Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 12 Listopada 2019 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 12 Listopada 2019 Korzeń kobylaka – Radix Rumicis crispae, zwany również Radix Lapathi zawiera znaczne ilości żelaza (0,63%), witaminy C, oksymetyloantrachinony (ok. 4%), emodynę, kwas chryzofanowy, garbniki (ok. 5%) i szczawiany. Żelazo i garbniki działają wspólnie ściągająco i absorbująco, natomiast antrachinony i szczawiany – przeczyszczająco. Wypadkową antagonistycznych wpływów obu grup związków jest najczęściej brak działania przeczyszczającego i przewaga wpływu przeciwzapalnego oraz ściągającego. U niektórych osób po zażyciu odwaru z kobylaka występuje rozwolnienie kału. Żelazo jest przyswajalne i działa krwiotwórczo, zwiększając poziom hemoglobiny we krwi. Surowiec pochodzi z gatunku szczaw kędzierzawy – Rumex crispus Linne, z rodziny rdestowatych – Polygonaceae. Roślina pospolita w naszym kraju. Kobylak wzmacnia osoby osłabione, szczególnie z blednicą, kobiety wyczerpane obfitymi miesiączkami oraz osoby po przebyciu chorób zakaźnych. Poprawia samopoczucie, znosi reakcje autoagresji immunologicznej i objawy alergiczne. Jest gorzkim tonicum, poprawiającym trawienie i przyswajanie składników pokarmowych. Wzmaga wydzielanie żółci i soku trzustkowego. Hamuje rozwój drożdżaków i bakterii ropnych oraz beztlenowych. Korzystnie działa na organizm gruźlików. Nie jest natomiast wskazany przy kamicy moczowej, szczególnie gdy kamienie powstają z soli kwasu szczawiowego. Wskazaniem do stosowania kobylaka jest anemia (niedokrwistość), zespół zimnych dłoni i stóp (częste u młodych dziewcząt), obfite miesiączki, stany po krwawieniach i krwotokach, choroby zakaźne, brak apetytu, rekonwalescencja, osłabienie fizyczne. Sprawdza się w leczeniu chorób autoimmunologicznych (łuszczyca, choroby reumatyczne, toczeń, alergie, atopowe zapalenie skóry). Z korzenia należy przyrządzać odwar - Decoctum Rumicis crispae: 1 łyżka na 1 szklankę wody, gotować minimum 5 minut, odstawić na 30 minut, pic 2 razy dziennie po 100 ml (1/2 szklanki) odwaru, przez 3 tygodnie. Stosować co kwartał. Więcej informacji o tym surowcu na stronie: Fitoterapia chorób autoimmunologicznych Sproszkowanym korzeniem kobylaka czyszczono zęby, szczególnie przy krwawieniach, stanach zapalnych dziąseł i szkorbucie (gnilcu). W tradycyjnym ziołolecznictwie kobylak uznawany za zioło wątrobowe i skuteczne w leczeniu przewlekłych chorób skóry. Ponadto jako środek przeciwpasożytniczy (doustnie, duże dawki odwaru) i przeciwkrwotoczny (doustnie), wreszcie wzmacniający naczynia krwionośne. Zewnętrznie okłady z odwaru (ze świeżego lub suchego surowca) stosowano na owrzodzenia, wypryski, trudno gojące się rany i ropnie. Płukanki z kobylaka oraz picie odwaru usuwają nieprzyjemny zapach z ust i żołądka, hamują rozwój drożdżaków i bakterii odpowiedzialnych za fermentacje i dekarboksylacje aminokwasów oraz procesy gnilne. Płukanki, lewatywy, irygacje skuteczne w leczeniu stanów zapalnych dziąseł i gardła, zapalenia pochwy, prącia, moszny, świądu odbytu. Lewatywy z mocnego odwaru łagodzą przykre objawy hemoroidów. źródło: dr. H.Różański 1 1 8 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.