Racjonalista Napisano 2 Kwietnia 2013 Udostępnij Napisano 2 Kwietnia 2013 "Zanim pójdziesz do Kościoła...'' Samouczek dla religijnych pod tytułem: ,,Zanim pójdziesz do Kościoła” Autorstwo: UHRRŚ . Spis treści: Rozdział I. Istnienie Kościoła Rozdział II. Błędy Kościoła Rozdział III. Kompetentność wiedzy o zakresie duchowym Rozdział IV. Dobre i złe cechy działalności Kościoła Rozdział V. Reformacja Kościoła Katolickiego Rozdział VI. Przeprosiny Jana Pawła II jako wyjawienie prawdy Rozdział I. Istnienie Kościoła Powoli obecność kościoła przestaje być potrzebna. Kiedyś musiał trzymać ludzi na wodzy, ponieważ byli mało rozwinięci moralnie i gdyby nie KK wielu z nich uległo by zezwierzęceniu, upadkowi moralnemu z którego ciężko byłoby się podnieść. Kościół nie powinien istnieć, gdyż nakłada ludziom klapki na oczy i utrzymuje przy sobie ludzi pod m.in. groźbami piekła i grzechu. To jest zabicie ludzkiej wolności i manipulacja moralna. Jego obecność świadczy że ludzie od wieków poszukiwali i potrzebowali duchowości w swoim życiu, dawał poczucie nadziei na to co po śmierci i to jest plus. Niestety poprzez swój konserwatyzm i ścisłe ramy w jakich funkcjonuje niszczy i zamyka przed nami naturalną potrzebę swobody, a wszystko czego nie akceptuje od razu piętnuje nazywając to złem tworząc w konsekwencji pułapkę "duchową" dla człowieka ufającego im. Prawdziwej wolności duchowej, szukania prawdy ostatecznej czy jakichkolwiek wątpliwości nie rozwiąże. Daje gotowe odpowiedzi nie polemizując i nie szukając nowych pytań, przedstawiając puste szablony w których funkcjonują wierni. Przypomnijmy, że w 1994 Jan Paweł II nie bez powodu przepraszał świat między innymi za zbrodnie Inkwizycji jakich dokonał na ludziach o czym wspomniane zostało w rozdziale VI. Kalendarium „meaculpizmu” Jana Pawła II źródło: [Zawsze Wierni] Mea culpa Kościoła Rozdział II. Błędy Kościoła Od samego początku hierarchowie Kościoła przez wiele lat popełniali błędy dysponując czarnymi kartami jak wszystko czego dokonali, ponieważ ich niedoskonałość nie może stworzyć czegoś co nie odziedziczy tej niedoskonałej skazy. Na przykładzie dawnych historycznych źródeł Królowie krajów, którzy nie wyrażali zgody na przyjęcie chrystianizacji państwa byli zastraszani pod groźbą ścięcia lub poddawani innym skutecznym środkom np: po przez przekupstwo lub szantażem ujawnienia nie wygodnych informacji dla Króla. Kościół przede wszystkim trzyma się sztywnych dogmatów, które nie mają nic wspólnego z prawdą. Zajmuje się pozyskiwaniem ludzi do swoich szeregów bez ich wiedzy o tym. Małe dzieci są wcielane do Kościoła i nie mając żadnego sprzeciwu nie mogą też wybierać. Kościół od zawsze wiele błędów popełniał i czyni to nadal. Dawniej przez wyprawy krzyżowe i palenie wyimaginowanych heretyków po dziś dopuszczając się pedofilii, grabieży i przemocy na ludziach. Człowiek nie ma wyboru czy chce dołączyć do kościoła, gdyż tą decyzję podejmują za niego rodzice. Wiadomo, że każdy może odejść po jakimś czasie, ale nadal jest to pewien zapisany symbol na kartach życia i poczucie bycia oszukiwanym przez miniony okres dzieciństwa. Należałoby od uzależnić wpływy kościoła od wywierania nacisku wobec polityki państwa, który powinien być świecki. Kolejne błędy można tylko wyliczać, gdyż każdy może znaleźć swoje według własnych przekonań. W każdym razie przez ujawnianie kolejnych błędów KK ludzie szybciej przekonają się w jakiej tkwią obłudzie. Jego długa historia ukazuje że kościół od zawsze popełnia błędy, ponieważ są w nim ludzie zamknięci w ramach teologii poza którymi nie wolno im funkcjonować jako wierzącym. Na szczęście świat się szybko zmienia, a chrześcijaństwo nie nadąża za nim z reformami. Rozdział III. Kompetentność wiedzy o zakresie duchowym. Kompetencja wiedzy Kościoła Katolickiego w zakresie duchowym nie obejmuje całości i możliwe, że przez wiele jeszcze lat i my nie ogarniemy cząstki całości prawdy duchowej. Jednak dla ludzi żyjących w dawnych czasach ta wiedza była wystarczająca by sprzyjać ich rozwojowi moralnemu, musieli się nauczyć pierw dodawać i odejmować, by pojąć mnożenie i dzielenie. Dzisiejsze czasy jednak wymagają czegoś więcej, wymagają nie wiary lecz zrozumienia, a nauki KK jak i nauki wielu innych religii są przestarzałe, dlatego właśnie pojawia się na ziemi i szerzy jak nigdy dotąd zjawisko Ateizmu. Dzieje się tak, ponieważ rozum przeczy tym religią, wypycha je, a wielu ludzi nie potrafiąc zapełnić pustki odpowiednim zrozumieniem odwraca się całkowicie od koncepcji Boga, co z kolei może doprowadzić do upadku, który już dziś powoli zaczyna się przejawiać. Proces Ateizmu ma za zadanie wypalić wszelkie przedawnione teorie, a ideologia duchowa która się utrzyma nie będzie miała dogmatów lecz zacznie bazować na zrozumieniu i wszystko co inne zostanie bezpowrotnie strawione. Wielu ludzi zaangażowanych w tematykę rozwoju duchowego jest tego samego zdania, że KK nie dysponuje żadną wiedzą duchową, a ich postęp zatrzymał się na etapie Średniowiecza. Propagują stare rytuały oparte nawet na pogańskich wierzeniach co uwidocznione jest w mszach czy egzorcyzmach praktykowanych przez księży. Kościół nie przekazuje prawdziwej wiedzy duchowej, ponieważ dba jedynie o to by ludzie jej nie poznali i nie wykorzystali przeciwko nim. Przekazy kościelne to w większości przeinterpretowane treści biblijne. Ich głównym źródłem wiedzy jest księga napisana przez człowieka (lub kilku), która równie dobrze może być fantazją autora. Dodajmy także, że władze kościelne dorobiły do tego swoje przykazania, teorie i rozgłaszają je według nich jako prawdę. Wiedza duchowa jaką przekazuje Kościół jest zakrzywiona i nie do przyjęcia z logicznego punktu widzenia. System nauczania przez kościół opiera się na ceremonii rozsiewania dezinformacji w celu manipulowania ludźmi. Kościół na podstawie wmawiania ludziom win za grzech pierworodny stosuje wpływ psychologiczny polegający na próbach wywołania w nas emocji przejawiających się pod postacią poczucia strachu, których efektem jest negatywny wpływ na zdrowie psychiczne człowieka, zaburzenie procesów myślowych i uległość na przyjmowanie sugestii. Przykładem jest ceremonia mszy kościelnej, która opiera się na rytuale wmawiania sobie win pod afirmacją: Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka. Ulegając tym sugestiom ludzie zmuszeni są do odpokutowania za wmówione im winy. Jest to jeden z wielu przykładów manewrowania wolą człowieka i ogłupiania go. Każdy człowiek, który zapozna się z motywem potencjalnego „Rozwoju Duchowego” uwolni się od wypaczonych stereotypów przepełnionych kłamstwami zaprzeczającymi wyznawanych przez kościół hasłom miłosierdzia i wolnej woli człowieka. Ludzie potrzebują miłości i silnego oparcia na drodze rozwoju duchowego, a przede wszystkim kompetentnych nauk o przebaczaniu i pokorze wobec bliźniego swego. Rozdział IV. Istotne cechy działalności Kościoła Wielu religijnych uzna zapewne, że działalność Kościoła Katolickiego kształtuje kręgosłup moralny społeczeństwa. Dzisiaj już mało kto tak myśli. Przeciętnego obywatela mało obchodzą kazania księży w kościele i po prostu nie przejmują się nimi. Do jednej z cech KK można zaliczyć chociażby gromadzenie majątków i wprowadzanie dogmatów o których już wcześniej napisano. Krucjaty w imię Boga, za retuszowanie do dziewiętnastego wieku swoich Egipsko Sumeryjskich korzeni czy zniesławianie dobrego imienia ruchów przekazujących wiedzę o prawdziwej tożsamości człowieka to kolejny zestaw grzechów jaki można wymienić kościołowi. Oczywiście do jego dobrych cech można zaliczyć akcje charytatywne, nauki moralności nie prowadzące do anarchii, ciekawe tradycje i święta, które wpisały się w nasza kulturę ale ich wpływy o tyle odbiły się negatywnie na ludziach, że oficjalnie wygłoszone inne poglądy na ten temat, mogą spowodować, że odwróci się od nas nasza własna rodzina i bliscy nam ludzie. Sposób działania instytucji kościelnej polega na zaspokajaniu potrzeb tych, którzy nie mają odwagi szukać prawdy, a boją się wychylić poza ramy swoich wierzeń. Możliwe że na jakimś poziomie potrzebna człowiekowi jest zhierarchizowana religia, aby przynajmniej zaszczepić w nim zainteresowanie sprawami ducha. Rozdział V. Reformacja Kościoła Katolickiego Gdyby ktokolwiek miał na to wpływ przede wszystkim należało by uzdrowić hierarchię kościoła, a w tym celu wykluczyć wszystkie zakony, całą kastę księży i połączyć je w jedną która pracowała by w pocie czoła pomagając ludziom w życiu. Powiedzmy, że dopiero po 20 latach takiej inicjatywy duchowny ma prawo dostać się wyżej i zacząć nauczać. Jeśli ludzie sami otworzą oczy możliwe, że już w niedalekiej przyszłości nie będzie żadnych kościołów. Rozdział VI. Przeprosiny Jana Pawła II jako wyjawienie prawdy Kalendarium „meaculpizmu” 1979 Jan Paweł II przeprasza za prześladowanie przez Kościół Galileusza 1983 Jan Paweł II przeprasza za obojętność Kościoła wobec mafii 1984 Jan Paweł II przeprasza za winy Kościoła wobec zborów reformowanych 1985 Jan Paweł II przeprasza za tolerowanie przez Kościół handlu niewolnikami 1986 podczas wizyty w rzymskiej synagodze Jan Paweł II przeprasza za antysemityzm 1988 Jan Paweł II przeprasza za wypędzenie protestantów z Salzburga 1988 Jan Paweł II potępia „integryzm religijny” 1989 Jan Paweł II przeprasza za obojętność Kościoła wobec rasizmu 1990 Jan Paweł II przeprasza za spalenie Jana Husa i inne akty „przemocy i fanatyzmu” 1991 Jan Paweł II przeprasza za obojętność katolików wobec cierpień Żydów podczas II wojny światowej 1992 Jan Paweł II przeprasza za udział katolików w kolonizacji i wprowadzanie niewolnictwa w Ameryce Łacińskiej (21.10) 1992 Jan Paweł II przeprasza za wygnanie Żydów z Hiszpanii w 1492 r. 1994 Jan Paweł II przeprasza za obojętność Kościoła wobec nierówności społecznych 1994 Jan Paweł II przeprasza za zbrodnie Inkwizycji 1995 Jan Paweł II, wspominając postać św. Katarzyny Sieneńskiej, potępia wyprawy krzyżowe 1995 Jan Paweł II przeprasza za udział Kościoła w dyskryminacji kobiet 1995 Jan Paweł II przeprasza za udział katolików w doprowadzeniu do wybuchu II wojny światowej 1995 Jan Paweł II przeprasza za „krzywdy wyrządzone niekatolikom” przez katolików podczas wojny trzydziestoletniej 1995 Jan Paweł II przeprasza za udział Kościoła w doprowadzeniu do schizmy wschodniej 1996 Jan Paweł II uznaje winy Kościoła za zerwanie dialogu z Lutrem 2000 Prezentacja dokumentu Pamięć i pojednanie. Kościół a winy przeszłości; Jan Paweł II w otoczeniu dostojników Kurii Rzymskiej przeprasza za: „winy popełnione w służbie prawdy” „naruszenie jedności Ciała Chrystusa” „grzechy przeciwko ludowi przymierza” „grzechy przeciwko godności kultur i religii” „grzechy godzące w godność kobiety i jedność rodzaju ludzkiego” „grzechy w dziedzinie podstawowych praw człowieka” (07.03) Jeżeli ktoś z was wyraża inne spostrzeżenia, chciałby uzupełnić treść dodatkowymi informacjami lub ma jakieś pytania z tym związane proszę przedstawić je tutaj. Zaznaczam, że powyższy materiał zostanie wykorzystany w przyszłości w ramach publicznej manifestacji mającej na celu uświadamianie ludzi w imieniu prawdy o Kościele Katolickim dla dobra ogółu narodowego wyzwolenia duchowości Polskiej. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.