Anastazja

[Marcin]

Dyskusja na temat znaczenia imienia :

 

Imię wywodzące się z języka starogreckiego, a upowszechnione w świecie chrześcijańskim po narodzeniu Chrystusa. Oznacza powstanie lub zmartwychwstanie. Osobowość subtelna i kulturalna, choć dość często kapryśna i wrażliwa na zachowanie się w towarzystwie. W postanowieniach bywa stała i konserwatywna. Pracowita i lubiąca czytać książki. Bardzo sobie ceni piękno w życiu, dobry i modny ubiór, doborowe towarzystwo, jest zmienna w miłości. Dużą wagę przywiązuje do własnej inteligencji, wiedzy ogólnej, dlatego ceni podróże. Ubiera się gustownie i bogato. Dobra, troskliwa matka i miła przyjaciółka.

[werona]

ANASTAZJA

 

Pochodzenie: greckie

Liczba imienia: SZÓSTKA

Znaczenie: "zmartwychwstała"

Znak zodiaku: Baran

Planeta: Mars

Imieniny: 22 Styczeń, 27 Luty, 15 Kwiecień, 17 Sierpień, 11 Listopad, 25 Grudzień

 

Trudno nudzić się przy Anastazji, bowiem każdy dzień może przynieść niespodzianki. By być szczęśliwą, potrzebuje wyzwań i ciągłych zmian. Jest odważna i zdecydowana można z nią konie kraść. Jeśli powściągnie swoją zaborczość, może być idealną partnerką dla mężczyzny, który będzie potrafił docenić jej wszechstronność.

[Natka2]

Imię to pochodzi z języka starogreckiego. Dużą uwagę przywiązuje do rozwijania własnej inteligencji, wiedzy ogólnej, dlatego ceni podróże. Jest to osoba kulturalna, subtelna, ale często kapryśna. Jeśli coś postanowi, to trzyma się tego. Jest osobą pracowitą. Ceni sobie dobry i modny ubiór, jest zmienna w miłości. Jako matka jest bardzo troskliwa.

 

Imieniny Anastazji

27 lutego

15 kwietnia

17 sierpnia

28 października

25 grudnia

 

Patroni i święci

św. Anastazja Rzymianka, Patrycjuszka

św. Anastazja z Dalmacji

Anastazy z Synaju

Anastazy Pers Magunda

 

Zdrobnienia imienia Anastazja

Ana, Ananasek, Ananastka, Anasia, Anastasija, Anastusia, Anaszka, Andzia, Aneś, Nacha, Nadzia, Nadziula, Nadziulka, Naha, Nasia, Nast, Nastazja, Nasteczka, Nastek, Nasti, Nastieńka, Nastiona, Nastiusza, Nastja, Nastka, Nastucha, Nastula, Nastulina, Nastulinda, Nasturcja, Nastus, Nastusia, Nasty, Natka, Nazz, Naścior, Nesti, Nusia, Nuti, Stasia, Stazja, Stazyja, Stażi, Stusia, Tunia, Tusia

 

Szczęśliwa liczba: 3

Szczęśliwy kamień: kryształ górski

Szczęśliwy kolor: błękitny

 

Historia imienia Anastazja

Imię żeńskie pochodzenia grecko-chrześcijańskiego. Jako wyraz pospolity anastasis znaczy „powstanie, zmartwychwstanie”. W charakterze imienia Anastasis kryła się zapewne aluzja do Zmartwychwstania Chrystusa.

W Polsce nie było częste, chociaż poświadczone jest od 1220 r. Oczywiście przyszło do nas z łaciny kościelnej. Pierwotnie miało w Polsce postać: Anastazyja i Nastazyja (bardziej ludowe). Częstsze natomiast było na Rusi, gdzie zwłaszcza w postaciach zdrobniałych Nastka i Nastia, są jego liczne poświadczenia.

Imię to bywa w Polsce używane i dzisiaj (choć rzadziej). Formy skrócone i zdrobniałe to : Nastka, Nastusia, Stazyjka (gwarowe, np. na Śląsku).

Święte męczenniczki tego imienia występują w starych martyrologiach stosunkowo często, najwyraźniej nie miały szczęścia do pomników pisanych, które by jasno świadczyły o ich życiu i męczeństwie. Wzmianki o Anastazjach są zazwyczaj zwięzłe, mało jasne i do określenia wyrazistych sylwetek niewystarczające. Niektóre otaczano dość żywą czcią, wzmaganą wskutek późniejszych legend.

 

ANASTAZJA I BAZYLISA

Wspomniane są w martyrologium rzymskim dnia 15 kwietnia, jako rzymskie matrony i uczennice apostolskie, które śmierć przez ścięcie miały ponieść za Nerona. Niestety, stare tradycje Wiecznego Miasta nie przechowały ich pamięci. Wspominane były 15 i 17 kwietnia.

 

ANASTAZJA, MĘCZENNICA

Wspominana do niedawna w dniu Bożego Narodzenia. Wiadomo o niej tylko, że śmierć poniosła w Starożytnym Sirinium nad Sawą (dzisiaj Sremska Mitrovica), prawdopodobnie w czasie prześladowania Dioklecjana (304). Relikwie jej w V stuleciu przeniesiono do Konstantynopola, gdzie też obchodzono jej pamiątkę 22 grudnia. Rzymski kult Anastazji związał się natomiast z bazyliką u stóp Palatynu, w której papież w dzień Bożego Narodzenia odprawiał drugą mszę świętą dla rodziny cesarskiej. Bazylika ta powstała bowiem dzięki fundacji niejakiej Anastazji, prawdopodobnie krewnej Konstantyna Wielkiego i stąd właśnie jej pierwotny tytuł: Titulus Anastasiane.

Na tym tle powstała później legenda (po VI wieku), która w Anastazji dopatrywała się Rzymianki, uczennicy Św. Chryzogona, umęczonej rzekomo w Akwilei lub Sirmium.