Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 3 Czerwca 2021 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 3 Czerwca 2021 Podbiał – Tussilago farfara Linne Podbiał pospolity (zwyczajny) – Tussilago farfara L. należy do rodziny złożonych – Compositae. Surowcem leczniczym są liście, całe ziele lub sam kwiat – Folium, Herba seu Flos Farfarae. Pozyskuje się je z natury w czasie kwitnienia i suszy w temperaturze do 50 stopni C. Z świeżych surowców można sporządzić intrakt, macerat i sok – Intractum, Maceratio et Succus Farfarae. Składniki: – wielocukry: śluzy (8-10%) zbudowane z galaktozy, pentozy i kwasów uronowych; inulina (3%); – estry seskwiterpenowe (tusilagon) – flawonoidy: kemferol, kwercetyna; – garbniki (5%); – olejek eteryczny; – aminy i amidy (cholina); – fitosterole; – alkaloidy pirolizydynowe: tusilagina, izotusilagina, neotusilagina, senecjonina, senkirkina – sole mineralne 16% (mangan, potas). Działanie fitofarmakologiczne: osłaniające, powlekające, ochronne, przeciwkaszlowe, wykrztuśne, przeciwzapalne, antyseptyczne, rozkurczowe na miocyty gładkie, odkażające. Zastosowanie: stany zapalne układu oddechowego; kaszel; przeziębienie, stany skurczowe dróg oddechowych na tle alergii i infekcji; grypa; astma. Pobudza wentylację płuc. Formy podania: tabletki z ekstraktem (tabletki do ssania, kilka razy dziennie), krople (3-5 ml kilka razy dziennie), syrop z ekstraktem (1 łyżka kilka razy dziennie) lub na soku, sok stabilizowany etanolem (10 ml 4 razy dziennie na miodzie lub soku), nalewka (5 ml 4 razy dziennie na miodzie lub soku malinowym), intrakt (5 ml 4 razy dziennie, na miodzie lub soku malinowym), napar (1-2 łyżki surowca na 200 ml wrzątku; osłodzony sokiem lub miodem; 100 ml naparu 4 razy dziennie); macerat na świeżym surowcu (2 łyżki mielonego ziela, liści lub kwiatów zalać letnią wodą przegotowaną; wytrawiać pod przykryciem 6-8 godzin; przecedzić, pić co 3 godziny 1-2 łyżki maceratu). Kosmetyki zawierające wyciąg z podbiału polecane są do pielęgnacji skóry wrażliwej, łojotokowej, trądzikowej oraz z wypryskami. Podbiał sprawdza się w leczeniu trądziku z zadrapania (liczne ranki na skórze wskutek zdrapywania krostek i grudek). Podbiał hamuje stany zapalne skóry, reguluje czynności gruczołów łojowych, zapobiegając ich zaczopowaniu i nadmiernemu rogowaceniu; chroni skórę przed nadmierną utratą wilgoci, zapobiega nadmiernemu rogowaceniu naskórka. Przyśpiesza gojenie ran. Przeciwwskazania Z uwagi na alkaloidy pirolizydynowe nie wolno zalecać preparatów podbiału kobietom ciężarnym i karmiącym. Nie łączyć z lepiężnikiem, starcami i żywokostem z powodu sumowania zawartości alkaloidów pirolizydynowych, pomimo korzystnego synergizmu wymienionych surowców. Gotowe preparaty podbiałowe W Polsce są dostępne (apteki, sklepy zielarskie, drogerie): sok z podbiału z etanolem, liść podbiału suszony, tabletki do ssania, najczęściej z dodatkiem tymianku. Preparatów podbiałowych nie zażywać dłużej niż 6 tygodni. źródło: dr. H.Różański 2 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 3 Czerwca 2021 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 3 Czerwca 2021 cz.2 Podbiał pospolity - Tussilago farfara (Compositae) Opis Roślina wieloletnia dorastająca do 30-40 cm wys.; kłącze długie, grube, rozgałęzione; pęd kwiatonośny pokryty łuskami, początkowo zielonawymi, potem czerwonawymi, pojawia się wczesną wiosną (marzec-kwiecień) przed rozwojem liści; koszyczek kwiatostanowy żółty, pachnący, zamykający się na noc, w dni zimne i przed deszczem, szybko przekwitający; liście okrągławosercowate, długoogonkowe, brzegiem nierówno ząbkowane; pędy kwiatonośne i blaszki liściowe od spodu pokryte pajęczynowatymi włoskami; owoc - niełupka z puchem kielichowym. Rośnie na rumowiskach, na ugorach, na przydrożach, na budowach, na świeżych usypiskach ziemi, przy wykopach długo trwających; lubi gleby świeżo usypane, gliniaste, wapienne, niekiedy kamieniste; stanowiska dobrze nasłonecznione z niską roślinnością. Roślina pospolita, często występuje masowo. Surowiec Surowcem jest kwiat (koszyczek), łącznie z szypułką, oraz liść, rzadziej kwiat z kłączem - Flos (Anthodium), los cum Rhizomun et Folium Farfarae seu TussRaglnis (farfarae) - FP I, II, III, IV et V. Succus et Folium Farfarae - w wolnej sprzedaży w aptekach i w sklepach zielarskich. Kwiaty bez lub wraz z kłączem zbiera się w 1 fazie rozkwitu; liście pozyskuje się od maja do lipca. Surowce suszy się w temp. 20-40 st. C. Skład chemiczny Liście, kłącza i kwiaty zawierają śluzy - do 8%, garbniki - do 18%, olejek eteryczny, flawonoidy, sole mineralne (dużo cynku, manganu i potasu), goryczkę - tussilaginę, sterole, kwasy, karotenoidy, witaminy, cholinę, alkaloidy i in. Działanie Podbiał to cenna roślina zielarska, w którą warto się zaopatrzyć. Wyciągi z surowców działają przeciwkaszlowo, wykrztuśnie, przeciwpodrażnieniowo (powlekająco), przeciwzapalnie, rozmiękczająco, antyseptycznie, rozkurczowo, żółciopędnie, moczopędnie, słabo napotnie i przeciwgorączkowo, odtruwająco i uspokajająco; pobudza wydzielanie soków trawiennych; reguluje wypróżniania. Wskazania: kaszel, krzemica, rozedma płuc, astma, stany zapalne i zakażeniowe gardła, krtani, tchawicy, oskrzeli i płuc, przeziębienie, choroby alergiczne objawiające się nieżytem układu oddechowego, choroby zakaźne (grypa, angina, krztusiec itd.), zaparcia, choroba wrzodowa, zażywanie salicylanów, stany zapalne przewodu pokarmowego, nieżyt jelit, wzdęcia, niestrawność, choroby skórne, nieżyt żołądka. Napar 2 łyżki liści, kwiatów i (lub) kłączy zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 4-6 razy dz. po 50 ml (w nieżytach układu oddechowego, kaszlu) lub 3-4 razy dz. po 150-200 ml. Niemowlęta ważące 3-4 kg - 2-2,8 ml, 5-6 kg - 3,5-4 ml, 7-8 kg - 5-5,7 ml, 4-5 razy w ciągu doby. Dzieci ważące 9-10 kg - 6-7 ml, 15-20 kg -10,7-14 ml, 25-30 kg - 17,8-21 ml, 35-40 kg - 25-28,5 ml, 45-50 kg -32-35,7 ml, 4-6 razy dziennie. Alkoholatura zimna pół szkl. zmielonych kwiatów lub liści zalać 300 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz. po 5 ml lub 6 razy dz. po pół łyżeczki (2,5 ml). Dzieci ważące 15-20 kg -1-1,4 ml, 25-30 kg - 1,7-2,1 ml, 35-40 kg - 2,8-2,5 ml, 45-50 kg –3,2-3,5 ml, 3-4 razy dz. lub połowę powyższych dawek 6 razy dz. Nalewka podbiałowa (podbiałówka) - Tinctura Farfarae: pół szkl. suchych kwiatów samych lub z kłączami, albo też liści zalać 400 ml wódki lub wina białego; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać jak alkoholaturę. Dawki wina podbiałowego można zwiększyć o 50%. Intrakt podbiałowy - Intractum Tussilaginis: pół szkl. świeżych liści lub kwiatów zalać- 400 ml alkoholu 40-60% o temp. wrzenia, odstawić na 10 dni; przefiltrować. Zażywać jak alkoholaturę. Alkoholmel Tussilaginis: do 100 ml wyciągu alkoholowego z podbiału wlać 100 ml miodu, wsypać pół łyżeczki cynamonu lub wanilii, albo też imbiru; wymieszać. Przechowywać w zimnym miejscu. Zażywać 4-6 razy dz. po 1 łyżce (nieżyty układu oddechowego, kaszel, przeziębienie) lub 2 - 3 razy dz. po 1 łyżce. Dzieci - 1-2 łyżeczki leku 4-6 razy dz. lub rzadziej. Sok podbiałowy - Succus Farfarae: świeże liście podbiału przepuścić przez sokowirówkę w celu otrzymania soku. Można też inaczej: świeże liście podbiału przemielić przez maszynkę do mięsa i zalać wodą przegotowaną do połowy (na 1 szkl, zmielonych liści dać pół szkl. wody; przykryć i odstawić na 6-8 godzin, po czym przecedzić. Masę roślinną nie wyrzucać, lecz przepuścić przez sokowirówkę. Oba wyciągi połączyć. Sok zażywać 4— 6 razy dz. po 2 łyżki. Przechowywać w lodówce, nie dłużej jednak jak 5 dni. Można go zakonserwować poprzez: zalanie alkoholem 40-70% (100 ml na 100 ml), winem białym lub czerwonym (100 ml soku na 300 ml wina), gliceryną (100 ml na 100 ml), miodem (200 ml miodu na 100 ml soku) lub zasypanie cukrem (200 ml cukru na 100 ml soku). Sok stabilizowany gliceryną zażywa się 4 razy dz. po pół łyżeczki (działa łagodnie przeczyszczające co jest dla wielu osób wadą tego przetworu, dla innych natomiast wskazanym dodatkowym skutkiem leczniczym), pozostałe przetwory zażywa się 4 razy dz. po 10 ml lub 6 razy dz. po pół łyżeczki. Rp. Liść (kwiat) podbiału - 2 łyżki Igliwie (gałązki) sosny, świerku, jodły lub modrzewia - 1 łyżka Ziele tymianku - 1 łyżka Kwiat lawendy - 1 łyżka Porost islandzki - 1 łyżka Kwiat lipy - 1 łyżka Kwiat dziewanny - 1 łyżka Kwiat bzu czarnego - 1 łyżka Kwiat lub ziele wrzosu - 1 łyżka Ziele majeranku - 1 łyżka Składniki wymieszać. Przyrządzić i dawkować jak napar podbiałowy. Wskazania: stany zapalne i zakażeniowe układu oddechowego, kaszel, choroby zakaźne, przeziębienie, gorączka, zaburzenia trawienia, astma, katar sienny. Rp. Wyciąg alkoholowy z podbiału - 10 ml Nalewka arnikowa - 10 ml Nalewka szałwiowa - 10 ml Nalewka anyżowa - 10 ml Nalewka tymiankowa - 10 ml Nalewka pierwiosnkowa - 10 ml Nalewka melisowa - 10 ml Nalewka mydlnicowa - 10 ml Nalewka arcydzięglowa - 10 ml Nalewka tatarakowa - 10 ml Miód - 100 ml Składniki wymieszać bardzo starannie. Zażywać 4 razy dz, po 1 łyżeczce lub 6 razy dz. po pół łyżeczki, Wskazania: nieżyty układu oddechowego, kaszel, przeziębienie, choroby zakaźne, wyczerpanie nerwowe, lęki, bezsenność, stres. W przypadku bezsenności i chorób nerwowych zażywać 2-3 razy dz. po 1 łyżce leku. Rp. Wyciąg alkoholowy podbiałowy - 10 ml Wyciąg alkoholowy z anyżu - 10 ml Odwar z korzenia żywokostu - 50 ml Sok z cytryny - 30 ml Miód - 100 ml Wymieszać. Zażywać kilka razy dz. po 1 łyżce. Dzieci - 2 łyżeczki leku 4-5 razy dz. Wskazania: patrz wyżej. Rp. Liść lub kwiat podbiału - 1 łyżka Liść babki - 1 łyżka Siemię lniane - 1 łyżka Liść szałwii - 1 łyżka Liść mięty - 1 łyżka Ziele lebiodki - 1 łyżka Kwiat bławatka lub innego chabra - 1 łyżka Korzeń babki - 1 łyżka Kwiat czarnej malwy lub ślazu - 1 łyżka Ziele fiołka tr. - 1 łyżka Porost islandzki - 1 łyżka Wymieszać. Przyrządzić i pić jak napar podbiałowy. Wskazania: kaszel, stany zapalne i zakażeniowe układu oddechowego, choroba wrzodowa, zaparcia, nieżyty jelit i żołądka, niestrawność, zaburzenia trawienia, skurcze jelit i żołądka, przeziębienie, choroby skórne i zakaźne, skąpomocz stany zapalne układu moczowego, kamica moczowa; do okładów na chore oczy. źródło: dr. H.Różański 1 2 8 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.