Historia Tarota

[Gość truskawka]

Tarot jest to teoria symbolistyczno-filozoficzna, oparta o 78 przedstawień znajdujących się na kartach podobnych do kart do gry i tworzących talię. Często tarot kojarzony jest z wróżbiarstwem. Osoba, która zajmuje się wróżeniem z zastosowaniem kart Tarota to wróżbita. Tarocista to osoba wykorzystująca karty tarota w celu diagnostycznym, analitycznym (poszukiwanie związków przyczynowo-skutkowych), samodoskonalenia i medytacji.

 

Obecnie znane karty tarota pochodzą z XV wieku. Najstarsze zachowane talie tarota, służącego wówczas do gry i zwanego trionfi (lub triumphi) pochodzą z ok. 1450 r. Wymienia się dwie najbardziej znane XV-wieczne talie tarota:

* tarot Viscontich przeznaczony dla Filippo Marii Viscontiego z rodziny książęcej w Mediolanie,

* tarot Viscontich-Sforzów wykonany na życzenie Franciszka Sforzy przez mediolańskiego malarza Bonifacia Bemba.

W tym okresie uległa ustaleniu liczba kart w talii i ich podstawowa symbolika, relacje kart między sobą oraz podział na grupy.

 

W XVIII w. tarot Viscontich został zaadaptowany przez wróżbiarstwo, okultystów i ruchy określające się jako ezoteryczne. W tym czasie poszukiwano również związków tarota z Kabałą i kabalistycznym Drzewem Życia. Poszczególnym kartom przypisano litery alfabetu hebrajskiego: Mag = Alef, Papieżyca = Bet, itd.

 

Obecnie tarot nie ewoluuje w formie, lecz funkcji i zastosowaniu. Od czasu powstania nie zmieniła się jego budowa. W talii Ridera-Waite'a dokonano jedynie zmiany karty VIII Sprawiedliwość na kartę XI Moc. Natomiast powielające się i powstające nowe talie różnią się techniką wykonania, ekspresją autora i zawartością symboli, a nie zasadniczą budowa Arkanów Wielkich i Małych.

 

Współczesna talia obejmuje 78 kart w dwóch podstawowych grupach, określanych jako:

* Wielkie Arkana – 22 karty,

* Małe Arkana – 56 kart.

Najsilniejszy wpływ na dzisiejszą strukturę i interpretację tarota miała grupa francuskich i angielskich okultystów na przełomie XIX i XX wieku. Ich studia oparły się na systemie ezoterycznym Kabały. Większa część talii opracowanych w XX wieku bazuje na pojęciach kabalistycznych w strukturze, symbolice i interpretacji. Czołowymi i typowymi przykładami są talie Rider-Waite Tarot Artura Edwarda Waite i Thoth Tarot Aleistera Crowleya, do których rysunki wykonały odpowiednio Pamela Colman Smith i Frieda Harris.

 

W XIX w. w Wielkiej Brytanii powstało stowarzyszenie Hermetic Order of the Golden Dawn (Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku), posługujące się systemem wiedzy ezoterycznej, będącej swoistą syntezą Kabały, tarota i astrologii. Częścią systemu medytacyjnego związanego z kabalistycznym Drzewem Życia była kontemplacja kart tarota, jako najwyższy, najdoskonalszy rodzaj poznania. Tarot Złotego Świtu (Tarot Złotego Brzasku) autorstwa Roberta Wanga jest jedną z bardziej znanych talii.

 

W początkach XX wieku tarotem zajmował się Carl Gustav Jung, który napisał pracę na temat jego symboliki i archetypów w nim zawartych.

 

Źródło: Wikipedia

[AnnaMaria]

Historia Tarota w skrócie

 

Pochodzenie kart Tarota nie jest znane. Istnieje przekonanie w srodowisku okultystycznym, że wywodzi

sie on ze starożytnego Egiptu, a do Europy dotarł wraz z Cyganami. Historycy jednak uważaja, że Tarot

jest pochodna tzw. ludus triumphorum (sredniowieczne malowidła przedstawiajace pochody

organizowane we Włoszech, celebrujace religijne i swieckie swieta).Uważa sie również, że tzw. ars

memoriae (sztuka pamieci), koncentrujaca sie na medytacji nad seria ikon o tematyce religijnej i

filozoficznej, również mogła przyczynic sie do uformowania Wielkich Arkan Tarota. Medytacje te miały za

zadanie zaprogramowac umysł, ukształtowac matryce zasad rzadzacych swiatem, tak by można go było

pojac, zrozumiec.Pierwsze odnosniki na temat kart Tarota pojawiaja sie około roku 1500 we Włoszech, w

opisie gry hazardowej, zwanej ronfa (pózniej tarocco). Podobno w przerwach miedzy rozgrywkami,

gracze zabawiali sie losowaniem kart, odgadywaniem ich znaczen i przepowiadaniem przyszłosci.W latach

1643-1664 nastepuje zmiana ikonografii Wielkich Arkan. W tych latach powstaje talia kart Jacquesa

Vievilla (producent), archetypowa odmiana Tarota, tzw. Tarot marsylski. Nosiły one już pełna symbolike

Tarota: symbole astrologiczne, alchemiczne, kabalistyczne. Zauroczony talia Antoine Court de Gebelin

(1725-1784), francuski lingwista, kleryk, okultysta, Mason, stwierdził, że symbolika pochodzi ze

starożytnego Egiptu, a Tarot jest ‘obrazkowa ksiega’ boga Totha.

Court de Gebelin jako pierwszy skojarzył 22 karty Arkan Wielkich z 22 literami alfabetu hebrajskiego. To

dowodziło, że wzorem Tarota była Ksiega Bożych Tajemnic, która Adam otrzymał w raju z rak Archanioła

Raziela (wg legendy kabalistycznej).Prace Courta de Gebelina były kontynuowane przez Alphonse Louis

Constant (diakona Koscioła Katolickiego), nazywanego Alliette, który tworzył swoje prace na temat

okultyzmu pod pseudonimem Etteilla (imie czytane od tyłu). Constant przetłumaczył swoje imie na

hebrajski i pisał pod nazwiskiem Eliphas Levi. To w jego pracach po raz pierwszy odnalezc można

odnosniki miedzy Tarotem a Kabała. W drugiej połowie XIX wieku MacGregor Mathers, założyciel bractwa

Hermetyczny Zakon Złotego Blasku, stwierdził, że karty Tarota sa reprezentacja etapów, przez które

powinien przejsc adept „wysokiej magii”. Jednym z rytuałów były medytacje nad kartami,

wizualizacje obrazów i łaczenie doznan z kabalistycznym Drzewem Życia. Jednym z członków Zakonu

Złotego Brzasku był Artur Edward Waite (1857-1942), okultysta, znawca magii, kabalista, który wraz z

Pamela Dolman Smith stworzył w 1910 roku wersje tarota Tarot Rider-Waite’a. Zmiany

wprowadzone przez Waite’a do Tarota, to zastapienie VIII arkana (Sprawiedliwosc) arkanem XI

(Moc), a w Arkanach Mniejszych, geometryczne diagramy na blotkach zostały zastapione scenami

figuralnymi.

Kolejnym, niezwykle ważnym dla kolejnych talii Tarota, była praca Aleistera Crowleya (1875-1949),

którego Tarot Totha zrywał z panujacym obyczajem wzorowania sie na dawnych tarotowych wizerunkach.

Można powiedziec, że Crowley był prekursorem nowego, indywidualnego rozumienia Tarota. Dzieki niemu

powstaje talia kart Tarota Maroon.Crowley stworzył własna doktryne, opierajaca sie jednak na magicznowizualizacyjnych

praktykach, bedacych podstawa doktryny Zakonu Złotego Brzasku. Crowley nazwał ja

„magija”. Nastepnie, kierujac sie magicznymi analogiami Eliphasa Leviego, zastosował je w

swoich kartach, obrazujac „niewidzialne”. Karta tarota bowiem nigdy nie była zwykłym

obrazkiem, a raczej ikona stworzona według reguł i praw, bedaca posrednikiem miedzy jej

użytkownikiem, a tym, czego istnienie wywołuje. Ikona tarota owiana jest tajemnica i zmusza do wysiłku

rozwiazania swego sekretu: im głebiej w nia wnikamy, tym wiecej rodzi sie impresji i interpretacji.

Osadzona konkretnej doktrynie ezoterycznej, tajemnica odkrywa swe kolejne warstwy. Jesli Czytajacy

Tarota zaakceptuje ten stan rzeczy, to byc może dozna wtajemniczenia w istote żywej magii. Za pomoca

tej techniki umysł bedzie w stanie oddziaływac na swiat”. By jednak wniknac w te wiedze,

Czytajacy musi poswiecic czas na praktyke medytacyjna nad kartami, które zaczna

„mówic”, cos oznajmiac. Uwidocznione na kartach wizerunki zaczna życ własnym życiem,

odcisniete w umysle Czytajacego i uaktywnia jego paranormalne zdolnosci.

 

Z wykorzystaniem artykułu Tarot – zwierciadło Swiatła i Mroku J.W.Suligi GNOSIS

Karty tarota - Tarot

Edytowane 26 Marca 2018 przez Ismer

[Tarocistka Elena]

W języku egipskim TAROT oznacza "Królewską Drogę"

"TAR" - droga, ścieżka

"RO" - król, królewski

 

Ciekawie wygląda kombinacja przestawiania liter wchodzących w skład słowa TAROT:

TORA - (hebr.) pouczenie, instrukcja

ORAT - (łac. oratio) język, słowo

RATO - (łac. ratus) realizacja

ATOR - egipskie bóstwo wtajemniczenia

ROTA - (łac.) cykl powstawania

OTAR - (grec. otarion) słyszeć

AROT - (grec. arotos) pracować

 

Skąd wiec w ludziach strach przed kartami? Skoro Tarot jest Królewską Drogą do zrozumienia, wtajemnicza w... życie?

Tak naprawdę kart boi się tylko ktoś, kto nie wie czym są, nie zna ich. Lęk przed Tarotem jest więc jedynie lękiem przed nieznanym i tajemniczym.