O duchach słów kilka.

[Gość Vayen]

,,Duchy są formami energii, które ukazują się w postaciach przypominających swoje ciała materialne. Zazwyczaj ukazują się one jako osoby młode, zdrowe, tryskające siłami witalnymi. Niemniej jednak zdarza się, iż ukazujący się duch wygląda dokładnie tak jak w momencie śmierci. Zmaterializowanie się ducha, w takiej właśnie postaci może świadczyć o nagłej lub niespodziewanej śmierci oraz braku świadomości, że opuścił już świat materialny. Obecność duchów powoduje zmianę temperatury otoczenia. Zazwyczaj robi się zimniej. Duchy nie są ograniczone prawami fizyki obowiązującymi we wszechświecie. Dlatego też, nie dotyczy ich ani czas, ani przestrzeń. Pozbawione zagęszczonej energii obejmujących je ciał materialnych, ciała duchów wibrują z nienamierzalną dla nas częstotliwością. Duchy mogą przemieszczać się w dowolne miejsca niejako poza czasem, ponieważ egzystują w atmosferze tworzonej wyłącznie przez ich własne myśli i odczucia. Może to być pałac, loch, pole kwiatów lub pustka, może to być też twój dom, mój dom, inna planeta, metro lub mieszkanie niegdyś przez nie zamieszkane. Duchy charakteryzują się też niewiarygodną wrażliwością. Są w stanie wyjątkowo wyraźnie odbierać to co myślisz, czujesz. Niekiedy wystarczy pomyśleć o ukochanym zmarłym, aby go do siebie przywieść. Duch, który decyduje się z jakiegokolwiek powodu pozostać blisko ziemi, nazywany jest dosłownie duchem związanym z ziemią. Istnieje wiele przyczyn, dla których duchy są przywiązane do świata doczesnego. Ponieważ znajdują się one w bardzo ożywionym stanie psychicznym i emocjonalnych, ich uczucia i myśli są wyjątkowo intensywne. Duch związany z ziemią może być bardzo natarczywy w dążeniu do swojego celu. Wyobraź sobie sytuację w twoim życiu, w której myślisz o czymś bez przerwy, aż staje się to obsesją. Duch związany z ziemią może mieć taką samą obsesyjną naturę, z tym że stokrotnie wzmocnioną. Dopiero kiedy dusza zda sobie sprawę ze swoich błędów i wytępi w sobie pragnienie obsesyjnego powtarzania pewnych praktyk, może przejść na drugą stronę. Wiele duchów nie zrobi tego kroku, ponieważ ma jakieś niezałatwione sprawy rodzinne. Nieco inaczej niż w typowych historiach o duchach, duchy związane z ziemią nie włóczą się po opustoszałych cmentarzach. Wręcz przeciwnie, bardzo lubią energie żyjących i poruszają się w miejscach pełnych życia. Wykorzystują siłę życiową żyjących do wzmocnienia siebie. Są to bardzo wpływowe duchy i niekiedy mogą spowodować, iż żyjąca osoba zrobi coś, czego normalnie by nie uczyniła.''

 

 

Źródło: Jan Van Praagh ,,Duchy pośród nas''

Edytowane 1 Października 2010 przez Vayen

[Lilly91]

Ciekawe.. Dałaś do myślenia. Wiele się z twojej wypowiedzi dowiedziałam

Ja czasem mam tak, jak jest noc, leżę już w łóżku to myślę o zmarłej kilka lat temu babci, o jej duchu, że może przychodzi do mnie wtedy kiedy o niej myślę... I czasem mam obawę, że mi się objawi albo coś ale mam wrażenie jakby jednak była przy mnie w pokoju. Ale raczej wątpię, żeby tak było

[La Papesse]

No nie wiem... to jest podejście spirytystyczne - jedno z wielu.

[Gość Dharma]

fajny artykuł chociaż z mojego punktu widzenia niekoniecznie

Obecność duchów powoduje zmianę temperatury otoczenia.

i

są formami energii, które ukazują się w postaciach przypominających swoje ciała materialne.

.. to jak ktos je postrzega zalezy tez od zdolności indywidualnych tej osoby.. więc niekoniecznie musi byc to człowiek uszyty z mgły:D xD

podzielam punkt widzenia pewnego szamana co do duchów, po śmierci ciała fizycznego duchy przez jakiś czas przebywają w swoim ciele eterycznym na ziemi i podobnie jak ciało fizyczne które ulega "przemijaniu" ciało eteryczne które jest bardzo związane z fizycznym (niektórzy mówią, że jest przedłużeniem tego pierwszego) także ulega przemijaniu/ rozpadowi.. przez ten czas mogą być blisko swoich bliskich na ziemi, błąkać się i czerpać energie z naszego świata, dawać znaki pośmiertne

 

Duchy mogą przemieszczać się w dowolne miejsca niejako poza czasem, ponieważ egzystują w atmosferze tworzonej wyłącznie przez ich własne myśli i odczucia. Może to być pałac, loch, pole kwiatów lub pustka, może to być też twój dom, mój dom, inna planeta, metro lub mieszkanie niegdyś przez nie zamieszkane

 

tak maja jeszcze ciało astralne i mentalne (myśląc wg 4 ciał subtelnych) z którym maja lepszy kontakt niz my, powodem jest oczywiście brak ciała fizycznego i tego co nas trzyma twardo na ziemi podobno mogą kreować wszystko ale na zasadzie własnej iluzji.

 

Ponieważ znajdują się one w bardzo ożywionym stanie psychicznym i emocjonalnych, ich uczucia i myśli są wyjątkowo intensywne

z tym się zgodzę wszystko dlatego, że wszystkie myśli pragnienia potrzeby emocje staja się kilkakrotnie intensywniejsze, przez brak ciała fizycznego i mocny wpływ ciała astralnego, mentalnego ogólne zamieszanie, Edytowane 19 Września 2010 przez Dharma

[Gość Vayen]

Duchy są formami energii. Trudno zobaczyć energię, jednak istnieją osoby posiadające dar umożliwiający im widzenie bytów astralnych. Duchy wyglądają zupełnie tak jak wyglądały za życia. Jedni określają je jako przezroczyste, inni widzą zupełnie jak normalnych ludzi. To wszystko zależy od stopnia umiejętności naszego widzenia. Często pokazują się one w takiej formie jaką przyjęły podczas śmierci ciała fizycznego. Aby przybliżyć wam nieco moją myśl przytoczę wam pewien przykład. Duch człowieka, który w wypadku samochodowym stracił rękę pokazuje się bez ręki, duch człowieka, który został zamordowany nożem posiada obrażenia, rany, poderżnięte gardło itd. Czasami widok jest naprawdę przerażający.

[infedro]

Hmm... skoro o Duchach, to tylko mój ulubiony Allan Kardec...

 

O Duchach

 

Duchy nie są, jak to się zwykle przypuszcza, jakimiś nadzwyczajnymi stworzeniami. Są to dusze osób żyjących niegdyś na ziemi lub w innych światach, pozbawione jedynie swojej cielesnej powłoki. Jeśli ktoś wierzy w istnienie nieśmiertelnej duszy, wierzy także w istnienie Duchów — zaprzeczenie temu byłoby negacją byłej duszy.

Gdy chodzi o istotę Duchów, to przeważnie mamy na ten temat błędne mniemanie. Otóż nie są to. jak się zwykło uważać, dziwaczne istoty, ni to ogniki, ni upiory o jakich mówią opowieści fantastyczne. Duchy to stworzenia podobne do nas. posiadające nawet pewien rodzaj ciała, które jednak w swoim normalnym stanie jest eteryczne i niewidzialne.

 

Za życia człowieka, gdy dusza połączona jest z ciałem, posiada ona dwojakiego rodzaju powłoki. Jedna z nich jest ciężka, niedelikatna i ulegająca zniszczeniu — ją właśnie zwykliśmy nazwać ciałem.

Druga zaś nazywana ciałem duchowym bądź astralnym jest eteryczna, lekka, niezniszczalna.

Można więc powiedzieć, że człowiek składa się z trzech podstawowych części:

1. z duszy czy też Ducha — inteligentnej zasady, siedziby myśli, woli i odczuć moralnych;

2. z ciała materialnego — powłoki materialnej, która umożliwia Duchowi kontakt ze światem zewnętrznym;

3. z ciała astralnego — eterycznej, leciutkiej powłoki spełniającej funkcje łącznika między Duchem i ciałem materialnym.

Gdy zewnętrzna powłoka jest zużyta i nie może być dłużej wykorzystywana, ulega zniszczeniu. Można by powiedzieć, że Duch pozbywa się ciała jak zużytej odzieży. Moment, w którym się to dokonuje, zwykliśmy nazywać śmiercią.Jest ona więc jedynie zniszczeniem materialnej powłoki. Opuszczająca ją dusza zachowuje jednak swoje ciało astralne.

Śmierć uwalnia Ducha od materialnego ciała, które przywiązywało go do ziemi i było przyczyną wielu cierpień. Uwolniony od takiego balastu Duch ma możliwość przemierzania przestrzeni i pokonywania wielkich czasem odległości z szybkością światła.

 

Z połączenia duszy, ciała astralnego i ciała materialnego powstaje człowiek.

Istota będąca połączeniem duszy i ciała astralnego… to Duch.

UWAGA: Dusza jest tworem pojedynczym. Duch — podwójnym, człowiek zaś potrójnym.

Zarezerwujmy więc wyraz „dusza" do określenia zasady inteligencji, a wyraz „Duch" dla istoty półmaterialnej stworzonej z tej właśnie zasady i eterycznego ciała astralnego. Jednak ponieważ dusza nie może istnieć bez swej eterycznej powłoki, bardzo często używa się wyrazów „dusza" i „Duch" jako synonimów. Rozróżnianie tych dwóch terminów musi być jednak rygorystycznie przestrzegane w trakcie rozważań na tematy filozoficzne.

Wyposażone w materialne ciała Duchy tworzą ludzkość — widzialny świat cielesny. Pozbywszy się tych ciał, formują duchowy niewidzialny dla nas świat. Rozpościera się on w otaczającej nas przestrzeni i choć jest tak blisko, przeważnie nie mamy o nim żadnego pojęcia.

Z powyższych rozważań wynika, że Duchy nie są jakimiś tworami abstrakcyjnymi, niepodobnymi do ludzi tylko dlatego, że są niewidzialne. Gdyby w pewnym momencie została nam dana możliwość ujrzenia wszystkiego — zobaczylibyśmy zupełnie realny, otaczający nas, zamieszkany świat.

 

Duchy posiadają te wszystkie zmysły, które miały za życia na ziemi. Ich funkcjonowanie jest jednak o wiele intensywniejsze, ponieważ nie jest już blokowane przez materialną otoczkę. Duchy mają także możliwości zupełnie nam nie znane. Mogą one widzieć i słyszeć wiele różnych rzeczy, których nie są w stanie zarejestrować nasze zmysły. Dla Duchów nie istnieje ciemność, chyba że któryś z nich został ukarany przebywaniem w niej. Wszystkie nasze myśli są przez Duchy odbierane, tak że mogą one czytać w naszych umysłach jak w otwartej książce. Nie można więc kryć przed Duchem tego, co ukryłoby się przed istotą cielesną...

Duchy są wszechobecne, wśród nas z każdej strony. Dotykają nas i bez przerwy obserwują. Poprzez swoją obecność w naszym środowisku, Duchy przyczyniają się do powstania różnego rodzaju zjawisk. Odgrywają one ważną rolę w świecie zagadnień moralnych. Ich działanie tyczy się także zjawisk często fizycznych.

Krótko mówiąc, Duchy są jedną z potęg natury...

Gdy uświadomimy sobie istnienie życia pozagrobowego, jest rzeczą naturalną, że wierzymy także w przetrwanie uczuć. Gdyby tak nie było. to dusze naszych krewnych, czy przyjaciół byłyby dla nas na zawsze stracone. Ponieważ Duchy mogą poruszać się w dowolnie wybranych sferach bytu — logiczną jest myśl. że ci, kory kochali nas za życia, kochają nas także po śmierci. Przybywają oni do nas. starają się z nami skontaktować, używając w tym celu najróżniejszych sposobów. Rzeczywiście, doświadczenie potwierdza, że Duchy zachowują poważne uczucia, które przejawiały na ziemi. Dlatego często powracają one do kochanych osób. zwłaszcza że są przyciągane ich myślami i deklarowanymi przez nie uczuciami. W stosunku do osób nie przejawiających żadnych uczuć, wobec niego Duch zachowuje się obojętnie.

Celem Spirytyzmu jest stwierdzenie zaistnienia objawień Duchów, studiowanie ich, analiza możliwości Duchów, ich szczęśliwej lub nie sytuacji, ich przeznaczenia. Krótko mówiąc, celem jest dogłębne poznanie świata duchowego.

Z udowodnionych objawień wypływa niepodważalny dowód na istnienie duszy, na jej dalsze życie po śmierci ciała, na zachowanie przez nią swojej indywidualności. Wszystko to jest zaprzeczeniem doktryn materialistycznych i tym razem nie są to już teoretyczne spekulacje, lecz jasno przemawiające fakty… Większość osób twierdzi, że jeśli Duch pozbył się więzów materii, to już musi on wiedzieć wszystko i posiadać najwyższą mądrość. Twierdzenie takie jest bardzo dużym błędem.

 

Ponieważ Duchy są tylko duszami ludzi, to nie mogły one nagle ni stąd, ni zowąd osiągnąć doskonałości w momencie pozbywania się ziemskiego ciała. Rozwój Ducha dokonuje się w bardzo długim czasie, w którym stopniowo wyzwala się on ze swoich niedoskonałości i zdobywa brakującą mu wiedzę. Byłoby nielogiczną rzeczą myśleć, że oto Duch człowieka niecywilizowanego albo kryminalisty staje się nagle szlachetny i mądry, lub że wiecznie pozostaje w niedorozwinięciu moralnym i intelektualnym. Tak samo, jak istnieją ludzie o różnych poziomach wykształcenia, dobroci, tak i Duchy różnią się pod tymi względami między sobą. Jedne są roztrzepane i frywolne, inne są kłamliwe, złe, mściwe, jeszcze inne to oszuści i hipokryci. Lecz są także o przeciwnych naturach, posiadające cnoty i wykształcenie przerastające ziemskie normy. Ta różnorodność Duchów pod wieloma względami jest jednym z najważniejszych zagadnień związanych ze studiowaniem Spirytyzmu. Wyjaśnia ona bowiem dobry lub zły charakter otrzymywanych komunikatów. Należy zawsze najrzetelniej rozróżniać cechy tych komunikatów, aby nie dać się oszukać i nie wprowadzać w błąd innych….

- i to by było... na razie tyle od wujka Kardeca...

Żródło ; "Spirytyzm" - Allan Kardec... fragmenty...

 

--- pozdrawiam... infedro

Edytowane 2 Października 2010 przez infedro