Własna śmierć

[evelynxf]

Witam. Tej nocy, to jest 10.01 miałam bardzo dziwny sen. Na wstępie zaznaczę, że już kilka razy śniło mi się, że umarłam, ale w tym wypadku całość i moje odczucia podczas snu były zupełnie inne. Otóż na początku rozmawiałam z jakimiś znajomymi i zdałam sobie sprawę, że nie mogę tego robić, bo przecież umarłam i nie mogę już uczestniczyć w świecie żywych. Całość toczyła się na długiej, szerokiej ścieżce, niebo było mocno zachmurzone, ogólnie atmosfera miejsca była bardzo posępna. Kiedy wszyscy znajomi zniknęli, coś w mojej głowie mi powiedziało: 'No to teraz będziesz chodziła tyle razy tą ścieżką, tam i z powrotem rzecz jasna, do czasu kiedy nadejdzie faktycznie dzień Twojej śmierci'. I musiałam chodzić tą ścieżką, zaznaczam, że było mi bardzo ciężko i kiedy zaczęło się ściemniać, bardzo się przestraszyłam tego mroku, bo nikogo w pobliżu nie widziałam. Pamiętam jeszcze, że podczas tej mojej wędrówki tam i z powrotem, mówiłam sama do siebie: 'Po co ja to zrobiłam, przecież życie jest takie piękne, zawsze można znaleźć wyjście z sytuacji'. Doskonale wiedziałam, że nic nie mogę już zmienić, ale najbardziej irytował i zarazem przerażał mnie fakt, iż nie mogłam uzyskać od nikogo pomocy, na temat tego, gdzie się znajduję. Sen był bardzo realny, chyba jeden z nielicznych, kiedy naprawdę mocno przeżywałam ten sen, będąc w nim po prostu. Teraz już sama nie wiem, czy śniłam o swojej śmierci, czy o tym, że popełniłam samobójstwo. Hm, sen ten nie daje mi spokoju, proszę o interpretację.

[Guest cyganicha]

Ten sen był już zinterpretowany. O ile dobrze pamiętam zdążyłaś zapoznać się z moją odp.