demony

[malbik]

Witam,

ponieważ w sieci jestem anonimowa, postanowiałam podzielić się z Wami czymś bardzo osobistym, o czym nikt nie wie.

Otóż śnią mi się demony. Pierwszy raz, jak miałam ok. 15. lat, spałam na kanapie mojej zmarłej babci, w jej pokoju. Nagle, kanapa ta zatrzasnęła się, a kołdra zaczęła mnie dusuć. Próbowałam pukać do moich rodziców, którzy spali na dole, ale zaplątana kołdra amortyzowała dźwięki. Złapalam się tudzież za medalik, który nosiłam na szyi i zaczęłam się modlić, mówiąc sobie: "Boże, ja nie chcę umrzeć". Po sekundzie, wszystko wróciło do normy...

Następnym razem, spałam już u siebie w pokoju i zaczęłam mieć uczucie niepokoju. Coś zaczęło mną targać, bardzo się wystraszyłam i chciałam zapalić światło (nie wiem czy tam dobiegłam w sensie fizycznym...) ale COŚ podcięło mi nogi i tylko ręka ześliznęła mi się po ścianie. Dalej już nie pamiętam....

Takich zmor było kilka w moim życiu. Często nawiedzają mnie takie dziwne rzeczy, ale te dwa powyższe były najgorsze, bo nie opierały się tylko na śnie,

Proszę, pomózcie mi, bo boję się zasnąć.

[aizen]

Według mnie te demony nie znaczą nic poważniejszego. Powtarzają się, ponieważ się ich boisz i stale o nich myślisz! Nie masz się czego bać, to tylko sen! Zasypiając wmawiaj sobie że Ci się nie przyśnią, lub pomyśl sobie o czymś (kimś) przyjemnym, pomaga Sen-mara, Bóg wiara... Mi osobiście na tego typu rzeczy pomaga odmówienie paciorka tuż przed zaśnięciem, uspokaja i wycisza:)

Życzę więc spokojnych, kolorowych snów:)

[iemilka]

Przypomnialas mi o sni, ktory mialam dawno temu, przerazil mnie wtedy, ale pozniej o nim zapomnialam. Snil mi sie demon, w takiej powiewnej szacie, powoli usiadl mi na klatce piersiowej i wiem, ze chcial mi cos zrobic, ale zaczelam sie modlic a on sie pyta dlaczego sie modle, to mi nic nie pomoze, bo nie mam krzyzyka na szyii , odpowiedzialam: ze nosze Boga w sercu i wtedy dal mi spokuj.

Nadmienie, ze to byl bardzo burzliwy okres w moim zyciu,depresja, alkohol i szalone zycie, i nigdy nie bylam przesadnie religijana, ale wiem, ze tamtej nocy te slowa , ktore powiedzialam pochochily naprawde z serca. Nie wiem, czy ci pomoglo to co napisalam, ale tez sie balam , przez jakis czas isc spac, jednak moj demon nigdy juz nie wrocil:)

[malbik]

dziękuję za odpowiedź, ale czasem tak trudno jest zasnąć z myślą, że może mi się coś złego przyśnić... Nie wiem, czy to normalne, nikomu o tym wcześniej nie mówiłam. Nie wiem także, czy inni mają z tym problem, ale jak widzę, Iemilka też miała podobna wizję. Nie miałam nigdy szalonego zycia, zawsze należałam do osób "poukładanych"...

Co prawda demony przychodzą coraz rzadziej, dręczą mnie jedynie koszmary...Wczoraj na przykład przyśniły mi się moje dłonie, że były bardzo zniszczone, wewnętrzna ich strona była cała w białych bąblach... Okropne!

[aizen]

Tak, to niestety bardzo częsta przypadłość... Najgorsze jest moim zdaniem to, ze śni się nam rzecz której się najbardziej obawiamy - np. jednej mojej koleżance od dłuższego czasu śni się śmierć jej mamy, która pracuje za granicą w "niebespiecznych" warunkach... Jedyną radą jest przestać się tego bać - zgodnie z zasadą "sen mara, Bóg wiara".

Koszmary z całą pewnością świadczą że się czegoś obawiasz, stresujesz... Przeżywasz jakiś trudny okres w życiu.

A sen o zniszczonych dłoniach nie oznacza nic złego - jakąś miłą wiadomość

Życzę samych kolorowych snów