DŹGAM kogoś czekanem i on też mnie dźga - prośba o interpretacje

[pietro_16]

Witam , prawie nigdy nie pamiętam o czym śniłem , jedyne co pamiętam to koszmary. Koszmary po których budzę się przerażony i zmęczony. Ten sen pamietam i wyglądał jak koszmar a jednak nie bałem się ani w trakcie ani po przebudzeniu. Sam sen równiez był niejasny.

Otóż śniło mi się że patrzę swoimi oczami i widzę że na przeciwko mnie w zasięgu ręki stoi druga osoba. Tu jest pierwsza niejasność bo osoba wydawała mi się zupełnie nieznajoma a jednak wydawało mi się że ta osoba to ja tylko jakiś taki bardziej szary i zły ( w sensie charakteru). I nagle on wyjmuje zza pleców coś jakby mały nadziak czy motyczka o drwnianym widocznie już zniszczonym trzonku i metalowym ostrzu już porzadnie zardzewiałym i zniszczonym. I wbija mi to w klatke piersiową po lewej stronie. Zabolało mnie i to bardzo. Ale nagle widze jak wyjmuje swoją prawą rękę zza pleców i trzymam w niej srebrny lub chromowany, w każdym bądź razie błyszczący nowością i jakimś takim porządnym wyglądem czekan bądź nadziak(zgooglój nadziak). i ja mu go wbijam w żebra po lewej stronie. I tak za każdym razem powoli raz on mnie raz ja jego(siebie? ) uderzam. Za każdym razem jak ja obrywam boli. A potem się budzę. I pamiętam to wszystko ale się nie boję, tylko jakieś takie uczucie dziwne mam niepokoju chyba. I najbardziej w głowie utkwił mi moment gdy zobaczyłem co trzymam w ręku- ten srebrny nadziak. I byłem tylko ja i ten szary gorszy ja a dookoła nic nie było - pusto.

Proszę o pomoc w rozszyfrowaniu tego bo już od 3 dni nie daje mi spokoju to że musze wiedzieć co to znaczy.

[sosnowiczanin]

aktywne są emocje związane z walką, kłótnią - jednym słowem duma.

[pietro_16]

Ale dlaczego duma jeżeli wydaje mi się że dźgam sam siebie i to w dwóch osobach , a do tego ten srebrny nadziak cały czas mi siedzi w głowie ....

[sosnowiczanin]

to jest skonfliktowanie, upór, przekonanie o swojej racji, patrzenie na pewne rzeczy jako wspaniałe, inne jako mało nic nie warte.

[pietro_16]

no nie wiem. od 4 lat mieszkam w nowym miejscu i wszyscy z którymi mieszkam i również pracuję mówią że ja zbyt łagodny jestem i że za " miękki" jestem. na tym to polega ze ja zawsze spolegliwy jestem i nigdy jak trzeba nie powiem co powinienem tylko ulegam i siebie i swoją dumę pakuję w buty. I wszyscy mi mówią że powinienem to zmienić, ze powinienem nauczyć się mówić nie i dbać o to co myślę a nie innym ulegac. wytłumacz więc proszę jaśniej jak jestem uparty itd bo ja to widze żę ja naprawde chyba poważnej pomocy lekarskiej wymagam

[sosnowiczanin]

masz dysharmonię między tym co myślisz i czujesz a tym co robisz

- kieruje Tobą chęć walki, odgryzienia się otoczeniu, ale tego nie robisz, co powoduje jeszcze większe nasilenie tego,

co więcej, myślę wręcz że twoja bierność jest czasem odbierana jako agresja.