Skocz do zawartości

Archaniołowie w Kabale


Aura

Rekomendowane odpowiedzi

KIM SĄ ARCHANIOŁOWIE?

Według katolicyzmu jest ich trzech, apokryficzna Księga Henocha podaje jeszcze Uriela jako czwartego Archanioła. Są najbardziej znanymi na ziemi Aniołami, wielokrotnie wypełniającymi powierzone przez Boga misje.

 

GABRIEL - w tradycji judeochrześcijańskiej i mahometańskiej, jeden z dwóch najwyższych rangą aniołów. Jest aniołem zwiastowania, zmartwychwstania, miłosierdzia, zemsty, śmierci i objawienia. Obok Michała i Rafała (Rafaela), jest jednym z trzech znanych z imienia aniołów Starego Testamentu. Gabriel sprawuje władzę nad rajem, wg legendy, jest księciem pierwszego nieba, równocześnie zasiada po lewicy Boga. Mahomet twierdził, że to właśnie Gabriel (Dżinbril), anioł wyposażony w 140 par skrzydeł, podyktował mu, sura po surze, cały Koran. W tradycji Islamu Gabriel jest duchem prawdy. Wg legendy Żydowskiej Gabriel był aniołem, który z rozkazu Boga zniszczył grzeszne miasta (m.in. Sodomę i Gomorę). Wg Talmudu Sanhedryn , to właśnie Gabriel rozgromił wojska Sennacheryba "za pomocą naostrzonej kosy", przygotowanej w dniu Stworzenia. Jest także Gabriel aniołem, który powstrzymał Waszti przed zjawieniem się nago na uczcie wyprawionej przez króla Ahaszwerosza, dzięki czemu zamiast niej królową została Estera. W Księdze Daniela 8, Daniel pada na twarz przed Gabrielem, który tłumaczy mu znaczenie wizji barana i kozła. Kabaliści utożsamiają Gabriela z "mężem w białych szatach"; w Księdze Daniela 10, 13, pomocnikiem owego męża w białych szatach jest anioł Michał. W literaturze rabinackiej Gabriel jest księciem sprawiedliwości. Orygenes ("O zasadach", s.124) nazywa Gabriela aniołem wojny. Święty Hieronim utożsamił Gabriela z Hamonem. Wg Miltona ("Raj utracony" IV, 703), Gabriel jest "wozem straży anielskiej". Jak głosi żydowska legenda, to właśnie w cudowny sposób uratował z płomieni trzech świątobliwych mężów: Chananiasza, Miszaela i Azariasza. Gabriel bywa identyfikowany jako anioł, który walczył z Jakubem w Penuel, chociaż inne źródła podają, że przeciwnikiem Jakuba był Michał, Uriel, Metatron, Samael lub Chamuel. Rembrandt uwiecznił to wydarzenie na jednym ze swoich obrazów. Legenda arabska, mająca swoje źródło w Koranie XX, 88, głosi, że kiedy do pyska złotego cielca włożono pył ze śladów kopyt konia Gabriela, cielec natychmiast ożył. Wg Encyclopaedia of Islam, t.1, s.502, Mahomet uważał Gabriela za Ducha Świętego; pomyłka to zrozumiała i wytłumaczalna w świetle sprzecznych relacji w Ewangelii wg św. Mateusza (1, 18-20). W pierwszym przypadku, Maryja "znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego"; w drugim, to Gabriel wszedł do Niej i oznajmił, że Maryja znalazła łaskę u Boga oraz że pocznie i porodzi Syna. [W Ewangelii wg św. Łukasza (1, 11-20), Gabriel jest także aniołem, który zwiastował Zachariaszowi narodzenie Jana Chrzciciela - przyp. J. Ruszkowski] Bamberger w "Fallen Angels" (s.109) przytacza babilońską legendę głoszącą, że pewnego razu Gabriel popadł w niełaskę, "nie wypełniając starannie Bożego rozkazu, za co został skazany na czasowe opuszczenie Niebiańskiego Dworu". W tym czasie Gabriela zastępował anioł stróż Persji, Dubiel. Imię Gabriel jest pochodzenia chaldejskiego i nie było znane Żydom w okresie poprzedzającym niewolę babilońską. Na oryginalnej liście 119 aniołów Parsów brak imienia Gabriel. Gabriel pojawia się w opowieści o dziesięciu męczennikach. Jeden z dziesięciu żydowskich mędrców, Izmael, wstąpił do nieba, aby zapytać Gabriela, czym sobie zasłużył na śmierć. Gabriel odpowiedział, że to pokuta za grzech dziesięciu synów Jakuba, którzy sprzedali Józefa do niewoli (por. Ze skarbnicy midraszy, s.252-261). W Apokryfie o sprawiedliwym Henochu, Gabriel jest aniołem, który podniósł patriarchę "jako wicher liść niesie i zawiódł przed Boże oblicze". Wg tradycji żydowskiej, w erze mesjańskiej Gabriel stoczy wielką bitwę z Lewiatanem. Zgodnie z sądowymi zeznaniami Joanny d'Arc, to Gabriel natchnął ją, aby wyruszyła z odsieczą królowi Francji. W bliższych nam czasach Gabriel miał się ukazać J.J. Rappowi, założycielowi sekty harmonistów, oraz pozostawić odcisk swojej stopy na wapiennej płycie przechowywanej w rezydencji Maclure-Owena w New Harmony w stanie Indiana. W poemacie Longfellowa The Golden Legend Gabriel jest aniołem Księżyca i obdarza ludzi nadzieją. Jakkolwiek istnieje wiele obrazów przedstawiających anioła Gabriela zwiastującego Maryi dobrą nowinę, poetyckie opisy tego wydarzenia należą do rzadkości. Jednym z nielicznych jest wiersz XVII-wiecznego angielskiego poety Richarda Crashawa, "Steps to the Temple". ( na podstawie "Słownika aniołów, w tym aniołów upadłych" Gustav Davidson w tłum. J.Ruszkowski, Zysk i S-ka, 1998r)

 

MICHAŁ - w tradycji biblijnej i po biblijnej, w literaturze chrześcijańskiej, żydowskiej i muzułmańskiej Michał jest zgodnie uważany za najpotężniejszego z aniołów. Anioł ten pochodzi z mitologii Chaldejczyków, którzy czcili go jako bóstwo. W tradycji żydowskiej Michał jest wodzem chóru cnót i archaniołów, księciem Bożej obecności, aniołem skruchy, sprawiedliwości, miłosierdzia i uświęcenia; jest także władcą czwartego nieba, aniołem. opiekuńczym Izraela, stróżem Jakuba, pogromcą Szatana. Sekretne imię Michała brzmi: Sabatiel. W mitologii islamu anioł ten nosi imię Mika' il. Jako wybawiciel wierzących stanowi odpowiednik Saoszjanta (zbawiciela) z Zendawesty. Midrasz Raba (Exodus 18) przypisuje Michałowi autorstwo całego Psalmu 85. Ponadto Michała utożsamiano z aniołem, który rozgromił wojska Sennacheryba, oraz aniołem, który powstrzymał dłoń Abrahama, kiedy ten chciał złożyć w ofierze Izaaka. W tradycji żydowskiej, "ogień, który Mojżesz widział w płonącym krzewie, miał wygląd Michała, który zstąpił z niebios jako zwiastun Szechiny" (aniołem płonącego krzewu zazwyczaj nazywa się - Zagzagela). Wg Talmudu Sara rozpoznała Michała w jednym z trzech mężów, których gościł Abraham. Legenda głosi, że Michał - wraz z Gabrielem, Urielem, Rafałem (Rafaelem) i Metatronem - uczestniczył w pogrzebie Mojżesza i wówczas "tocząc rozprawę z diabłem spierał się o ciało Prawodawcy" (zob. jud 9; por. apokryficzne "Wniebowzięcie Mojżesza"). W tekstach mistycznych i okultystycznych Michał często jest utożsamiany z Duchem Świętym, Logosem, Bogiem, Metatronem. W greckiej Apokalipsie Barucha Michał "dzierży klucze do Królestwa Niebieskiego" (w tradycji ludowej funkcje te zazwyczaj pełni św. Piotr). [W południowosłowiańskiej wersji tego apokryfu Michał trzyma w ręku nie klucze, ale "ogromną skarbonę, głęboką jako przestworza dzielące ziemie do nieba", w którą anioł ten "zbiera ludzkie modlitwy" Wg najwcześniejszych tradycji islamu, Michał przebywa w siódmym niebie na brzegu Wielkiego Morza, otoczony niezliczonymi zastępami aniołów, ma szmaragdowe skrzydła, i okrywają go szafranowe włosy, z których każdy ma miliony twarzy i ust, i tyleż samo języków, które w milionie dialektów błagają Allacha o zmiłowanie. W mitologii staroperskiej Michał nosił imię Beszter "ten, który troszczy się o wyżywienie ludzkości", wskutek czego bywa utożsamiany z Metatronem. Zgodnie z tą samą tradycją cherubiny zostały stworzone z łez, które Michał uronił nad grzechami wierzących. Chrześcijanie modlą się do św. Michała Archanioła jako anioła dobrej śmierci, który prowadzi dusze zbawionych do "wiecznej światłości" . W tradycji żydowskiej Michał jest "wicekrólem niebios", a zatem pełni funkcje, którą przed swym upadkiem sprawował Szatan. Obok Gabriela, Michał był aniołem szczególnie chętnie portretowanym przez dawnych mistrzów malarskich. Najczęściej jest on przedstawiany ze skrzydłami, jako wojownik Boży i pogromca Smoka (później funkcją tą zaczął się dzielić ze św. Jerzym). Jako anioł ważący dusze w dniu Sądu Ostatecznego (funkcje te pełni wraz z Dokielem, Zehanpurju i innymi), trzyma w dłoni wagę sprawiedliwości. Fra Filippo Lippi, w szkicu reprodukowanym w: Jameson, Legends of the Madonna, 5.436, przedstawił Michała na kolanach, ze świecą w dłoni, zwiastującego Maryi jej bliską śmierć (z kolei aniołem, który zwiastował Dziewicy narodziny Jezusa, był Gabriel). To samo źródło przytacza legendę o tym, jak Michał odciął ręce "pewnemu niegodziwemu arcykapłanowi żydowskiemu, usiłującemu wywrócić mary, na których leżało ciało zmarłej Maryi" (wskutek interwencji św. Piotra ręce zuchwałego Żyda na powrót połączyły się z ciałem). W jednym z rękopisów qumrańskich Michał jest nazywany "Księciem Światłości". Dowodzi on aniołami światłości w bitwie przeciwko legionom duchów ciemności, których wodzem jest demon Belial. W "The Legends of the Jews" Ginzberga, Michał jest zwiastunem - Szechiny, aniołem, który sprowadził Asenat do Palestyny, jako żonę dla Józefa; aniołem, który ocalił towarzyszy Daniela z płomieni; pośrednikiem między Mordechajem i Esterą; aniołem, który zburzył Babilon i który zawiadomił upadłych aniołów o Potopie (por. Cohen, Talmud, 5. 76; Unterman, "Słownik tradycji i legend żydowskich", 5. 179-180). Jak głosi legenda, gdy Michał płacze, jego łzy przemieniają się w drogocenne kamienie. W poemacie Longfellowa "The Golden Legend" Michał jest duchem planety Merkury i "udziela daru cierpliwości". Michał jest też jednym z głównych bohaterów "Boskiej komedii" Dantego i "Raju utraconego" Miltona. W literaturze współczesnej pojawia się w powieści Roberta Nathana "The Bishops Wife", oraz w wierszu Williama Butlera Yeatsa "Róża pokoju". W roku 1950 papież Pius XII ogłosił Michała Archanioła patronem policjantów. (na podstawie "Słownika aniołów, w tym aniołów upadłych" Gustav Davidson, w tłum. J.Ruszkowski, Zysk i S-ka, 1998r)

 

RAFAŁ (lub Rafael, "Bóg uleczył") - anioł chaldejskiego pochodzenia; pierwotnie nosił imię Labiel, jeden z trzech archaniołów. W literaturze apokryficznej, Rafał jest jednym z aniołów, którzy zasadził rajski ogród; aniołem, który w raju wyjawił Adamowi "pewne sekrety mistyczne"; jednym z aniołów, którzy pochowali Abla i Adama. Wg legend Rafał był aniołem, który po potopie podarował Noemu "księgę mądrości". W tradycji katolickiej Rafał jest aniołem podróży oraz pocieszycielem męczenników za wiarę. Anioł ten należy do co najmniej czterech chórów niebiańskich: serafinów, cherubinów, panowań i potęg. Wg pewnej legendy ("The Testament of Solomon" Coonybeare'a), kiedy Salomon modlił się o pomoc w budowie Świątyni, Bóg posłał Rafaela, aby ten podarował królowi magiczny pierścień z wyrytą pięcioramienną gwiazdą, dający właścicielowi władzę nad demonami. Tak więc Salomon zdołał ukończyć budowę Świątyni dzięki "niewolniczej pracy" demonów. ("Słownik aniołów, w tym aniołów upadłych" Gustav Davidson, w tłum. J. Ruszkowski,Zysk i S-ka, 1998r).

 

URIEL ("ogień Boży" lub "światło Boga") - w literaturze pozakanonicznej, jeden z najwyższych rangą aniołów; wg różnych źródeł: serafin, cherubin, regent Słońca, płomień Boży, anioł obecności, władca TARTARU (Hadesu), archanioł zbawienia oraz anioł światłości. W etiopskiej Księdze Henocha anioł "sprawujący władze nad gromem i trwogą". W Życiu Adama i Ewy, Uriel jest aniołem skruchy. Jak przypuszcza Anscar Vonier Uriel jest duchem, który stał u bram raju utraconego z mieczem ognistym w dłoni. W apokryficznym Życiu Adama i Ewy anioł ten jest jednym z "cherubinów strzegących bram raju", o których wspomina Księga Rodzaju 3. Imienia Uriela wzywano w starożytnych litaniach. Jak głoszą legendy, Uriel był jednym z aniołów, który pomógł pogrzebać Adama i Abla; aniołem, który walczył z Jakubem w Penuel; pogromcą wojsk Sennacheryba; aniołem, którego Bóg posłał, aby ostrzegł Noego przed zbliżającym się Potopem. Wypada jednak zaznaczyć, że wszystkie te wyczyny tradycja przypisuje także innym aniołom. Zdaniem Louisa Ginzberga określenie "Książę Światłości" w esseńskiej Regule Zrzeszenia odnosi się do Uriela (zob. Tyloch, Rękopisy z Qumran nad Morzem Martwym, 5. 79, przyp. tłumacza). Wg niektórych źródeł Uriel był aniołem, który wprowadził Ezdrasza w arkana wiedzy niebiańskiej, tłumaczył proroctwa oraz wyprowadził Abrahama z Ur. W tradycji późnego judaizmu Uriel zajął miejsce Fanuela "jako jeden z czterech aniołów obecności"; był także wymieniany jako anioł września oraz anioł stróż wszystkich urodzonych w tym miesiącu. Wg Barretta (The Matus), Uriel sprowadził na ziemie alchemię, boską sztuk, oraz dał ludziom kabałę, klucz do mistycznej interpretacji Pisma, wietegon (wg innych źródeł, uczynił to Metatron). Imię Uriela wypisywano na amuletach mających pomagać ludziom w zgłębianiu Tory, ponieważ reprezentuje on światłość Bożej nauki. W Zoharze Uriel jest "chorążym drugiej chorągwi wojsk niebiańskich" oraz jednym z czterech aniołów stojących przy Tronie Chwały. Pomimo sławy, jaką się cieszył, Uriel był jednym z aniołów, których kult został oficjalnie potępiony przez papieża Zachariasza podczas synodu rzymskiego w 745 r. (ten sam 105 spotkał m.in. Raguela i Tubuela). [W "Diable kulawym" Lesage' a, Uriel jest demonem. W judaizmie natomiast jeszcze dziś spotyka się ślady kultu świętego Uriela. Współcześni Żydzi przed snem o dmawiają modlitwie zawierającą słowa: W imię Pana, Boga Izraela, niech Michał stanie po mojej prawicy, Gabriel po lewicy, Uriel przede mną, Rafael za mną, a ponad głową przebywa obecność Boga - przyp. tłum.] Imię Uriela, jak się uważa, pochodzi od imienia proroka Uriasza. Spośród współczesnych sądów o Urielu ciekawa wydaje się opinia Curry'ego ("Miltonś Ontology, Cosmogony and Physics"), który nazwał tego anioła "pobożnym, ale niezbyt spostrzegawczym fizykiem wyznającym filozofie atomistyczną". ("Słownik aniołów, w tym aniołów upadłych" Gustav Davidson, w tłum. J.Ruszkowski, Zysk i S-ka, 1998r).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 7 miesięcy temu...

W kabale najpierw mówi się o tronach, potem sefirach, następnie o archaniołach (inaczej też nazywa się geniuszami) i na sam koniec dopiero o aniołach.

 

Rzeczywiście podajesz właściwie archaniołów, ale w spolszczonej formie, są oni w kabale tzw. Geniuszami wiatru i każdy ma swój kierunek:

 

MICHAEL - WSCHÓD

RAPHAEL - ZACHÓD

GABRIEL - PÓŁNOC

URIEL - POŁUDNIE

 

Podaję imiona książąt anielskich, jeszcze są też takowi wśród aniołów:

 

SABATHIEL

ZEDEKIEL

MADIMIEL

SHEMELIEL

NOGAHIEL

COAHABIATH

JAERAHEL

 

Za co są odpowiedzialni to już innym razem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...