salvia divinorum Napisano 13 Września 2014 Udostępnij Napisano 13 Września 2014 syropy nalewki:winko: napary olejki eteryczne , jako dodatek do ihalacji zastosowanie : - schorzenia górnych dróg oddechowych , działanie antyseptyczne i wykrztuśne -schorzenia dróg moczowych i nieżyty żołądka jak macie sprawdzone receptury zapraszam do dzielenia się Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 24 Września 2015 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 24 Września 2015 Syrop z pączków sosny na przeziębienia, zapalenia dróg oddechowych. Zbiór małych, lepkich pączków przeprowadza się w maju, wtedy gdy są jeszcze nie rozwinięte, najlepiej z młodych drzew. Jeśli są w łuskach (czyli jeszcze w tej brązowej okrywie) to oczywiście trzeba je z niej oskubać. Pączki upycha się do słoja na przemian z cukrem, na dno najpierw idzie warstwa cukru, potem pączki, znów cukier itd. Kończy warstwę cukier. Każdą położoną warstwę pączków trzeba lekko ubić, ale nie miażdżyć, mają być tak upchnięte, żeby było "szczelnie" - jak najmniej wolnej przestrzeni. Cukier też lekko przygnieść. Zaleca się używanie drewnianego ubijaka. Ustrojstwo ma stać 3 tygodnie, po czym zlewa się powstały sok i przecedza go. Dawkowanie: 2 łyżeczki od herbaty, co parę godzin. Ja mam jeszcze jakieś chyba stuletnie pączki, stoją sobie w słoju tak jak je do niego wsadziłam. Sok z tego jest pierwszoklaśny, bardzo go lubię i bez potrzeby go używam, no, zwyczajnie łasuch jestem. Ale jak trzeba to mam i jako likarstwo przy przeziębieniu, albo nawet profilaktycznie - po przemarznięciu podaję go z gorącą herbatą na przemian z sokiem z jeżyn, malin lub czarnego bzu, soki oczywiście własnej roboty, co prawda nie mojej, tylko znajomej, ale nie sklepowe! edit: tego cukru nie trzeba żałować, wg. przepisu ma być ok. 1.5 cm na jedną warstwę. Pączków podobnie, ale ja daję tych pączków więcej, tak ze 2.5 cm i też jest O.K. 1 1 9 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Ekspert Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Eufemia Napisano 19 Października 2019 Ekspert Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 19 Października 2019 Pycnogenol – produkt komercji podparty dobrym marketingiem w suplementach i kosmetykach. Pycnogenol (piknogenol) jest to opatentowany wodny wyciąg z kory sosny nadmorskiej – Pinus pinaster Solander = Pinus maritima Poiret, z rodziny Pinaceae. Sosna nadmorska rośnie naturalnie w zachodniej części obszaru śródziemnomorskiego, na wschód po Włochy. Do celów produkcyjnych jest uprawiana. Pycnogenol zawiera oligomeryczne proantocyjanidyny, kwasy fenolowe (koniferowy, katechinowy, kawowy, ferulowy), koniferynę (glikozyd fenolowy), koniferol (alkohol fenolowy), diterpeny (strobol, strobal, abienol), wolną katechinę, epikatechinę, flawononole (taxifolin – taksyfolina = dihydrokwercetyna), kwasy żywicowe. Wyciągi z kory sosny nadmorskiej dostępne w handlu są standaryzowane na zawartość proantocyjanidyn. Pycnogenol nie jest wartościowszy leczniczo od wyciągów z żurawiny, borówki, ekstraktów z wina, ekstraktów z nasion winogron, wyciągów z nasion ostropestu, czy ziela karczocha. Równie doskonały jest wyciąg z ostryżu (kurkuma), wyciąg z miłorzębu, czy z kory naszej krajowej sosny zwyczajnej, limby, jodły lub modrzewia. Działanie pycnogenolu jest typowe dla antocyjanów i flawonoidów: antyoksydacyjne, przecwrodnikowe, hamujące aktywność enzymów proteolitycznych tkankowych (elastazy i kolagenazy); przeciwzapalne, przeciwwysiękowe; stabilizujące strukturę tkanki nabłonkowej i błon komórkowych; ochronne na naczynia krwionośne i neurony, komórki wątrobowe oraz nerek. Działają ochronnie na siatkówkę i naczyniówkę oka, poprawiają krążenie krwi wieńcowe, obwodowe, mózgowe i oczne. Przyspieszają regenerację rodopsyny, przez co mogą poprawiać widzenie o zmroku. Niewątpliwie korzystnie działają przy chorobach alergicznych, zmianach zapalnych i zwyrodnieniowych tkanki łącznej właściwej, chrzęstnej i nabłonkowej. Frakcje polifenolowe z roślin działają też fungistatycznie i antybakteryjnie. Obniża poziom glukozy, lipidów i cholesterolu we krwi. Zmniejsza następstwa chorobowe cukrzycy. Nie jest prawdą, że pyknogenol zwiększa syntezę elastyny i kolagenu. Pycnogenol jedynie hamuje ich degradację. Cudowny wpływ na wydolność tlenową organizmu sportowców, czy też rewelacyjny wpływ na wzrost masy mięśniowej jest przejaskrawiony i mocno naciągany przez rozmaitych dystrybutorów preparatów pycnogenolowych. Owszem, frakcja proantocyjanidynowa, antocyjanowa, flawonoidowa korzystnie wpływa na organizm, może przyspieszać eliminację zakwasów, zmniejszać szkodliwe następstwa intensywnego treningu i wysiłku fizycznego. Przyspiesza też proces rekompensacji biochemicznej, jakże ważnej po wysiłku. Usprawnia procesy gojenia ran, resorpcji wysięków, usuwania szkodliwych produktów przemiany materii. Wykazuje synergizm z koenzymem Q (ubichinon), kwasem askorbinowym, kwasem liponowym, tokoferolem, kwasem pangamowym, HMB, fitosterolami, resveratrolem, sylimaryną, kurkuminą, witaminą F (NNKT, czyli kw. linolowy, linolenowy, arachidonowy). Działanie “odmładzające” piknogenolu polega na inhibicji rozpadu enzymatycznego elastyny i kolagenu w skórze oraz działaniu przeciwrodnikowym, przeciwzapalnym i rozjaśniającym cerę. Ekstrakty tego typu korzystnie działają na skórę zwiotczałą i z trądzikiem różowatym. Efektywne dawki piknogenolu i podobnych wyciągów: 250-500 mg dziennie. Dla wytrawnych zielarzy-fitoterapeutów i fitofarmakologów znalezienie pełnowartościowej alternatywy dla piknogenolu nie powinno nastręczać jakichkolwiek trudności. źródło: strona dr. Henryka Różańskiego 2 1 7 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 19 Marca 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 19 Marca 2020 Gemmae Pini – pączki sosny Pączki sosny – Gemmae Pini powinny być zbierane późną zimą i wiosną. Osobiście wolę pączki wiosenne, bowiem zawierają więcej olejku lotnego niż te zebrane zimą. Mogą być pozyskiwane z różnych gatunków sosny, nie tylko z sosny zwyczajnej – Pinus silvestris L. (Pinaceae). Suszenie pączków trzeba przeprowadzić w temperaturze pokojowej. Podgrzane powietrze do 40 stopni C i wyższej zubaża surowiec w olejek eteryczny. W pączkach i wierzchołkach pędowych sosny zawarte są: koniferol, koniferyna, kwas sapinowy, kwas pinitaninowy, kwas ceropinowy, flawanony (pinocembryna), żywica, garbniki, witamina C i olejek eteryczny (ok. 0,5%). Olejek sosnowy bogaty jest w alfa- i beta-pinen, beta-felandren, kamfen, karen, borneol, kamforę, octan bornylu, terpinen i limonen. Gorzka substancja w pączkach i pędach nosi nazwę pinipikryny. Spirytusowe, olejowe, eterowe i olejowe wyciągi z pączków sosny upłynniają zalegająca wydzielinę śluzową w układzie oddechowym, wzmagają odruch migawkowy nabłonka, osuszają oskrzela i mają wpływ odkażający oraz rozszerzający drogi oddechowe oraz pobudzający na oddychanie. Wzmagają krążenie krwi, rozgrzewają, zwiększają wydzielanie moczu i potu, zmniejszają gorączkę. Działają też wyraźnie żółciopędnie i rozkurczowo na układ żółciowy. Wcierane w skórę pobudzają miejscowo ukrwienie, aktywują reakcje immunologiczne, pobudzają fagocytozę, zmniejszają odczuwanie bólu. Wodne wyciągi powinny być przygotowywane na wrzątku, szybko i należy je pić gorące, bowiem parująca woda zabiera z leku cenne substancje aromatyczne. Większość aktywnych substancji sosny nie rozpuszcza się w wodzie, dlatego warto przed parzeniem surowiec rozdrobnić i skropić rumem lub spirytusem. Parzyć zawsze pod przykryciem, do 10 minut i zaraz wypić. Dobrym środkiem ekstrahującym jest wrzące mleko, mające strukturę emulsji. Taki napar mleczny-sosnowy dobrze jest wzbogacić w propolis, mleko i soki, szczególnie malinowy, poziomkowy, z owoców bzu czarnego, dzikiej róży. Na szklankę lub filiżankę wrzącej wody lub mleka trzeba wziąć 2-3 g rozdrobnionego surowca. Pić 3-4 razy dziennie po 1 szklance lub filiżance naparu. Nalewkę ze świeżych lub suchych pączków przygotować przez zalanie ciepłym alkoholem. Jeżeli zastosujemy rum, wódkę 40% proponuję najpierw zalać rozdrobniony surowiec spirytusem (zwilżyć, pognieść), potem dopiero alkoholem słabszym, najlepiej ciepłym (ale nie wrzącym!). Macerować przynajmniej 1 tydzień, przecedzić. Zażywać kilka razy dziennie po 1/2 łyżeczki, szczególnie przy przeziębieniu i stanach zapalnych układu oddechowego. Można dodawać do mleka. Proporcje: 1 część surowca na 3-5 części alkoholu. Wyciągi z pączków na eterze etylowym są silne w działaniu: osuszające na drogi oddechowe, orzeźwiające, przeciwbólowe, ułatwiające oddychanie. 1 część świeżych lub suchych pączków (albo pędów) zalać 3 częściami eteru, szczelnie zakręcić i pozostawić na 1 tydzień. Zażywać po 10 kropli na cukrze lub miodzie. W dawnej medycynie oficjalnej używano syrop z pączków sosnowych Sirupus Pini sylvestris, wodę z pączków sosnowych – Aqua Gemmarum Pini (250 cz. świeżych pączków macerowano 24 godziny wodą, potem poddawano destylacji uzyskany wyciąg), wyciąg z igliwia i wyciąg z pędów sosny (Extractum Pini sylvestris, Estractum Pini Foliorum), nalewkę sosnową złożoną z dodatkiem gwajakowca (drewno), owoców jałowca i drewna Sassafras) – Tinctura Pini composita. Obecnie w aptekach można nabyć syrop sosnowy z dodatkiem kodeiny (przeciwkaszlowy) oraz olejek eteryczny sosnowy. Olejek sosnowy używany jest do wcierania w miejsca obolałe, reumatycznie zmienione, wychłodzone i po urazach, dla uzyskania efektu przeciwbólowego i poprawienia krążenia krwi oraz limfy, zmniejszenia obrzęku. Olejek sosnowy należy do olejków wywołujących oparzenia skóry, jeśli go nie rozcieńczymy oliwą. Rozcieńczenie olejem z oliwek ułatwia jego rozsmarowanie i wnikanie w głąb skóry; przedłuży też działanie. Czysty olejek eteryczny szybko odparowuje ze skóry. Olejek sosnowy nadaje się do inhalacji (kilka kropel na gorącą wodę, wdychać opary kilka razy dziennie) korzystnie działających przy zapaleniu zatok, zaflegmieniu oskrzeli i jamy nosowej oraz zapaleniu krtani. Prawdziwy olejek sosnowy [klasa terapeutyczna] można zażywać doustnie po 5-6 kropli na miodzie lub cukrze 3-4 razy dziennie przy nieżytach układu oddechowego i zaburzeniach w wydzielaniu żółci. Działa też umiarkowanie moczopędnie (do zwiększania diurezy lepszy jest olejek jałowcowy). źródło: dr. H.różański 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 19 Marca 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 19 Marca 2020 Sosna zwyczajna - Pinus sylvestris (Pinaceae) Surowiec Surowcem jest liść oraz młode gałązki (pędy) z pączkami i igliwiem - Folium, Summitates (Frondes, Turiones) seu Gammae Pini (PP I,II,III, IV i V). Gałązki pozyskujemy od lutego do I połowy kwietnia, rozkładamy cienką warstwą l suszymy w temp. do 40o C, po czym mielimy i przesypujemy do szczelnego słoja. Jedynie pączki sosny można kupić w aptekach i w sklepach zielarskich. Oczywiście wyżej wymienione surowce mogą pochodzić z innych gatunków sosny, np. sosny smołowej - Pinus rigida, z sosny Banka - Pinus Banksiana, z sosny czarnej - Pinus nigra, a nawet z innych drzew iglastych; modrzewia - Larix (zarówno europejskiego jak i polskiego. Igliwie obrywamy w czerwcu łącznie z cienkimi gałązkami na których się znajdują) ze świerka - Picae (surowiec pozyskujemy od stycznia do I połowy kwietnia) i z jodły - Abies (zbieramy zimą i na przedwiośniu). Wszystkie te drzewa mają podobny skład chemiczny i podobne właściwości lecznicze. Skład chemiczny Szpilki, pączki i gałązki sosen, modrzewi, jodły i świerku zawierają olejek eteryczny - do 1% (składniki: kamfen, pinen, limonen, fenchen, dipenten, octan borneolu), żywicę, glikozydy (piceinę, piceid, koniferyna, pinipikreinę), flawonole (pinobanksynę, taksyfolinę), witaminy (np. wit. C w ilości 150-250 mg/100 g), kwasy żywicowe, sole, aldehydy, gwajakol, pirokatechol, naftalen, garbniki, barwniki i in. Działanie Przetwory z wymienionych drzew iglastych działają przeciwkaszlowo, wykrztuśnie, napotnie, przeciwgorączkowo, moczopędnie, odkażająco, przeciwzapalnie, uspokajająco, lekko nasennie, wzmacniająco i silnie żółciopędnie. Wskazania: stany zapalne i zakażeniowe układu oddechowego, kaszel, choroby zakaźne, przeziębienie, pyłkowica, gorączka, skąpomocz, stany zapalne i zakażeniowe układu moczowego i trawiennego, biegunka, niestrawność, bóle brzucha i gardła, bezsenność, wyczerpanie nerwowe, osłabienie, choroby wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, kamica moczowa, reumatyzm, zaburzenia trawienia, zastoje żółci. Pomocniczo: schorzenia skórne, stany ozdrowieńcze. Wyciągi z drzew iglastych są dobrym i tanim źródłem wit. C i P. Napar: 3-4 łyżki igliwia lub gałązek zalać 2 szkl. wrzącej wody lub mleka; odstawić na 30 minut; przecedzić; osłodzić miodem. Pić 4-6 razy dz. po 150-200 ml; dzieci - 100-150 ml. Niemowlętom podaje 1-2 łyżeczki naparu 3-4 razy dz. Odwar: 3-4 łyżki gałązek lub igliwia zalać 2 szkl. wody; gotować 5 minut; odstawić na 20 minut; przecedzić; osłodzić miodem lub sokiem owocowym. Pić 4-5 razy dz. po 150-200 ml; dzieci - 100 ml; niemowlęta -1-2 łyżeczki płynu 3-4 razy dz. (max 6 razy w ciągu doby). Nalewka sosnowa (modrzewiowa, świerkowa, jodłowa) – Tinctura Pini: 1 szkl. igliwia lub całych gałązek zalać 500 ml wina lub wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-6 razy dz. po 1 łyżeczce. Schorzałe miejsca (pryszcze, owrzodzenia, oparzenia, ropnie, liszaje, grzybice, łojotokowe zapalenie skóry) przemywać nalewką 4 razy dz. Intrakt sosnowy - Intractum Pini (lub modrzewiowy, świerkowy, jodłowy): pół szkl. igliwia lub gałązek świeżych i zmielonych zalać 300 ml alkoholu o temp. wrzenia; wytrawiać 10 dni; przefiltrować. Zażywać 3-6 razy dz. po 1 łyżeczce lub stosować zewnętrznie. Dzieciom wyciągi alkoholowe z sosny i innych drzew iglastych podawać w mleku z miodem w ilości 1 łyżeczki. Alkoholmel Pini: do 100 ml wyciągu alkoholowego z sosny (lub innego drzewa iglastego) wlać 100 ml miodu i ewentualnie 50 ml soku cytrynowego, wymieszać. Zażywać 4-6 razy dz. po 1 łyżce. Dzieciom podawać 2-3 łyżeczki leku kilka razy dz. Syrop sosnowy - Sirupus Pini (modrzewiowy – Sir. Laricis, jodłowy –Sir. Abietis, świerkowy - Sir. Picaea): 1 szkl, świeżego lub suchego igliwia (gałązek), uprzednio umytego i zmielonego, zalać 3 szkl. 200 ml (600 ml) wody; gotować 20 minut; przecedzić; nie uzupełniać brakującej ilości wody!; do wywaru wlać 200 ml miodu, 100 ml soku cytrynowego lub pomarańczowego, 300 ml wina lub wódki, 60 ml (g) gliceryny i wsypać 250 ml cukru, wymieszać wszystko razem i odstawić. Przechowywać w lodówce. Zażywać 4-6 razy dz. po 1-2 łyżki; dzieci - 2-3 łyżeczki. Syrop sosnowo-lukrecjowo-tymiankowo-żywokostowo-anyżowy (sosnę można zastąpić innym drzewem iglastym, a żywokost - korzeniem babki): 2 łyżki igliwia lub gałązek sosny, 3 łyżki korzenia lukrecji, 2 łyżki tymianku, 4 łyżki korzenia żywokostu i 2 łyżki anyżku zalać 600 ml wody; gotować 10 minut; przecedzić: nie uzupełniać brakującej ilości wody; do wywaru wlać 100 ml miodu, 300 ml wódki lub wina, 60 g (ml) gliceryny, wsypać 200 ml cukru, wymieszać. Przechowywać w lodówce. Zażywać 4-6 razy dz. po 1-2 łyżki; dzieci - 2-3 łyżeczki syropku 4-6 razy w ciągu doby. Lek niezastąpiony w przeziębieniach, kaszlu, chorobach zakaźnych, nieżycie układu oddechowego, osłabieniu i rekonwalescencji. Można do niego dodać 100 ml soku owocowego, np. cytrynowego. Olej sosnowy (lub z innego drzewa iglastego)- Oleum Pini: 1 szkl. świeżych lub suchych i zmielonych gałązek albo samego igliwia zalać 300 ml oleju lub oliwy o temp. 60 st. C; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Stosować do wcierań leczniczych w klatkę piersiową, szyję, plecy, brzuch i pięty, po czym położyć się do łóżka i wypić napar sosnowy lub wodny wyciąg z mieszanki ziołowej w skład, której wchodzi drzewo iglaste. Masaż - wcieranie oleju sosnowego stosować przy wszelkich chorobach zakaźnych, nieżycie układu oddechowego, pyłkowicy, przy zmarznięciu, gorączce, kaszlu, osłabieniu, przeziębieniu oraz w mięśnio-, stawo- i nerwobólach. Ułatwia zasypianie, ogólnie wzmacnia, udrażnia drogi oddechowe, rozgrzewa, poprawia krążenie, uspokaja i odkaża. W pomieszczeniu chorego nożna rozpylać nalewkę sosnową i palić igliwie drzew iglastych; to również pomaga. źródło: dr. H.Różański 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.