy grypie, przeziębieniu, anginie, chorobach skórnych, minimum przez 1 miesiąc, po 5 ml w 1-2 łyżkach miodu. Przy przeziębieniu dodawać do soku malinowego lub w mleku z sokiem malinowym i miodem. Nalewka na suchym surowcu jest mniej wartościowa, niemniej jednak może być składnikiem maści nagietkowej (na lanolinie, eucerynie), żelu nagietkowego (na żelatynie, kreagelu z glonów, podłożach akrylowych), kosmetyków oraz leków złożonych. Napar z ziela i kwiatów nagietka (2 łyżki czubate na 2 szklanki wrzątku) mogą być użyte do przemywania skóry, okładów na rany, oparzenia, odleżyny, wypryski, zmiany trądzikowe, oczy (przy stanach zapalnych), owrzodzenia, ponadto do opłukiwania narządów płciowych przy stanach zapalnych i urazach, do lewatyw przy zapaleniu odbytu (mocny napar z 4 łyżek na 1 szklankę wody). Doustnie zażywać 100-150 ml naparu przy nieżytach żołądka i jelit oraz jako środek czyszczący krew. Napar na mleku z miodem polecam przy przeziębieniu, kaszlu, ponadto grypie oraz wielu innych chorobach zakaźnych podobnie objawiających się jak grypa. Mocny napar stosować do płukania jamy ustnej i gardła przy bolesnych nadżerkach i aftach (potem afty pędzlować intraktem lub nalewką nagietkową), zapaleniu dziąseł, bólu gardła. Mocny napar wkraplać do nosa przy katarze i zakażeniu wirusowym, najlepiej sporządzony na fizjologicznym roztworze soli (dostępny w aptekach bez recepty roztwór izotoniczny). Taki napar nagietkowy na roztworze chlorku sodu stosować na odleżyny, do lewatyw, oparzenia, rany, owrzodzenia żylakowate. Na płukanie gardła i nosa przy przewlekłych nieżytach: na szklankę wody: 1 łyżeczka soli, 10 kropli azucalenu, 2 kr. 10% propolisu, 5 kr. Apis Cpl. Płukać kilka razy dziennie. Przy bolesnym miesiączkowaniu stosuje się nalewkę (50 kropli na wodzie 2 x dz) albo napar z 1 łyżeczki kwiatów, na tydzień przed terminem. Ze świeżego kwitnącego ziela można sporządzić maść leczniczą, ucierając zmielony surowiec z masłem kozim lub lanoliną. Działa gojąco i przeciwzapalnie. Chlorofil obecny w zielu pobudza ziarninowanie i naskórnikowanie, saponiny i flawonoidy obecne w kwiatach działają dodatkowo przeciwzapalnie i antydrobnoustrojowo, hamując rozwój bakterii i grzybów. W aptekach i sklepach zielarskich sprzedawany jest kwiat nagietka (ang. calendula flower) – Flos (Anthodium) Calendulae, nalewka nagietkowa – Tinctura Calendulae, maść nagietkowa – Unguentum Calendulae, mało wartościowy nagietek w torebkach ekspresowych – Fix Calendula. Wyciągi z nagietka – Extractum Calendulae są składnikiem leków ziołowych: Calendulin – globulki dopochwowe (250 mg suchego wyciągu), preparatu Hemocal – czopki doodbytnicze, zawierające 100 mg ekstraktu z nagietka, preparatu Vaginal – gałki dopochwowe, zawierające 150 mg wyciągu z nagietka. Azucalen – zawiera wyciąg z rumianku i nagietka. Wszystkie te preparaty mają właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne oraz pobudzające regenerację tkanek. Olejek eteryczny z nagietka zażyty doustnie [jakość terapeutyczna!] działa pobudzająco i antyseptycznie. Nagietek jest również składnikiem niezliczonej ilości kosmetyków (kremy, toniki, mleczka, balsamy). Najgorzej jest wtedy, gdy do kosmetyków trafiają wyciągi z nagietka sporządzone na parafinie, wazelinie lub glikolu. Nie zawierają one pożądanych składników czynnych, a samo podłoże robi więcej szkody niż pożytku. Ponadto zawartość takiego wyciągu jest często zbyt mała, aby przyniosła jakiekolwiek korzyści dla skóry. Firmy stosujące wyciągi z nagietka nieprawidłowo sporządzone, bez standaryzacji, otrzymywane z surowca o niskiej wartości doprowadziły do zniszczenia dawnej świetności nagietka. Ludzie stosujący preparaty nagietkowe wątpliwej jakości zawiedli się na jego efektywności i skuteczności. Nie mają pojęcia, że te preparaty są dalekie od prawdziwych leków nagietkowych, a sam nagietek jest rzeczywiście bardzo cenny i skuteczny w działaniu. Najlepiej jest pozyskać surowiec z własnej uprawy, przetworzyć na świeżo lub wysuszyć w ciemnym i suchym miejscu, a następnie przechowywać w szczelnych słojach. Wtedy będzie można porównać zapach i smak nagietka własnego z tym kupnym. Wtedy docenimy jego prawdziwą wielką przydatność w terapii i kosmetyce. Barwa kwiatów nagietka zależy m.in. od zawartości beta-karotenu, likopenu i violaksantyny. Jest rośliną miododajną. Liście można spożywać jako sałatkę. Wyciągi z kwiatów służyły dawniej do barwienia żywności (margaryna, masło, sery, tłuszcze) i tkanin. źródło: dr. H. Różański; notatki własne 1 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.