pisam sobie czasem...

[Gość Skuld]

Straciłam Kogoś, kogo tak naprawdę nie miałam. Mogłam, ale nie chciałam. Niby nadal nie chcę, a jednak jakoś tak... przykro

 

Gdzie się ukryłeś mój przyjacielu ?

W której głębinie nikną Twe słowa ?

W którą z gwiazd oczy Twoje wpatrzone ?

W czyjej poduszce skryta Twa głowa ?

 

Szukam bez skutku Twojego cienia

Wnętrze me zżera pustka niezdrowa

Przyjdź proszę, pomóz mi dojść do celu

Wiara ma niech się w Twych dłoniach schowa

 

Tak ciężko jest mi tutaj bez Ciebie

W ściśniętej krtani grzęźnie ma mowa

Odpędź samotność, pomóż zaufać

Niech me istnienie w Twym się zachowa

 

Wiem, że nie znajdę Twego uśmiechu

Bo w ustach moich cisza grobowa

Nie znajdę ciepła Twego uścisku

Szansę zabije bierność jałowa

 

Po latach, które mi pozostały

Serca mojego żywa połowa

Bić zaprzestanie niknąc w oddali

Pragnienie Ciebie w ciszy pochowa...

[caliah]

Ślicznie sobie pisasz, jeno mocno smutno.

 

Nie bój się brać.

Czasem trzeba się przełamać, otworzyć

[Gość Skuld]

Cali... Smutek mą weną

 

***

Bezsennych, trudnych minut wodospady

Ostatnią, nikłą iskrę szansy topią

By losu złego chwil ciężkie napady

Snów błogich kruchą otulić Utopią

 

Myśli skonane, jakby dla zasady

Cicho obrazy fantazyjne tropią

Bezbarwnych plam obfite opady

Piekącym żarem resztki wiary kropią

 

"Zasnąć już złozyć na nirwany łono

głowę płonącą bez miary zmęczoną"

Zasnąć już, wreszcie znaleźć ukojenie

W krainie marzeń sennych mieć wytchnienie...

Edytowane 26 Listopada 2008 przez Skuld

[Gość Skuld]

Zamykam oczy i widzę wszechświat

Rozkładam ręce, lecę do nieba

Planety tańczą wokół mej osi

Miliony gwiazd migocząc mi śpiewa

 

Otwieram oczy, wracam na ziemię

Za oknem czernią spowite drzewa

Siedzę i piszę, czuję się dobrze

Niczego więcej mi nie potrzeba

[caliah]

I to się nazywa "wolność".

[Gość Skuld]

Kiedyś, gdy śnieg pruszył i czerń nocy rozjaśniał...

 

***

Śnieżne gwiazdy lecą z nieba

Szron na szybie przycupuje

Biały dywan skrywa chodnik

Świat do spania się szykuje

 

Księżyc duma w chmur pierzynie

Wiatr cichutko podśpiewuje

W takt piosenki się kołysze

Senny proszek rozsypuje

 

W rogu mięciutkiej poduszki

Sen na gościa oczekuje

Marzeń nocnych oceany

Pastelami koloruje

 

Zmęczony wieczny wędrowiec

Dar ten z nadzieją przyjmuje

Trud dnia w sowę się przemienia

I wolniutko odlatuje

[Krzyś3]

to pomaga pozbyc się emocji wyciszyć szczególnie jeśli nie mozna nikomu się szczerze zwierzyć papier jest Twoim przyjacielem i dobrym słuchaczem wszystko zrozumie

 

dobrze się czyta Twoje wiersze masz plastyczny język prosty i zrozumiały ...

 

YouTube - KAZIK artysci

[Gość Skuld]

Dzięki Krzyś

Cali

[Szyla]

Ladnie

[Gość Skuld]

Szyla

 

***

W starym zamku wśród wielkich gór

Gdzie szara sowa noc nawołuje

W ogromnej sali spowitej mrokiem

Ogień w kominku wolno faluje

 

Gwiazdy na niebie cicho migocą

Malutkie perły w granatu sile

Księżyc spogląda sennie zza szczytu

Wiatr zerka w okna śpiewając mile

 

W zamku tym pięknym tulonym nocą

W komnacie pełnej świerkowej woni

W blasku kominka majaczy postać

Na jej policzku łza za łzą goni

 

Ocean smutku lśniący w jej oczach

Usta zamknięte bramą milczenia

Chłód wolno drąży całe jej wnętrze

Serce powoli w kamień zamienia

[caliah]

Potrafisz zmrozić klimat

[Gość Skuld]

Tak Cali, wiem

[caliah]

Ciut "za dużo" prawdy w Twoich wierszach.

 

To dobrze:_kwiatek:

[caliah]

Skuld,

 

Morze to jednak przestrzeń skończona,

nie gaś iskierki, nie trać nadziei.

Ponad horyzont wznieś oczy duszy,

ona nie po to, by w morzu utonąć.

[Cyrkonia]

piekne wiersze...tylko dlaczego takie smutne?

[roseflame]

Świat spod przymkniętych powiek

Traci swoją okropność

Nowy rodzi się człowiek

Na bok rzuca markotność

 

Wszystko robi się inne

Jasne i kolorowe

Czyny takie niewinne

Spokój ogarnia mowę

 

I tylko myśli kotłują

Giną, rodzą się nowe

Piękne pomysły kiełkują

I nikną niemal gotowe

Skuld - nie wiem czy zrobiłaś to celowo, czy to czysty przypadek, ale....

ale właśnie spod przymkniętych powiek widze aurę i wówczas faktycznie rodzi się nowy człowiek..

Bardzo do mnie przemawia ten Twój wiersz.

Jestem pod jego wielkim wrażeniem - dziękuję ci za niego!

[Gość Patryk8]

No, a w podręcznikach szkolnych Szymborską męczą zamiast urzekać Twoją poezją.

[Gość Patryk8]

Cieszę się, że się cieszysz.

[Gość Jaga_Wiedzma]

A można tutaj wrzucić też swoją grafomanię?

[Gość Jaga_Wiedzma]

Tak myślałam, zresztą zapomniałam, ze już założyłam taki wątek, ale dość dawno temu, z własną poezją: http://www.ezoforum.pl/poezja/10760-moje-takie-tam.html

Nie było mnie kilka tygodni i zupełnie wyleciało mi z głowy

[Gość Dharma]

ślicznie piszesz

chociaz troche smutno ..

 

ten wiersz jest właśnie takim malutkim kwiatkiem powodzenia w dalszym pisaniu

[Gość Dharma]

oooo długo czekałam na Twojego wiersza Witaj ponownie

 

fajnie sie czyta ten wiersz jest taki dynamiczny, nie ciągnie sie jak monolog

 

pozdrawiam słonecznie