Co dalej?

[bluejay]

Witam

Medytuję już od jakiegoś czasu, co daje mi spokój i siłę. Ćwiczę wizualizacje z użyciem "swojego miejsca" gdzie codziennie wracam aby się skupić i nabrać sił. Nie wiem jednak, jak dalej się rozwijać. Generalnie moim nadrzędnym celem jest zrozumieć jak najbardziej świat i osiągnąć jak największy kontakt z otaczającą mnie naturą. Chciałabym również poznać mojego zwierzęcego opiekuna. Wiem, że on przyjdzie gdy będzie tego chciał, lecz nie wiem czy bez jego pomocy i wsparcia zrobię chociaż maleńki krok naprzód. Jak mogę więc w takiej sytuacji się rozwijać? Podacie mi jakieś sposoby?

[LoonyMystic]

Medytuję już od jakiegoś czasu, co daje mi spokój i siłę. Ćwiczę wizualizacje z użyciem "swojego miejsca" gdzie codziennie wracam aby się skupić i nabrać sił.

I bardzo dobrze. Rozsądne podejście do medytacji. W dobie niu-ejdżu rzadko spotykane.

 

. Generalnie moim nadrzędnym celem jest zrozumieć jak najbardziej świat

To zajrzyj do encyklopedii, książek, zacznij się trochę rozglądać, zainteresuj się jakąś nową dziedziną wiedzy. Nie ograniczaj się do ezoteryki (bo to nie będzie wtedy wcale rozwój tylko wręcz przeciwnie - ograniczanie horyzontów). Zacznij się zastanawiać i zapisywać swoje przemyślenia na blogu. Zacznij obserwować ludzi, zjawiska, świat, zadawaj pytania, i szukaj odpowiedzi (mam na myśli pytania zadawane samemu sobie przede wszystkim, chociaż również właściwe pytania zadane właściwym ludziom mogą człowieka wynieść daleko i poszerzyć horyzonty).

 

osiągnąć jak największy kontakt z otaczającą mnie naturą

Integruj się zatem z zimą i śniegiem. Idź na spacer i poczuj zimno i ciesz się tym zimnem (aczkolwiek z umiarem, bo takie praktyki mogą być niebezpieczne dla zdrowia na dłuższą metę). Jeżeli zrozumiesz, że zimno jest czymś normalnym i naturalnym, i nauczysz się być jednością z zimą, odnajdziesz utraconą więź z przyrodą. Jeszcze dobrze jest wybrać jakiś las czy park z jeziorkiem na przykład.

 

Chciałabym również poznać mojego zwierzęcego opiekuna. Wiem, że on przyjdzie gdy będzie tego chciał, lecz nie wiem czy bez jego pomocy i wsparcia zrobię chociaż maleńki krok naprzód.

to zależy tylko i wyłącznie od Ciebie. Oczekiwanie na to aż coś, bądź ktoś do Ciebie wyciągnie rękę i dopiero wtedy będziesz mogła się rozwijać jest w istocie... małorozwojowe. Poza tym ograniczasz wtedy podświadomie nawet swoją własną wolność i pole do manewru.

Edytowane 6 Grudnia 2010 przez LoonyMystic

[Anima_]

Medytacja jest pierwszym krokiem ku rozwojowi duchowemu.Pozwala sie wyciszyc, przez co uczy skupiac uwage na rzeczach istotnych i waznych. Zauwazysz sam po czasie, ze nagle widzisz rzeczy, ludzi, zjawiska wyrazniej doglebniej. Zaczniesz je "odczuwac".

Sprobuj nauczyc sie obserwowac swiat. Zeby cos poczuc, trzeba w to "wejsc", a nie tylko spojrzec na to. Obserwuj codziennie swoje zycie, ulice ktora idziesz, twarze ludzi, ktorych mijasz. Istotne w rozwoju jest na chwile zapomniec o sobie, a skupiac sie wlasnie na tym co cie otacza. Dostrzeganie piekna wokol, zarowno w naturze jak i w kazdym czlowieku. Pozwoli ci to dostrzec, piekno w sobie, a takze odnalezc swoja droge i sens istnienia.

[root]

@bluejay

a co to jest "zwierzęcy opiekun"?...

medytacja imho polega na poznawaniu siebie a nie jakichś opiekunów. Pierwszym krokiem, takim który byłby imho dobry byłoby przemyślenie skąd w ogóle powstała w twojej głowie idea tych opiekunów, przypomnij sobie kto i gdzie to napisał

[Asani]

@bluejay

a co to jest "zwierzęcy opiekun"?...

 

O zwierzęcym opiekunie jest opisane dużo w dziale Szamanizm

[fiflip]

(aczkolwiek z umiarem, bo takie praktyki mogą być niebezpieczne dla zdrowia na dłuższą metę)

Tylko, jeśli ma się takie przekonanie, o chorobie.

 

Proponuję poznawać siebie.