Skocz do zawartości

Paweł


Marcin

Rekomendowane odpowiedzi

  • Administrator

Dyskusja na temat znaczenia imienia Paweł :

 

Odważna, samodzielna, wolna dusza. Wierny przyjaciel, pomocny kolega. Prawdomówny i uczciwy. W miłości subtelny i prawy. W pracy sumienny wykonawca powierzonych zadań. Dokładnie planuje przedsięwzięcia. Materiał na inżyniera lub informatyka. Choć niezbyt ambitny - odnosi zwycięstwa również nad sobą. Bywa kapryśny!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 lata później...
  • 2 miesiące temu...

Ja mam na imię Paweł i parę cech się nawet zgadza ale na pewno nie jestem bojaźliwy i słaby psychicznie :P od siebie mogę dodać że Pawły są roztrzepani i ślamazarni

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...
  • 1 miesiąc temu...

Ja bym się raczej nie zgodziła, że nie uzdolniony plastycznie. Mój chłopak ma na imię Paweł i bardzo pięknie rysuje i maluje :) Ale nie wiem może to tylko pojedynczy przypadek ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 miesiące temu...
  • 2 tygodnie później...

Nie zgadzam się z Tobą Enamorada ;] Mam na imię Paweł, jestem nieśmiały, ale za dziewczynami lubię się oglądać ^^

Paweł jest na pewno uzdolniony, ale tylko w swoich dziedzinach. Ja na przykład nie jestem uzdolniony plastycznie, ale przepięknie pracuje ze zdjęciami. Paweł ma dużą wiedzę i mógłby być wręcz "chodzącą encyklopedią", lecz brak mu zapału do nauki.

 

Ale to moja opinia...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kazdy chlopak o imieniu Paweł to kobieciarz.

Bynajmniej ja znam takich Pawlow,co tylko sie ogladaja za dziewczynami :P

 

Dokładnie ! Znam 4 Pawłów i wszyscy to MEGA kobieciarzami, a szczególnie jeden - pewien użytkownik tego forum hihihi:jezyk2: A tak to są dobrymi przyjaciółmi bardzo - nie zawiodłam się jeszcze na Pawle-Przyjacielu, więc cos w tym jest :))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam dwóch kuzynów Pawłów - oboję inteligentni, dość spokojni, bynajmniej takei wrażenie sprawiają, ale nie dajcie sie temu zweisc do zaradni facecim tkorzy lubia poimprezowac, korzystac z życia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

PAWEŁ

 

(ang.,fr.-Paul;hiszp.Pablo;niem;Paulus,Paul,wł.Paolo)

 

"Mężczyźni noszący to imię są na ogół ludźmi wszechstronnie utalentowanymi i błyskotliwymi, o ujmującym sposobie bycia i niezmąconej pogodzie ducha. Paweł uważa się za wybrańca losu i to przekonanie zwalnia go - w jego mniemaniu - od przesadnej troski o sprawy przyziemne, a w życiu każde kierować się instynktownym wyczuciem sytuacji. O nieomylności własnej intuicji jest zreztą równie głęboko przekonany, co o specjalnej opiece, którą roztacza nad nim Opatrzność. Paweł nie dba specjalnie o jutro, kocha uciechy, jakie oferuje mu świat., lubi zyć na szerkiej stopie i otaczać się luksusem bez względu na to, jak akurat wygląda stan jego konta. Lubi przestawać z przyjaciółmi, uwielbia wystawne uczty, wino, śpiew - no i kobiety, u których ma zwykle wielkie powodzenie, a których względami z założenia nie gardzi. W życiu uczuciowym zmienny, nie odczuwa specjalnej potrzeby stałych związków, ale skoro je zawrze, bywa raczej dobrym mężem i ojcem. Powinien wystrzegać się nadmiaru uciech stołui łoża, bo z czasem mogą doprowadzić go do zguby" (ostatnie zdanie najlepsze :lol:)

 

Źródło "Księga imion" Marek Urbański

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jak dyskusja to dyskusja.

 

Nie uzdolniony plastycznie, ani wokalnie.

Kocha rodzine i o nia dba.

 

Nie zgodze sie z tym że nie jest uzdolniony plastycznie :) moj Pawełek czasem ma wiecej takich pomysłow odemnie:)

Co do uzdolnien wokalnych to nie wiem, czasem mi mowi ze mam nie spiewać bo fałszuje, czyżby miał dobry słuch?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

PAWEŁ

 

(ang.,fr.-Paul;hiszp.Pablo;niem;Paulus,Paul,wł.Paolo)

 

"Mężczyźni noszący to imię są na ogół ludźmi wszechstronnie utalentowanymi i błyskotliwymi, o ujmującym sposobie bycia i niezmąconej pogodzie ducha. Paweł uważa się za wybrańca losu i to przekonanie zwalnia go - w jego mniemaniu - od przesadnej troski o sprawy przyziemne, a w życiu każde kierować się instynktownym wyczuciem sytuacji. O nieomylności własnej intuicji jest zreztą równie głęboko przekonany, co o specjalnej opiece, którą roztacza nad nim Opatrzność. Paweł nie dba specjalnie o jutro, kocha uciechy, jakie oferuje mu świat., lubi zyć na szerkiej stopie i otaczać się luksusem bez względu na to, jak akurat wygląda stan jego konta. Lubi przestawać z przyjaciółmi, uwielbia wystawne uczty, wino, śpiew - no i kobiety, u których ma zwykle wielkie powodzenie, a których względami z założenia nie gardzi. W życiu uczuciowym zmienny, nie odczuwa specjalnej potrzeby stałych związków, ale skoro je zawrze, bywa raczej dobrym mężem i ojcem. Powinien wystrzegać się nadmiaru uciech stołui łoża, bo z czasem mogą doprowadzić go do zguby" (ostatnie zdanie najlepsze :lol:)

 

Źródło "Księga imion" Marek Urbański

 

Ha ha ha to prawda takie sa Pawełki:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...

Witam wszystkich. :0 Jestem nowy na tym forum, to będzie pierwszy "pościk".

Sam nazywam się Paweł (dokładniej Paveu), i co nieco mogę powiedzieć o sobie i innych znajomych o tym imieniu.

-Wszechstronnie uzdolnieni (zgodzę się z tym, discovery rlz ;d)

-Błyskotliwi (czasem)

-Nieznęcona pogoda ducha (to słaba psychika odpada :3)

-Kobieciarze (nieeee, my nieśmiali, chociaż kobiety się lubi :> częściej wstydziuch przed kobietami)

-Lubi otaczać się luksusem (:\ FAIL, jestem przeciwieństwem materialisty)

-Przyjacielscy (no jasne)

-Niezawodni/Perfekcyjni (nom, słowa dotrzymuję ZAWSZE!, i cholernie jestem szczegółowy ;d)

-Uważa się za wybrańca losu (nie wiem jak inni Pawłowie, ale ja tak ;))

-Uzdolniony (to zależy, sam spróbowałem rysować, i się okazało, że mam smykałkę, śpiewanie - to samo xD)

-Może być Informatykiem (nie żeby to czy tamto, chodzę do klasy Informatycznej i miotam konkurencję)

-Dbają o porządek (powierzchownie)

-Skromni (EPIC FAIL, nie spotkałem skromnego Pawła :P)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Pawły to lubią wszystko odkładac na potem. Lubią rządzic (no nie wszyscy). Monotematyczny. Ma smykałki do wszystkiego, ale mało zapału. Troche leniwcy. Uczynni, towarzyscy, rodzinni.

Przynajmniej taki jest mój mąż :dostal_na:

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące temu...
  • 1 miesiąc temu...
  • 7 miesięcy temu...

PAWEŁ

 

Pochodzenie: łacińskie

Liczba imienia: DWÓJKA

Znaczenie: "mały"

Znak zodiaku: Skorpion

Planeta: Mars

 

Polskie imię Paweł po łacinie brzmiało *Paulus*, czyli "mały". Z początku było zwykłym przezwiskiem. Rzymianie, którzy mieli bardzo mało imion (tylko około dwudziestu), nadawali sobie figlarne przydomki, w rodzaju "nochal" (Naso), "kędzierzawy" (Cincinnatus) albo "głupek" (Brutus). Najsłynniejszym Pawłem w historii był święty Paweł z Tarsu, pierwszy wielki misjonarz wiary chrześcijańskiej. Święty Paweł naprawdę miał na imię Saul (Szaweł), ale jako że był obywatelem rzymskim, zamienił hebrajskie imię Saul na podobne łacińskie - Paulus (Paweł). Sam święty Paweł miał już ten charakter, który później stał się typowy dla wszystkich Pawłów. Chociaż święty, nie był wcale łagodną owieczką. Z jego pism i wspomnień, jakie zostały po nim, wynika, że był człowiekiem pełnym pasji, zapalczywym i nieugiętym w swoich zamiarach. Zanim stał się chrześcijaninem, był przekonanym faryzeuszem i zwalczał uczniów Jezusa jako groźnych heretyków. Kiedy sam wreszcie uznał Chrystusa za swego duchowego mistrza, wcale nie przyłączył się zgodnie do chrześcijańskiej gminy, lecz począł głosić nauki własne, które osobiście otrzymał w wizji od Jezusa. Trzeba było trochę czasu, zanim św. Piotr i inni dawniejsi apostołowie uznali go za "swojego człowieka". Na tle innych świętych Paweł wyróżnia się jako człowiek z krwi i kości, przeżywający wielkie wzloty i upadki, wojowniczy, porywczy, gnany potrzebą głoszenia swojej prawdy. Swoje lata spędził na nieustannych wędrówkach, ryzykując życiem podczas żeglugi przez niebezpieczne morza, wtrącany do więzień, niekiedy opuszczony przez własnych uczniów. To była dusza pioniera. I rzeczywiście, gdyby nie nadludzki wysiłek Pawła, być może chrześcijaństwo pozostałoby mało znaną grupą duchowych poszukiwaczy. Charakter tego świętego doskonale zgadza się z liczbą imienia, która wynosi pięć. Pięć Ludzie piątkowi chłoną świat wszystkimi pięcioma zmysłami, są ośrodkiem twórczego fermentu, a gdy są do jakiejś prawdy przekonani, to nie pójdą na żaden kompromis. Nasi dzisiejsi Pawłowie też są właśnie tacy. Już od najmłodszych lat wiedzą dobrze, co znaczy "ja chcę", oraz "to mi się nie podoba". Uwielbiają robić coś według własnego pomysłu i nie dają sobie wytłumaczyć, że może być inaczej. Zwykle jako dzieci mają opinię nieposłusznych i niegrzecznych. Wiele z tego zostaje im również później, w dorosłym życiu. Są przekonani co do własnych rozwiązań, poglądów i sposobów życia oraz potrafią zażarcie ich bronić. Są uparci i zawzięci. Bardzo im zależy, aby to, co robią, było ich własne, oryginalne i rzeczywiście mają talent do tego, aby coś budować i tworzyć od samego początku. Próbują wielu rzeczy w życiu, choć w niewielu dziedzinach dane jest im osiągnąć mistrzostwo. Pociąga ich konkurowanie z innymi, lubią wygrywać i udowadniać sobie, że są lepsi od innych. Są za to wrogami nudy, szarości, stabilizacji i rutyny. Życie codzienne z Pawłem nie należy do najlżejszych, jako że zwykle nie uznaje on niczyjego kierownictwa i trudno jest go namówić do rzeczy, do których sam nie ma pełnego przekonania. Imię Paweł najbardziej jest odpowiednie dla znaków, którymi rządzi Mars, a więc dla Skorpionów i dla Baranów. Chętnie i z gracją będzie też nosił je Strzelec i Lew, a także najwięksi wędrowcy i niespokojne duchy w całym zodiaku, czyli Bliźnięta i Wodniki. Byki i Wagi pod wpływem tego imienia będą bardzo zainteresowane karierą i światowym życiem, zaś Paweł ze znaku Ryb zostanie obdarzony nieokiełznaną fantazją. Rak, Koziorożec i Panna, nosząc to imię, staną się ludźmi czynu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...

Mam na imię Paweł i zgodzę się z tym fragmentem w 100%

"Paweł uważa się za wybrańca losu i to przekonanie zwalnia go - w jego mniemaniu - od przesadnej troski o sprawy przyziemne, a w życiu każde kierować się instynktownym wyczuciem sytuacji. O nieomylności własnej intuicji jest zresztą równie głęboko przekonany, co o specjalnej opiece, którą roztacza nad nim Opatrzność"

I mam pewne uzdolnienia plastyczne, ale z rysowaniem jest jak ze wszystkim innym im więcej czasu poświęcasz pewnej czynności tym lepszym stajesz się w tym :) z rysowaniem jest identycznie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 10 miesięcy temu...

Paweł to człowiek dobry, ambitny i pracowity. Szanuje i ceni sobie majątek, do którego doszedł poprzez pracę. Jest stale zajęty nauką, pracą lub samokształceniem. Potrafi rozszyfrować ludzką naturę. Ma mocno rozbudzony zmysł dotyku i posiada znakomitą pamięć geograficzną. Kocha przyrodę i podróże. W rodzinie jest dobrym i szanującym innych człowiekiem i zaradnym gospodarzem w domu.

 

Imieniny Pawła

10 stycznia, 15 stycznia, 19 stycznia, 25 stycznia, 1 lutego, 6 lutego, 8 lutego, 2 marca, 7 marca, 22 marca, 16 kwietnia, 28 kwietnia, 15 maja, 1 czerwca, 7 czerwca, 26 czerwca, 28 czerwca, 29 czerwca, 20 lipca, 25 lipca, 30 lipca, 20 września, 3 października, 19 października, 8 listopada, 16 listopada i 19 listopada

 

Patroni i święci

 

Św. Paweł, Apostoł

Św. Paweł Pustelnik

Św. Paulin z Noli

Św. Paulin z Yorku

Św. Paweł I

Św. Paweł Miki

Św. Paweł od Krzyża

Św. Paweł Chong Hsang

 

Zdrobnienia imienia Paweł

Pabełek, Pabi, Pabila, Pablito, Pablo, Pablos, Pabluś, Pabricjo, Pacio, Padzia, Pafcik, Pafcio, Paff, Paffcio, Paffeł, Pafi, Pafka, Pafnucy, Pahu, Pajo, Paluś, Panda, Paniuś, Paolo, Papa, Papcio, Papi, Papik, Papuch, Papuszek, Papuć, Pasza, Paszka, Paul, Paulek, Paulo, Paulus, Pavele, Pavle, Pavlo, Pavson, Pawałowski, Pawcia, Pawciak, Pawcik, Pawcio, Pawcionus, Pawcioz, Pawciołek, Pawciu, Pawciuś, Pawciątko, Pawczi, Pawczik, Pawek, Pawelczyk, Pawelczynek, Pawelec, Pawelek, Pawelo, Pawelski, Pawelutek, Pawelże, Pawerro, Paweu, Paweusz, Paweła, Pawełcio, Pawełczyk, Pawełeczek, Pawełek, Pawełka, Pawełko, Pawełkuś, Pawełuszek, Pawełuś, Pawi, Pawik, Pawinek, Pawiszczon, Pawka, Pawko, Pawku, Pawkulla, Pawla, Pawlacz, Pawlaczka, Pawlak, Pawlas, Pawlencja, Pawlica, Pawlicki, Pawlicz, Pawliczek, Pawlik, Pawlikowski, Pawlinczi, Pawliszon, Pawlito, Pawliś, Pawlo, Pawlu, Pawlucha, Pawlutek, Pawluś, Pawlątko, Pawo, Pawucha, Pawulon, Pawulonek, Pawulus, Pawuś, Pawłoszka, Pawłunio, Pawłus, Pawłuś, Pawłątko, Pawć, Pazieł, Paziełek, Pazik, Pazio, Pałełek, Pałka, Pchełka, Peciu, Pefcio, Peffik, Pejo, Pepe, Pepek, Peppa, Pessi, Pewes, Pełciu, Pełek, Pi, Pietaszek, Poldi, Polek, Poluś, Popek, Popo, Poul, Pueblo

 

Przysłowia

„Piotr wie, co mówi, Paweł zaś mówi, co wie”

„Paweł przewinił, powiesić Marcina”

„Uczył Paweł Marcina, a sam głupi jak trzcina”

„Ja o Pawle, on o Gawle”

„Nie będzie Pawła, to się weźmie Gawła”

„Paweł z Maciejem, wam oskomina, żeście nie pili takiego wina”

„Czy Paweł, czy Gaweł — to jedno”

„Kiedy Paweł się nawróci, zima na wspak się odwróci”

 

Szczęśliwa liczba: 3

Szczęśliwy kamień: lapis-lazuli

Szczęśliwy kolor: granatowy

 

Imię Paweł w innych językach

łacina – Paulus

język angielski – Paul

język arabski – بولس، بولص (Bulus, Bulos)

język białoruski – Pawel (Paweł / Павeл), Pauluk (Paŭluk / Паўлюк), Paulus (Paŭluś / Паўлюсь)

język bułgarski – Paweł (Павел)

język chorwacki – Pavao

język chiński – 保罗 (Bǎoluó)

język czeski – Pavel

język duński – Poul

esperanto – Paŭlo

język fiński – Paavali

język francuski – Paul

język hebrajski – שאול, פולוס (Sza’ul, Polos)

język hiszpański – Pablo

język indonezyjski – Paulus

język japoński – ポール (Pōru)

język kataloński – Pau

język koreański – 폴 (Pol)

język litewski – Povilas, Paulius

język niderlandzki – Paul

język niemiecki – Paul

język norweski – Paul

język portugalski – Paulo

język rosyjski – Paweł (Павел)

język rumuński – Paul

język serbski – Pavle (Павле)

język słowacki – Pavol

język sycylijski – Paulu

język szwedzki – Paul

etnolekt śląski – Paul, Paulek, Pawoł, Pawůł

język tahitański – Paoro

język ukraiński – Pawło (Павло)

język węgierski – Pál

język włoski – Paolo

 

Historia imienia Paweł

Jest to imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie tzw. praenomen (imię właściwe) nadawane dziecku w związku z jakąś cechą fizyczną. Pierwotne znaczenie tego imienia to —mały. Na gruncie chrześcijańskim popularność swą zawdzięcza św. Pawłowi.

W Polsce znane jest od czasów średniowiecznych (początek XIII wieku). Poświadczają je formy: Paweł, Pawał oraz spieszczenia: Pachnik, Pasz, Paszek, Pachucy, Pawlik, Pawlisz, Pawełko, Pawełek, Pawlich, Pawliczko, Pawliczek. Do dziś imię jest popularne. Jako spieszczenia używane są formy: Pawełek, i gwarowe Pawluś.

Od imienia Paweł pochodzą nazwiska: Pawlak, Pawlas, Pawlus, Pawłowicz, Pawłowski, Pawelski, Pawełkiewicz, Pawełek, Pawlik, Pawliczek, Pawliszak, Pawlikiewicz, Pawlicki, Pawlikowski, Pawluszkiewicz, Pawłucki, Pawlusiński, Paszek, Pasek, Pachowicz, Pacho, Pachoński, Paszkiewicz, Paszkowski oraz nazwy miejscowe: Pawlikowice, Pawłów, Pawłowice.

Święci, którzy nosili to imię, tworzą bardzo liczną, około pięćdziesięcioosobową grupę.

 

PAWEŁ, APOSTOŁ NARODÓW

Znamy go dość dobrze z Dziejów Apostolskich. Urodził się przed r. 10 po Chrystusie w Tarsie, stolicy Cylicji. Rodzice, którzy byli prawowiernymi Żydami, pochodzili może z Giskali w Galilei (Hieronim) i wywodzili się z pokolenia Beniamina. Z rodzinnego domu Szaweł wyniósł nie tylko czcigodne stare imię żydowskie, ale także silne przywiązanie do tradycji takiej, jak ją rozumieli faryzeusze. Jako faryzeusz musiał też wcześnie nauczyć się jakiegoś rzemiosła, jakkolwiek jego społeczna pozycja tego nie wymagała.

Szaweł zdobył wtedy umiejętność tkania płacht namiotowych, co w czasie prac misyjnych zapewniało mu utrzymanie. Jako obywatel Tarsu miał pełne prawa obywatelskie w cesarstwie. Mówił poprawnie po aramejsku, znał język grecki, a nawet otarł się o greckie piśmiennictwo. Między r. 18 a 20, w każdym razie po śmierci Jezusa, Paweł udał się do Jerozolimy, aby w szkole Gamaliela I studiować Torę. Mając około 25 lat, stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Największym przy tym zgorszeniem była dla niego zapewne wiara, z jaką chrześcijanie odnosili się do swego ukrzyżowanego Mesjasza.

Z listami polecającymi, przygotowanymi przez Synedrium, udał się około r. 35 do Damaszku i wtedy właśnie u bram miasta dokonała się tajemnica. Byłoby wprost absurdalnym twierdzić, że to, co wówczas przeżył, nastąpiło jako ostatni etap nurtujących go wątpliwości i głębokiego, dokonującego się w nim kryzysu religijnego. Nie jest też zbyt szczęśliwym nazywać tę godzinę nawróceniem. Paweł nie zwracał się od niewiary ku wierze w jedynego Boga lub z religijnej obojętności do życia gorliwego, ale z gorliwej służby Bożej, z której zawsze był dumny, do życia w łasce, do poznania Jezusa Chrystusa i służenia bez podziału Jego Ewangelii. Ochrzczony przez Ananiasza, rozpoczął tę służbę niemal od razu – w synagogach Damaszku. Potem usuwa się do „Arabii”, tzn. do kraju Nabatejczyków (na południowy wschód od Damaszku), gdzie rozproszone były kolonie żydowskie. Wróciwszy do Damaszku, wkrótce potem, ścigany nienawiścią Żydów, musiał stamtąd uciekać. Wówczas to podążył do Jerozolimy, aby poznać Piotra. Ale przebywał tam tylko 15 dni. Następnie udał się do Syrii i Cylicji, gdzie spędził kilka lat. Po osiągnięciu na soborze jerozolimskim uwolnienia nawróconych pogan od ciężarów prawa żydowskiego, Paweł rozpoczyna drugą wyprawę misyjną (50-53). Trzecia wyprawa zawiodła go do stolicy prowincji Azji, do Efezu, gdzie pośród wielu niebezpieczeństw i prześladowań przetrwał dwa i pół roku.

Na początku 58 r. pojechał do Jerozolimy, aby tamtejszej gminie zawieźć składkę zebraną w Macedonii i Achai. Sądził wówczas, że spełniwszy swe zadanie na Wschodzie, będzie mógł niebawem wyruszyć na Zachód. Tymczasem w Palestynie czekały na niego niemałe przykrości: napaść Żydów, aresztowanie przez władzę rzymską, przesłuchiwania przez prokuratorów, Feliksa i Festusa, dwuletnie więzienie w Cezarei. Gdy odwołał się do cesarza, nastąpiła deportacja drogą morską, a w czasie podróży katastrofa u brzegów Malty. Na początku 61 r. przybył do Rzymu, gdzie dalsze dwa lata spędził w więzieniu o dość łagodnym regulaminie.

Po opuszczeniu więzienia Paweł udał się na Wschód. Przez jakiś czas działał w Efezie i na Krecie. Potem aresztowano go po raz drugi. W Rzymie oczekiwał już tylko na zakończenie procesu i niechybną śmierć.

Tradycja pierwotnego Kościoła utrzymuje wreszcie zdecydowanie, że w Rzymie dopełnił swoich pracowitych dni świętym męczeństwem. Przypadło ono na prześladowanie zainicjowane przez Nerona (64-68), prawdopodobnie na lata 66 lub 67. Miejsce dokonania męczeństwa i uniwersalne znaczenie apostołowania Pawła kojarzy nierozłącznie jego pamięć z męczeńską śmiercią poniesioną w Rzymie przez księcia apostołów, Piotra. Nie znaczy to wszakże, że musieli zginąć tego samego dnia. Nie w tym samym też miejscu złożono ich ciała.

Pamiątkę jego umieszczono pod dniem 29 czerwca razem z Piotrem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...