Słowa, słowa, słowa

[Radiana]

Doskonale wyraził to Mark Twain, kiedy pisał: „Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć”. Zamarzamy na śmierć z powodu słów. To nie zimno ma znaczenie, ale termometr. To nie rzeczywistość ma znaczenie, ale to, co ty sam sobie na jej temat mówisz.

 

Słyszałem świetną anegdotkę o pewnym fińskim farmerze. Kiedy przesuwano granicę rosyjsko-fińską, farmer ten musiał podjąć decyzję, czy chce mieszkać w Rosji, czy w Finlandii. Po dłuższym namyśle powiedział, że chce mieszkać w Finlandii, nie chciał jednak urazić rosyjskich urzędników. Przyszli oni do niego z pytaniem, dlaczego zdecydował się na pobyt w Finlandii. Farmer odpowiedział:

– Zawsze chciałem mieszkać na ziemi rosyjskiej, ale w moim wieku nie zdołałbym przeżyć następnej srogiej rosyjskiej zimy. Rosja i Finlandia są jedynie słowami lub pojęciami, ale nie w oczach tych ludzi, nie w oczach zwariowanych istot ludzkich. Prawie nigdy nie patrzymy na rzeczywistość.

 

Pewien guru usiłował wyjaśnić jakiemuś audytorium, że ludzie silniej niż na rzeczywistość reagują na słowa. Żyją wręcz słowami, żywią się nimi. Jakiś mężczyzna wstał i zaprotestował:

– Nie zgadzam się z tym, że słowa wywierają na nas aż taki wielki wpływ.

Na co guru odparł:

– Siadaj, sukinsynu!

Zsiniały ze złości mężczyzna wykrzyknął:

– I to pan nazywa siebie osobą oświecona, guru, mistrzem? Powinien pan się wstydzić!

Na co guru odparł:

– Proszę mi wybaczyć, sir. Poniosło mnie. Naprawdę, proszę o wybaczenie. To nie było zamierzone. Przepraszam. Mężczyzna w końcu się uspokoił. Wówczas guru powiedział:

– Wystarczyły dwa słowa, aby wywołać w panu burzę i kilka słów, by pana uspokoić. Prawda? Słowa, słowa, słowa – czyż nie są one prawdziwymi więzieniami, jeśli nie używa się ich we właściwy sposób?

 

wydawnictwo "Pulsar"

[Gość Mana]

zaczynając to czytać miałam wrażenie, że skądś to znam.. a później patrzę na źródło, które podałaś... i wszystko jasne

 

Dziękuję za przypomnienie Radiana właśnie teraz było mi to potrzebne. Dziękuję.

Edytowane 25 Września 2011 przez Mana

[befadka]

Podobna przypowieść jest w Przebudzeniu De Mello ;-)

 

Ale to racja bo nie słowa ranią a to jak je odczuwamy i z czym się utożsamiamy