Krwawnik dezynfekuje i goi, na przemianę materii, hamuje krwawienia i czyści krew

[Ismer]

Krwawnik pospolity – Achillea millefolium L. (Compositae = Asteraceae), niem. Schafgarbe (Wiesen-Schafgarbe), ang. Yarrow (Milfoil) to obecnie gatunek zbiorowy, w obrębie którego wyróżnia się: typowy Achillea millefeolium L., Achillea stricta Gremli, Achillea setacea Waldst. et Kit., Achillea rosealba Ehrend., Achillea collina Rchb. i Achillea distans Willd.

 

Ziele krwawnika – Herba Millefolii należy zbierać w początkach i w czasie kwitnienia i suszyć w ciemnym miejscu. Niekiedy używa się tylko samych kwiatów – Flos Millefolii.

Kwiat działa silniej przeciwzapalnie i przeciwskurczowo skurczowo niż ziele; wyciągi z kwiatów można podawać przy nieżytach przewodu pokarmowego także wtedy, gdy nastąpiło uszkodzenie błon śluzowych jak wrzody żołądka, j. grubego, hemoroidy.

 

Właściwości krwawnika: środek gorzki, ściągający, p. krwotoczny, p. zapalny, dezynfekujący, gojący, wzmacniający, detoksykujący, przeciwrobaczy.

 

W Polsce, w zaborze rosyjskim w XIX wieku kwiat krwawnika był używany w medycynie oficjalnej w dawce jednorazowej 5 g, dawce dobowej 15 g, w naparach, jako środek podniecający i poprawiający trawienie. Ponadto zewnętrznie do przemywania i kąpieli.

 

W XX wieku, w większości krajów zaczęto polecać oficjalnie krwawnik jako środek aromatyczno - gorzki, pobudzający wydzielanie soku żołądkowego, jelitowego, trzustkowego i żółci.

Potwierdzono naukowo działanie bakteriobójcze, przeciwpasożytnicze i przeciwzapalne wyciągów krwawnikowych oraz samego olejku krwawnikowego.

 

Krwawnik pobudza apetyt, pracę żołądka, poprawia przemianę materii, jest żółciopędny, moczopędny.

Hamuje krwawienia - przyśpiesza krzepnięcie krwi. Czyści krew.

Może obniżać podwyższone ciśnienie krwi

Zmniejsza dolegliwości bólowe przy menstruacji, reguluje miesiączkę. Stosowany jest przy upławach, dobrze wpływa na funkcje jajników i macicy.

Stosowany jest z powodzeniem przy hemoroidach, owrzodzeniach, przetokach, ranach, dermatozach i bólach reumatycznych.

Obniża gorączkę.

Hamuje rozwój grzybów.

Hamuje moczenie nocne (A. Ożarowski i W. Jaroniewski, składnik mieszanki polecanej przez Bonifratrów przy moczeniu nocnym)

 

Używany jest do wyrobu kosmetyków, szczególnie tych do pielęgnacji włosów.

 

Napar z kwiatów: stosuje się przy zbyt obfitych i częstych miesiączkach, szcz. u młodych kobiet (blednica) na nieżyty i nerwice przewodu pokarmowego, krwiopluciu, kamicy moczowej lub żółciowej, hemoroidach, astmie, kurczach sercowych 3 x dz. między posiłkami.

Zewnętrznie do płukania j. ustnej, gardła, przemywania oczu. Wyciąg wodny na hemoroidy

Tynktura 20 – 30 kropli na wywołanie miesiączki.

Napar z ziela: przy przewlekłym zaburzeniu trawienia z krwawieniem, w zaburzeniach miesięcznych, przy detoksykacji /zażywać 3x dz/

 

Sok na spirytusie działa tak jak susz. Pół kg. ziela zmiksować, odcisnąć w sokowirówce albo zmielić, sok przecedzić, dodać na 4 cz. soku 1 cz. spirytu, trzymać w lodówce. Pije się 3 x dz. po łyżeczce z 1 szklanki wody albo soku owocowego.

 

Receptury:

Hemoroidy: napar - 2 cz. ziela, po 1 rdestu ostrogorzkiego i kory kasztanowca 3 x dz po pół szklanki

Awitaminoza: świeży sok z ziela, miód i mleko zażywać na czczo po 2 – 3 łyżki

Poronienia nawykowe: 100 g ziela, 50g rdestu ostrogorzkiego, 50g tasznika zaparzyć 1,5 łyżki na 1,5 szklanki wrzątku do termosu i pić 3 x dz. po pół szklanki od chwili zajścia w ciążę

Zaparcia przewlekłe: odwar z ziela, bratka polnego, drapacza, rumianku, biedrzeńca, kruszyny, mięty. Zioła zmieszać po równo.

Przekwitanie – poty: odwar z ziela 40g, srebrnika 20, dziurawca 30, tasznika 20, tataraku 16, jemioły 20,

3 x dz.

Na potencję przed 60: ziele 2 cz. tatarak i kozieradka po 1 cz.

Zwyrodnienia gośćcowe do wcierania w chory kręgosłup, kolana, nadgarstki: zebrane do butelki kwiaty zalać wódką na 2 cm. powyżej ziela

 

Na użytek zewnętrzny napar przyrządza się z 1 - 2 łyżek ziela na 1 szklankę wody

Do kąpieli dać 2 – 3 garście ziela na 2 l. wody.

 

Lekiem z krwawnika jest Sanofil, który stosuje się przy pokrzywkach, wypryskach alergicznych, swędzeniu, kontaktowym zapaleniu skóry.

Krwawnik jest składnikiem wielu mieszanek ziołowych Herbapolu: Cholagoga II, Rektosan, Digestosan, Pulmosan, Nerwosan, Sklerosan, Camalgina/==/

 

Przykład starych receptur:

Rp. 1

Infus. millefolii 8:180,0 (napar z krwawnika 8 g/180 ml wody)

Sir. cinnamomi 15,0 (syrop cynamonowy)

M.D.S. Co godzina łyżkę, przy rzeżączce.

 

Rp. 2

Fol. Trifolii fibrini (liść bobrka)

Herb. Millefolii (ziele krwawnika)

Herb. Cent. minor. (ziele tysiącznika, centurii)

Fol. Menth. pip. (liść mięty pieprzowej)

Fruct. Foenicul. ana 20,0 (owoc kopru)

F. species (ziółka, mieszankę sporządzić)

D.S. Zagotować 2 łyżki stołowe w filiżance wody. Pić przy bólach żołądka.

Mieszanka poprawia trawienie i znosi dyspepsję.

Usuwa zaburzenia trawienne i dolegliwości bólowe brzucha.

 

Już w XIX wieku wiedziano, że krwawnika działa podobnie jak rumianek i surowce te mogą się zastępować nawzajem.

Zauważono jednak, że krwawnik oddziałuje silniej stymulująco na procesy trawienne, pobudza wydzielanie soków, poprawia strawianie; natomiast rumianek silniej oddziałuje uspokajająco na układ nerwowy.

Oba surowce działają rozkurczowo na mięśnie gładkie.

 

Młode listki krwawnika zjadano na wiosnę, przy kuracjach wzmacniających, odtruwających, przy dolegliwościach wątroby, trzustki, śledziony, żołądka i jelit.

Wierzono, że krwawnik wspomaga leczenie gruźlicy oraz usuwa objawy blednicy u kobiet (niedokrwistość, bladość powłok skórnych, zimne i mokre dłonie i stopy, omdlenia).

Sok z ziela podawano z miodem i mlekiem jako środek wybitnie odżywczy i wzmacniający.

Drobno siekane listki wiosenne krwawnika spożywano na kromce z masłem. Sporządzano z nich również herbatki czyszczące krew i posilające.

Krwawnik siekany podawano zwierzętom gospodarskim w celu usunięcia pasożytów przewodu pokarmowego.

 

Olejek krwawnikowy działa rozkurczowo, uspokajająco, silnie przeciwdrobnoustrojowo, rozkurczowo (przeciwkolkowo), antyhistaminowo i przeciwzapalnie.

Olejkiem można smarować wypryski, ropnie, liszaje, trudno gojące się rany i owrzodzenia.

Oliwa, olej lniany, maści zawierające 5% olejku pomocne są w leczeniu trądziku i atopowego zapalenia skóry, pokrzywki i stłuczeń (kontuzje z wybroczynami, wysiękiem, bólem i obrzękiem).

 

Niektóre osoby są uczulone na olejek krwawnikowy i wówczas nie mogą stosować przetworów krwawnikowych.

 

Wyciągi z krwawnika są pomocne w leczeniu stanów zapalnych przewodu pokarmowego, nieżytu żołądka i jelit, hyperaciditas (zgagi, nadmiernej kwasowości żołądka), alergii, choroby wrzodowej i infekcji układu pokarmowego.

Krwawnik wpływa też korzystnie na układ oddechowy, działając odkażająco, rozkurczowo i przeciwkaszlowo (polecam przy nieżytach górnych dróg oddechowych).

 

Wyciągi alkoholowe można sporządzać z suchego lub świeżego surowca.

Do ekstrakcji polecam używać wódkę czystą 40-60%. Proporcje 1:3 lub 1:5.

Dawka 5-10 ml w 100 ml wody. po rozcieńczeniu do przemywania skóry przy stanach zapalnych i łojotoku oraz jako środek antyseptyczny.

 

Podobne zastosowanie ma napar z ziela krwawnika świeżego lub suchego, albo z samych kwiatów.

Intrakt (Intractum Millefolii) na gorąco (surowiec świeży zalać gorącym alkoholem) wydaje się być silniejszy i bardziej zasobny w składniki aktywne.

 

Napar (Infusum Millefolii) z 1 łyżki na szklankę wrzątku można pić kilka razy dziennie po 100 ml. naparem płukać włosy przy wypadaniu, stanie zapalnym skóry, przetłuszczaniu się i braku połysku.

Sok z krwawnika – Succus Millefolii zażywać przez 3-5 dni po 1 łyżce 4 razy dziennie jako środek wzmacniający i odtruwający, żółciopędny.

Macerat ze świeżego ziela – Maceratio Millefolii (pół szklanki zmielonego surowca na 1 szklankę wody letniej przegotowanej, odstawić na 8 godzin) pic przez 3-5 dni po 100 ml 2 razy dziennie jako środek czyszczący krew i wzmacniający.

 

Ciekawy jest również ziołomiód: 1 łyżeczkę zmielonych świeżych listków zalać 1 łyżeczką wódki lub rumu i 1 łyżką miodu spadziowego, wymieszać.

Zażywać 1 raz dziennie po 1 łyżce dla poprawienia trawienia i wzmocnienia i jako środek immunostymulujący.

3 razy dziennie po 1 łyżce przy kaszlu, przeziębieniu i grypie.

 

źródło: dr. H.Różański; notatki z wykładów.