Skocz do zawartości

z Vademecum wiedzy tajemnej planety i aspekty - książka


Ninjacomanndo

Rekomendowane odpowiedzi

Planety w astrologii są rozróżniane jako dobre (dobroczyńca), złe (złoczyńca) i neutralne.

Do pierwszych zalicza się Jowisza, Wenus, Słońce czasami Neptuna; do drugich: Saturna, Marsa, Urana; trzecią grupę stanowią Merkury oraz Księżyc. Te ostatnie przejmują cechy planet, przez które są aspektowane, napromieniowane.

Warto też podkreślić, iż oddziaływanie każdej planety jest charakterystyczne dla znaku w jakim się znajduje.

Podobnie jak znaki, tak samo planety dzielimy według ich działania na ogniste, ziemskie, wodne, powietrzne.

Zgodnie z tym podziałem

Mars, Słońce oraz Jowisz są planetami ognistymi oraz władcami znaków ognia (Barana, Lwa i Strzelca); Uran i Merkury są powietrznymi planetami i władcami znaków powietrza (Wodnika, Bliźniąt)

Saturn oraz Wenus to planety ziemne, władające znakami ziemnymi (Koziorożcem, Bykiem);

Księżyc i Neptun należą do wodnych planet i są władcami znaków wodnych (Raka, Ryb).

Widać, iż trzy znaki, a mianowicie Waga, Panna i Skorpion nie mają własnych władców. Nie można wykluczyć, iż jednym z nich będzie Pluton. Wiąże się to z tezami ezoterycznymi, zakładającymi, że ludzkość czekają jeszcze 3 manwantary, zanim się zakończy pełny cykl, a także wskazujący na istnienie dwunastu hierarchii, choć dopiero 9 jest znanych.***

Charakteryzując skrótowo symbolizm planet, należy podkreślić, że:

Słońce to ego, indywidualność, wola;

Księżyc - osobowość, dusza (cierpienie i wrażliwość), myślenie (mózg);

Mars - to, co wyższe, umysł, ogarnięte jest niższą materią, impulsywne myślenie;

Wenus - umysł włada materią, nieskończona miłość przezwycięża krzyż, rytmiczne myślenie;

Saturn - materia przesłania intelekt, myślenie w mózgu, ograniczoność, zależność od materii, egoizm; jeżeli dojdzie do podporządkowania materii, wówczas Saturn staję się planetą intuicji;

Jowisz - myślenie pokonało barierę materii, wzbogacając w ten sposób wyobraźnie, imaginację;

Merkury łączy w sobie symbolikę wcześniej charakteryzowanych planet, to mądrość, zastępuje miłość Wenus, przyciemnioną rozumem Księżyca, który umie działać samoczynnie, nie będąc ograniczonym przez materię.

 

Słońce jest symbolem indywidualności, a jego pozycja w horoskopie oznacza rodzaj ograniczeń na wnętrze człowieka, ego. Tak więc tworzy ono właściwego człowieka, który musi prowadzić i opanowywać własne, niższe skłonności, to, co w nim jest jeszcze zwierzęce.

Jako przejaw woli, serca, działa pozytywnie, ale w swych zewnętrznych przejawach podlega ograniczeniom; jest zwalczane przez osobowość, której wyrazem jest negatywny oraz podatny na wpływy Księżyc.

Reprezentuje pozytywna, męską i ojcowską formę, jest umysłową stroną wszelkiego bytu. Słońce emanuje we wszechświecie praną, siłą życia, i z tego powodu jest także symbolem siły życiowej oraz wyższego poznania. Pozostaje w zgodzie z pomarańczowym kolorem, i dźwiękiem C (Pitagoras w swojej harmonii sfer przyznał mu inny ton - A).

Rządzi sercem, arteriami, prawym okiem u mężczyzny i lewym u kobiety.

Ciało człowieka czyni aktywnym, dobrze ukrwionym, rozciąga, daje gorączkę, infekcje, ale ogólny wpływ jest jednak korzystny.

 

Księżyc w astrologii, jak i w psychologii głębi, jest utożsamiany z nieświadomą psychiką, płodną biernością, wrażliwością. Przyjmuje sugestie każdej planety, jaka buduje z nim aspekt, to zaś oddziaływanie wraz ze znakiem zodiaku, z którego pochodzi, tworzy ograniczenia osobowości człowieka, przeszkadzając w uwydatnieniu tego, co w horoskopie podkreśla Słońce.

Jest symbolem rozumu, a zatem jedynie tam, gdzie współdziała rozum i serce można doszukać się harmonii.

W człowieku odzwierciedla duszę z jej wszelkimi odczuciami oraz zewnętrznymi odbiciami - emocjami, pragnieniami, pożądaniami. Przestawia niższego człowieka.

Włada płynami ustrojowymi: śliną, gruczołami limfatycznymi, piersiami, jelitami, pęcherzem, prawym okiem u kobiety, lewym u mężczyzny i jest przyczyną chorób tychże części.

Ciało człowieka czyni niestałym wodnistym, wydzielającym ciecz, często powoduje rozprzestrzenianie się uczucia zimna na części ciała, przedstawiane przez znak, w którym stoi.

Księżyc jest dawcą formy, przedstawia negatywną, żeńską i macierzyńską stronę wszystkiego, co istnieje, a więc stronę formalną lub materialną. Jego kolorem jest fiolet, dźwiękiem F (w harmonii sfer Pitagorasa był mu przyznany inny ton - D).

 

Mars bóg wojny i polowania; syn Jowisza i Junony. W Biblii symbolizowany przez diabła; był także greckim Aresem, egipskim Artesem, a w sanskrycie jego nazwa - Avahoek - oznacza ostry. Odpowiada mu zmysł smaku.

Rządzi twarzą, żółcią, zmysłem smaku, lewym uchem, organami płciowymi i układem mięśniowym; powoduje choroby tych organów.

Ciału człowieka daje bóle, ostre zakażenia, cięte rany i oparzenia, blizny; ma bardzo nieharmonijny wpływ na część ciała, reprezentowaną przez dany znak. Ludzie urodzeni pod tym znakiem w Ascendencie często mają na twarzy jakieś charakterystyczne znamię, niejako pieczęć Marsa.

W horoskopie przedstawia starszego brata, a jeśli jest on stawiany kobiecie - małżonka.

Kolorem jest czerwień, ciemna marsowa czerwień, dźwiękiem zaś G (tak samo było w harmonii sfer Pitagorasa).

Człowiek Marsa jest chętny do walki, czasami dziki i wzburzony, szlachetny, żywy; ma silne pożądania, które zmuszają go do działania, a siła przebicia gwarantuje osiągnięcie sukcesu, jeśli następuje to w krótkim czasie.

 

Wenus w mitologii znana jako grecka Afrodyta, fenicka Astarte, babilońska Nana, asyryjska Isktar, hebrajska Astoreth. Starożytni określali ją również jako Freyę, Lakshmi (żona Wisznu), Lucifer, a także Hesperus; była boginią małżeństwa, miłości i piękności. W mitologii najczęściej jest przedstawiana jako całkowicie naga kobieta, choć można ją spotkać w welonie morskiego koloru.

Jej wpływy są dobre, pozytywne; po Jowiszu jest największym dobroczyńcą człowieka.

Nutą Wenus jest A (w pitagorejskiej harmonii sfer miała dźwięk H), kolorem żółto-niebieski bądź niebieski. Uczucie jest odpowiadającym jej narządem zmysłowym.

Włada macicą, organami płciowymi, jajnikami, szyją, podbródkiem, trąbka Eustachiusza, żyłami, piersiami, nerkami oraz dolną szczęką. Jej choroby są często następstwem nadmiaru zmysłowości.

W ciele człowieka daje wilgotne nabrzmienia, ale ogólnie ma korzystny wpływ na części ciała, reprezentowane przez dany znak.

W horoskopie przedstawia starszą siostrę, żonę, matkę lub ukochaną. Jej natura jest kobieca, wilgotna i zimna. Występują dwa typy Wenus: wyższy, dążący do piękności, idealistyczny; niższy, szukający zmysłowych rozkoszy.

 

Saturn jest planetą karmy i zawsze, jeżeli nie zostanie przezwyciężony, uniemożliwia jakiekolwiek wzniesienie się do góry.

Zatem jest kanałem, przez który musi przejść każdy człowiek, jeśli tylko chce wydźwignąć swoją świadomość na wyższy szczebel, a także poprzez wyobraźnie, intuicje oraz inspirację polepszyć pojmowanie siebie i wszechświata.

Występowanie przytłaczających i ograniczających życie sugestii Saturna wskazuje, iż nadszedł czas wyższego, umysłowego rozwoju.

To stróż progów, wskazujący, jakie niższe skłonności oraz cechy należy przezwyciężyć, zanim się dostąpi prawa do przekroczenia progu. Jest czyścicielem, kimś, kto uszlachetnia; w Biblii jest symbolizowany przez szatana, kusiciela - w człowieku zastępowanego przez niższą jaźń. To Ahriman. Saturn daje fałszywe wyobrażenie wszystkiego, nie pozwalając poznać prawdziwej głębi rzeczy, co pozostaje w zgodzie z jego symbolem - materii ponad umysłem, czyli pozwala na podporządkowanie umysłu materii, a przez to ogranicza myślenie.

Po opanowaniu lekcji, kiedy umysł staje się panem niższej jaźni, następuje odwrócenie symbolu Saturna, przekształcającego się w znak Jowisza, w którym umysł stoi ponad materią. Saturn pojawia się później jako wyższy Jowisz, ten, który przynosi lub daje intuicję; w ten sposób objawia źródło wiedzy, zgromadzonej we wcześniejszych wcieleniach.

Pozytywny wpływ Saturna prowadzi do osiągnięcia najwyższego punktu; negatywny uzewnętrznia natomiast zimno, okrucieństwo, obojętność, skąpstwo, nieufność, fałszywość, melancholię, strach. Ludzie znajdujący się pod złym wpływem Saturna mają marny Byt, często kończą samobójstwem. Słuch jest jego zmysłowym narządem. Wszystko, co jest konkretne, twarde, także w myśleniu człowieka, podlega Saturnowi.

Włada kośćmi oraz stawami, wątrobą, śledzioną, lewym uchem i kolanem.

Rządzi królestwem minerałów i z tego powodu w ciele człowieka panuje nad tymi częściami, które służą za podporę lub są wiążące - kośćmi oraz tkanką kostną i wapienną.

Zaburzenia chorobowe, powodowane przez Saturna, są długotrwałe; należą do nich chroniczne zapalenia ropne, skostnienia, zwapnienia, gruźlica, artretyzm, spowolnienie krążenia krwi, uczucie zimna, kurczenie się części ciała. Jego kolorami są szary, czarny oraz zielony, dźwiękiem - D (w pitagorejskiej harmonii sfer miał nutę E)

 

Jowisz wielki dobroczyńca ludzkości, symbol mądrości. Znany jako grecki Zeus, skandynawski Thor, chaldejski Marduk oraz babiloński Merodach lub bel Merodach. Bóg sprawiedliwości i prawa, poświęcono mu świątynie Ammona i Dodona.

Odpowiadającym mu narządem zmysłowym jest powonienie. Jowisz rządzi płucami, wątrobą, krwią, systemem trawiennym, prawym uchem, a przy negatywnym oddziaływaniem może spowodować choroby oraz zaburzenia tych części organizmu.

W ciele człowieka sprzyja poprawie krążenia krwi, działa łagodząco, ogrzewająco i rozciągająco na daną część organizmu. Włada królestwem roślin, a także idealnymi skłonnościami ludzkimi. Oznaka dobrego zdrowia i sukcesu w życiu. W otoczeniu człowieka przedstawia głowę rodziny.

Jego symbol oznacza, iż umysł wzniósł się ponad ograniczenia materii, a wskutek tego stał się wolny we własnym rozkwicie. Natura Jowisza jest średniociepła i wilgotna, jego kolorami są fiolet oraz indygo, nutą - B (Pitagoras w swojej harmonii sfer nadał mu dźwięk F).

Urodzeni pod tym znakiem są życzliwymi, przyjaznymi, szczerymi oraz oddanymi ludźmi; kiedy jest silnie destrukcyjny lub stoi w nieharmonijnym znaku wówczas człowiek staje się próżńym, dumnym, zarozumiałym.

 

Merkury w astrologii wyraża wszystkie planety razem wzięte, i z tego powodu nadano mu miano uskrzydlonego boskiego posłańca. Przez bogów należy tu rozumieć duchy planet lub Dewy; ich chaldejską nazwą było Nebo (wiedza). Wcześniejszą nazwą Merkurego było imię Hermes, a jego symbolem jest kaduceusz.

W przypadku narządów zmysłowym rządzi twarzą.

W horoskopie włada centrum myślenia w mózgu oraz pamięcią, mową, nozdrzami, płucami, nerwami, dłońmi i stopami. Jego chorobami są podrażnienia tych organów, chrypa, kaszel.

Ciało człowieka czyni ruchliwym, daje nerwobóle, wahania refleksu, wrażliwość danej części ciała.

W otoczeniu urodzonego przedstawia młodsze rodzeństwo.

Oddziaływanie Merkurego rodzi ludzi literatury, przedstawicieli nauk ścisłych, jego wadami jest jednak egoizmi, upór, a także przecenianie własnych możliwości. Jego kolorem jest żółty, nutą E (Pitagora w swojej harmonii sfer nadał Merkuremu inny dźwięk - C).

 

Uran planeta ta w zasadzie nie pasuje do naszego trójwymiarowego królestwa przyrody. Podobnie jak Neptun buduje przejście z trzeciego do czwartego wymiaru, co sprawia, że jej wpływy są dziwne i oszałamiające. Jedynie ci, którzy rozwinęli własną świadomość do wyższego poziomu są w stanie odpowiadać wysokim drganiom Urana.

Urodzeni pod wpływem Urana mają wrodzoną intuicję, inspirację oraz jasnowidzenie. Potrafią znaleźć rozwiązanie tam, gdzie inni nie widzą światła. Jest uważany za wyższą oktawę Merkurego, głównie dlatego, iż to, co jest chorobliwe u niższego typu, uzewnętrznia się w myśleniu. Podobnie jest w przypadku Neptuna, wyższej oktawy Wenus, a to, co jest chorobliwe, i niższego Neptuna, wyraża się w czuciu.

Jest planetą wyższego intelektu, a myślą przewodnią jest konieczność uwolnienia się Saturna od własnych niższych skłonności, aby móc się wznieść do wyższej świadomości Urana.

Jest zaliczany do nieszczęśliwych planet, a negatywnie oddziaływania uwidaczniają się szczególnie w tych charakterach, które się trzymają starego porządku. Pełni rolę strażnika oraz nawołującego do wyższego zaawansowania. Jest pionierem i reformatorem, dlatego też każdy człowiek, który działa w tym duchu, rozpoznaje Urana jako dobroczyńcę. Symbolizuje przejście do wyższego stanu świadomości oraz wyższego wymiaru, gdyż wraz z poszerzeniem świadomości człowiek może dostrzegać świat, manifestujący się na większej ilości obszarów. Jest to zatem przejście do czterowymiarowego świata astralnego.

Włada aurą. Odpowiadającym mu narzędziem zmysłowym jest jasnowidzenie, a więc zmysł, który dopiero będzie w pełni rozwinięty.

 

Neptun wiedza o tej planecie nie jest zbyt rozległa, została bowiem ona odkryta dopiero w 1846 roku. Podobnie jak Uran nie znajduję się w stanie trójwymiarowym. Neptun, Psyche, Posejdon starożytnych Greków jest jeszcze w dużym stopniu planetą Chaosu. Chociaż nie jest złoczyńcą, to jednak niewielu w nim urodzonych potrafi odpowiadać jego wpływom, co bywa przyczyną twierdzeń o jego negatywnym oddziaływaniu. Charakterystycznymi cechami tej planety są psychometria, jasnosłyszenie i telepatia. Włada psychometrycznym organem zmysłowym, tym, który się będzie dopiero w pełni rozwijał.

 

Pluton odkryta stosunkowo niedawno, dzięki obliczeniom matematycznym, podobnie jak dotyczyło to Neptuna. Astrolodzy nie są jeszcze w pełni zgodni, co do jej wpływów na charakter i los człowieka. Najogólniej można powiedzieć, że się ona kojarzy z transformacją, odnową, mocą, narodzinami oraz śmiercią. Może także wywoływać przymus, obsesje, jak i prowadzić do izolacji, skrytości, zniewolenia.

Nie można wykluczyć, że Pluton jest zapowiedzią ujawnienia dziesiątej hierarchii okultystycznej, tak jak stanowi nawiązanie do dziesięciu przykazań Mojżesza. Nie ulega jednak wątpliwości, że dwunastu znakom zodiaku brak trzech planet (jako władców) Jeżeli Pluton jest jedną z nich, to wówczas pozostaną jedynie dwa znaki, które jeszcze nie mają swoich władców, a ich odkrycie ma dopiero nastąpić. ***

 

Astrologiczne węzły Księżyca są bardzo ważne i wpisywane do karty narodzin, podobnie jak położenie gwiazd. Węzeł, to wyobrażony punkt przestrzeni kosmicznej, w którym orbita danego ciała niebieskiego przecina się z ekliptyką.

Północny węzeł, określany także jako Głowa Smoka, jest miejscem, gdzie Księżyc przechodzi z południowej szerokości ekliptyki do północnej, podczas gdy węzeł południowy - Ogon Smoka - określa punkt jego przecięcia w kierunku południowym. Zawsze znajdują się na wprost siebie.

Planety, usytuowane w pobliżu któregoś z podanych węzłów, mogą wzmacniać bądź osłabiać jego wpływ. Z tego też powodu ważne jest ich położenie względem wierzchołków.

Węzły, znajdujące się w położeniu przecinającym horoskopową oś ascendent-descendent, mogą wskazywać coś znaczącego w wysokości lub wyglądzie obiektu. Jeżeli natomiast przetną one oś Medium Coeli - Immum Coeli dochodzi do spotęgowania kariery określonego człowieka.

Głowa Smoka węzeł wstępujący; ma pozytywny charakter i wnosi do życia danego człowieka harmonię, a przy niewielkim wysiłku może zapewnić pomyślność. Należy jednak mieć na uwadze, iż ma ona karmiczne konotacje i z tego względu nie zawsze może zapewniać szczęście; różne pozytywy mogą być wynikiem wydarzeń z odległej przeszłości.

 

Ogon Smoka jest węzłem zstępującym i ma negatywny charakter. Odsłania wzory starych przyzwyczajeń, mogących czasami wstrzymać rozwój człowieka. Czasami wskazuje na potrzebę uwolnienia się od przeszłości, byłych ograniczeń, celem posuwania się naprzód; może także określać wymiar koniecznego poświęcenią się.

 

Astrologiczny wpływ planet w sytuacji, gdy większość planet jest położona powyżej linii horyzonatalnej - domy astrologiczne VII-XII - wówczas dochodzi do uwypuklenia ekstrawertycznych cech danej osobowości, co z kolei implikuje ekspresję oraz skłonność do uczestniczenia w życiu publicznym.

W przypadku, kiedy większość planet znajduje się poniżej horyzontu - domy astrologiczne I-VI - występuje introspektywność określonego człowieka, którego trudno zrozumieć i bliżej poznać.

Jest on ostrożny i nieśmiały, aby odnieść sukces musi sam ciężko pracować, gdyż nie udaje mu się skorzystać z pomocy wpływowych osób.

Położenie planet na wschodniej półkuli - domy astrologiczne X, XI, XII, I, II, III - wskazuje na inicjatywę, a indywidualizm podmiotu zostaje podkreślony wraz z uwidocznieniem przywódczych cech. Istnieje niebezpieczeństwo powstania egoistycznych motywów działania.

Wreszcie zgrupowanie planet na zachodniej półkuli - domy astrologiczne IV-IX - wskazuje na zainteresowanie danej osobowości sprawami, wykraczającymi poza nią. Taka jednostka jest przepełniona humanitaryzmem i posiada dużą społeczną świadomość.

 

Aspekt planetarny najkrócej mówiąc, oznacza wejrzenie, wygląd, czyli sposób w jaki spoglądają na siebie planety, wzajemne stosunki w ich położeniu. Aspekty planet trzeba rozważać jako promienie kosmosu, prześwietlające człowieka, wydobywające na dzienne światło słabe punkty jego charakteru. Można i należy je traktować jako ostrzeżenie, wskazujące, co i w jakim punkcie jest do poprawienia.

 

Ascendent wskazuje na ogólny zarys charakteru oraz skłonności, nabyte podczas wcześniejszych inkarnacji.

 

Descendent wskazuje, jakie cechy charakteru człowieka się nie rozwinęły jeszcze w sposób dostateczny, a które byłyby oczekiwane u partnera, aby razem tworzyć harmonijną całość.

 

Kąty horoskopu Ascendent i Medium Coeli oraz punkty przeciwległe.

Ascendent, znak wschodzący lub wierzchołek pierwszego domu jest uważany za szczególnie ważny. Punkt przecięcia ekliptyki i horyznontu we wschodniej częsci nieba odgrywa istotną rolę; u dojrzałego bowiem człowieka bywa on ważniejszy niż znak, w którym znajdowało się Słońce. Z tego też powodu dokładne określenie charakteru badanego podmiotu wymaga uwzględnienia tych trzech czynników łącznie. Znajdujące się w pobliżu ascendentu planety są ważne, one bowiem prezentują siłę w horoskopie.

Descendent, a więc punkt położony po przeciwległej stronie wschodzącego znaku, informuje o stosunkach z innymi osobami.

Miejsce przecięcia płaszczyzny ekliptyki oraz niebieskiego południka nad horyzontem - Medium Coeli - jest nazywane punktem górowania ekliptyki.

Znajdujący się po przeciwnej stronie analogiczny punkt określa się jako Immum Coeli, a będace przy nim planety informują o wnętrzu człowieka.

 

Epoka moment połączenia męskiego nasienia z żeńską komórką jajową. Człowiek rodzi się wówczas, gdy położenie planet oraz znaków jest adekwatne do jego karmy i charakteru. Istotę tego procesu najlepiej objaśnia prawo Hermesa, zgodnie z którym znak oraz stopień odchylenia Księżcyca w chwili epoki staję się ascendentem urodzenia w momencie, gdy ten dąży do pełni. Jeżeli zaś dąży do nowiu wówczas jest descendentem, a więc znakiem, który w urodzeniowym horoskopie znika za zachodnim horyzontem. Można je wyrazić inaczej: ascendent bądź descendent przy urodzeniu stanowił pozycję Księżyca przy urodzeniu przy przyjęciu (zapłodnieniu, poczęciu), natomiast pozycja Księżyca przy urodzeniu była ascendentem lub descendentem przy przyjęciu. Prawo to było stosowane już w czasach Ptolemeusza do korekty czasu urodzenia. Starożytni astrologowie udowodnili, iż moment wniknięcia plemnika w komórkę jajową jest uzależniony od pozycji Księżyca. Oznacza to, mówiąc krótko, że chwila narodzin nastaje w z góry określonym momencie - nie wcześniej i nie później. Zasadę tę stosuję się jedynie wobec naturalnych porodów. Często się przyjmuje, iż horoskop epoki jest odzwierciedleniem ciała astralnego i jego otoczenia, w przeciwieństwie do horoskopu urodzeniowego, który przedstawia ciało fizyczne oraz jego środowisko.

Dzień epoki oblicza się przez cofnięcie się o 273 dni lub, odliczając jeden rok i doliczyć 3 miesiące. Można jednak dopuścic się kilkudniowego błędu, ponieważ miesiące nie są identyczne. Najprościej się oblicza dzień epoki, uważając na dzień tygodnia, w którym nastąpiły narodziny. Przyjmując ten sam dzień, można mieć pewność, że jest to dokładnie 39 tygodni wstecz.

 

Vademecum Wiedzy Tajemnej Cedara

 

*** należy pamiętać, że powyższy tekst jest nieco innym ujęciem zagadnienia w kwestii władztwa planet i nie jest to błędem.

Edytowane przez Ismer
  • Lubię to! 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Aspekt astrologiczny odnosi się do odległości kątowej, mierzonej w stopniach długości ekliptycznej pomiędzy dwoma punktami, obserwowanymi z Ziemi. Ekliptyka albo scieżka Słońca wynosi 360 stopni. Do najważniejszych aspektów należy ten, który odnosi się do karmy i charakteru człowieka.

Aspekty dzielą sie na harmonijne oraz nieharmonijne.

Wśród aspektów występują: koniunkcja astrologiczna, półsekstyl (semisekstyl) astrologiczny, półkwadrat astrologiczny, sekstyl astrologiczny, kwadrat astrologiczny, trygon, półtorakwadrat astrologiczny, quinkunks oraz opozycja astrologiczna.

 

Aspekt harmonijny wskazuję na prawidłowe użycie dobra, a także na siłę bądź źródło pomocy, które zostało pobudzone przez człowieka w jego wcześniejszych żywotach - a z którego teraz można czerpać.

 

Aspekt nieharmonijny oznacza nadużycie dobra, popełnione podczas wcześniejszych żyć, a więc wskazuję na opór, jaki człowiek musi przezwyciężać w danym wcieleniu.

 

Koniunkcja astrologiczna jest wówczas, gdy dwie planety zajmują to samo miejsce w przestrzeni kosmicznej albo mają ten sam kąt położenia lub też jeśli się zbliżają do siebie, bądź oddalają w bliskiej odległości orbit. Oznacza początek nowego cyklu, stary bowiem już został dopełniony, człowiek jest bogatszy w doświadczenie. Rozpoczęcie kolejnego etapu, a więc to, czy będzie on harmonijny czy też nie, zależy od rodzaju planet, budujących ten aspekt. Może tu występować dopiero kształtujący się charakter, jak i w pełni dojrzały na wyższych obszarach, ale oczekujący na sygnał, który umożliwi mu rozwój na obszarze materialnym.

 

Półsekstyl astrologiczny występuje wtedy, gdy planety - dwie lub więcej - znajdują się od siebie w odległości 30 stopni bądź też w odległości jednego znaku. Sygerowany dystatns wpływu wynosi 2 stopnie. Zgodnie z tradycją, to położenie jedynie w znikomy stopniu jest przyjazne, a wyniki nowych badań wskazują, iż może stwarzać różne napięcia. Uwagę zwłaszcza należy zwrócić na występujące tu znaki i domy astrologiczne. Przedstawia, jako następny aspekt po koniunkcji astrologicznej, rozwiniętą skłonność, która wprawdzie nie stała się się jeszcze cechą charakteru, gdyż nie przeszła uszlachetniającej próby ognia. Uzewnętrznia się w pojmowaniu, niż w postępowaniu. Jedynie tam, gdzie natura jest lepiej rozwinięta, może się przekształcić w harmonijny wpływ, w tym bowiem przypadku zadziałał oczyszczający ogień następnego aspektu, jakim jest półkwadrat astrologiczny.

 

Półkwadrat astrologiczny przedstawia pierwsze trudności - działają bardziej na obszarach mentalnym i astralnym niż materialnym, a więc w myśleniu i czuciu - na drodze, i jedynie ich przezwyciężanie sprawi, że dana skłonność stanie się cechą charakteru.

 

Sekstyl astrologiczny jest to kąt 60 stopni bądź odległość dwóch znaków. Sugerowany dystans wpływu wynosi 3 stopnie. Jest to aktywne położenie, które odsłania królestwo umysłu. To także dobry aspekt, sprzyjający danemu podmiotowi. Skłonność staje się harmonijną cechą charakteru oraz mocnym źródłem pomocy w życiu człowieka. Ten aspekt daje szansę dalszego rozwoju, zarazem pomagając w nim. Niemniej jednak, aby mógł się stać nierozłączną częscią człowieczej jaźni, musi się podporządkować następnemu aspektowi, którym jest kwadrat astrologiczny.

 

Kwadrat astrologiczny zachodzi wtedy, kiedy dwie planety lub więcej planet są oddalone od siebie o 90 stopni. W tym aspekcie dochodzi do oczyszczenia nie tylko na obszarze mentalnym i astralnym, ale przede wszystkim na poziomie materialnym. Tu właśnie jest największy opór, więc aspekt ten zapowiada zaciętą walkę, opór bowiem występuje w najsilniejszej formie. To co w człowieku jest najwyższe, musi rosnąć, a jego egoizm się zmniejszać. Kwadrat jest także aspektem śmierci oraz życia, które się z niej wyłania.

 

Trygon astrologiczny zachodzi wówczas, gdy planety są oddalone od siebie o 120 stopni. Zwyciężyła cecha charakteru, stając się pewną oraz nierozerwalną własnością ego i mocną podporą na dalszej drodze do harmonii. Tu zbierane są owoce ciężko zapracowanego zwycięstwa.

 

Półtorakwadrat astrologiczny jest to drugie oczyszczenie na obszarze astralnym, następujące po tym, jak cecha charakteru przetrwała próbe ognia obszaru fizycznego i, mając doświadczenie, z większą pewnością siebie podąża do przodu aby, aby osiągnąć opozycję małżeństwa.

 

Kwinkunks ten aspekt oznacza 150 stopni bądź odległość pięciu planet. Za najmniejszą odległość wpływu uznaje się 3 stopnie. Takie położenie zmusza do obcowania z rzeczywistością kosztem znacznego wysiłku, i zabiegów, ma wpływ na na zdrowie i pracę człowieka. Oznacza także drugie oczyszczenie na obszarze mentalnym, następujące po tym, jak cecha charakteru przetrwała ogniową próbe fizycznego obszaru i, mając doświadczenie, z większą pewnością siebie może kroczyć do przodu, aby osiągnąć opozycję astrologiczną.

 

Opozycja astrologiczna występuje, gdy dwie planety lub więcej planet zajmują w kosmogramie przeciwległe położenie siebie. W tym aspekcie okazuje się, czy zdobyta cecha - poprzez wzajemne zrozumienie, czyli kombinację z inną - doszła do harmonijnego zjednoczenia się i może w związku z tym się wznieść bądź nastąpi nieharmonijny chaos, a więc upadek w pewnym sensie.

 

Vademecum Wiedzy Tajemnej Cedara.

Edytowane przez Ismer
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Ismer zmienił tytuł na z Vademecum wiedzy tajemnej planety i aspekty - książka

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...