buty i zupa

[mika43]

Sama już nie wiem, czy to były dwa sny czyu jeden, opiszę oddzielnie, są to symbole, które szczególnie utkwiły mi w pamięci.

 

1. Trzymałam w ręku, biały, nowy but. Miał być w rozmiarze 42. Na nogach miała swoje ulubione sandały ( w rzeczywistości wysłużone i wyrzucone w ubiegłym sezonie), w kolorze jasnego brązu, bardziej orzecha. Ten biały but był z prawej nogi jeśli dobrze pamiętam. Zdjęłam swój sandał (nie pamiętam z której nogi, chyba tez prawej), przyłożyłam do białego bucika i okazało się, że biały but jest mniejszy mniej więcej o dwa numery.

Dodam, że mój sam\ndał nie był zniszczony.

A ja wtedy pomyślałam, że biały but nie może mieć rozmiaru 42, tylko mniejszy i będzie pasował dla kogoś innego. W tym się obudziłam.

 

 

2. Najpierw chodziłam jakimiś ulicami, jakbym czegoś szukała. Nie potrafię tego opisać dokładnie. Jakby się ściemniało, a ja szłam drogą, piaszczystą, niby pod górę, droga nie była zbyt bezpieczne, ale starałam się pokonać strach, w zasadzie wcale się nie bałam, po prostu szłam przed siebie. Wydawało mi się, że mam jakiś cel, ale nie potrafię go określić.

 

Potem znalazłam się w jakimś pokoju czy pomieszczeniu. Ktoś podał mi bułkę, byłam zmęczona i trochę głodna. Jadłam bułkę, gdy pojawił się znajomy poznany w styczniu tego roku. W rzeczywistości rozstaliśmy się niezbyt przyjaźnie, w zasadzie nijak i obiecałam jemu i sobie, że nasze drogi nigdy już się nie skrzyżują.

Wracając do snu, znajomy nie był względem mnie negatywnie nastawiony, ale ja odczuwałam jakąś obawę. Przyniósł aparat fotograficzny i zapytał, czy będę robić dla niego zdjęcia. Zgodziłam się i zapytałam, czy mogę robić przyniesionym przez niego aparatem. Zgodził się, mówł, że ma jeszcze jeden. Ja iałam też własny aparat, ale jego wydawał mi się lepszy. Znajomy podał mi zupę na talerzu, wyglądała apetycznie. Znó się obudziłam i więcej nic nie pamiętam