Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 29 Listopada 2019 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 29 Listopada 2019 Lubczyk lekarski (Levisticum officinále Koch = Ligusticum levisticum Linné), zwany także do XIX wieku lubiśnikiem lekarskim (rodzina Umbelliferae = Umbelliflorae = Apiaceae) Do celów leczniczych można pozyskiwać owoc, ziele jak i korzeń lubczyka – Fructus, Herba (Folium) et Radix Levistici. Cała roślina zawiera aktywny olejek eteryczny: korzeń ok. 1-1,5%, ziele (liść) 0,5-0,6%, owoc – 0,7-1,8%. Korzeń ma olejek eteryczny szczególnie bogaty w związki ftalidowe 3-butyloftalid, 3-butylidenoftalid (syn. ligusticum, ligustycyna), 3-butylo-4,5-dwuhydro-butyloftalid (sedanenolid), ligustylid -cis i –trans. Mniej składników ftalidowych jest w olejku z owoców lubczyka ( ok. 20-22%). Składnikami olejku eterycznego są również terpinen, beta-pinen, felandren, karwakrol, eugenol, estry kwasu walerianowego, masłowego i benzoesowego, cyneol. Ponadto roślina zawiera hydroksykumaryny (umbeliferon), furanokumaryny (bergapten, psoralen), fitosterole (beta-sitosterole), poliacetyleny (falkarinol), kwasy fenolowe (kawowy, chlorogenowy), kwas mirystycynowy, kwas walerianowy, kwas angelikowy, lecytynę (korzeń 0,9%), żywice, pektyny. Związków kumarynowych najwięcej jest w owocach lubczyku. Lubczyk jest składnikiem dawnych i współczesnych preparatów zalecanych w leczeniu puchliny wodnej (obrzęków), skąpomoczu, przewlekłej niewydolności krążenia, niedostatecznego miesiączkowania, wzdęć, nieżytów przewodu pokarmowego i układu oddechowego. Jest także składnikiem modnych obecnie w lecznictwie suplementów odtruwających i oczyszczających organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii i ksenobiotyków. Tradycyjnie lubczyk jest stosowany w profilaktyce kamicy moczowej oraz w leczeniu infekcji i stanów zapalnych układu moczowego. Z tego względu, że lubczyk działa odtruwająco i moczopędnie – wykorzystywany jest również w leczeniu chronicznych (przewlekłych) chorób skórnych i metabolicznych. W obrocie handlowym są afrodyzjaki zawierające w składzie lubczyk. W zależności od zawartości olejku eterycznego są one mniej lub bardziej skuteczne. Składniki terpenowe i alkiloftalidowe lubczyka zwiększają ukrwienie narządów płciowych, przez co mogą wpływać pobudzająco na czynności seksualne, nie zostało to jednak jednoznacznie potwierdzone eksperymentalnie u ludzi. Problemem jest ustabilizowanie olejku eterycznego w preparatach lubczykowych oraz uzyskanie maksymalnego jego stężenia. Podobnie jak w przypadku melisy – preparaty lubczykowe ubogie w lotne składniki olejkowe – są mało skuteczne lub nawet odważę się powiedzieć – bezwartościowe. Zawartość alkiloftalidów olejkowych decyduje o wartości leczniczej preparatu lubczykowego. Olejek eteryczny, kumaryny i flawonoidy zwiększają ilość wydzielanego moczu, potu, a wraz z nimi chlorków, mocznika i kwasu moczowego. Jest to szczególnie ważne i wartościowe w leczeniu artretyzmu, obrzęków (hiperchloremia, hipernatremia, nadciśnienie) i reumatyzmu. Związki alkiloftalidowe i flawonoidy działają rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg moczowych i układu żółciowego. Kwasy fenolowe, seskwiterpeny i terpeny pobudzają wydzielanie żółci. Wodne i alkoholowe wyciągi wykazują działanie antyseptyczne. W lecznictwie stosowane są wodne wyciągi z lubczyka: napar – Infusum Levistici (8-10 g/100-200 ml wrzącej wody; doustnie 100 ml 2-4 razy dziennie), nalewka lubczykową – Tinctura Levistici 1:3 lub 1:5 (5-10 ml 3 razy dziennie) rzadziej ekstrakt lubczykowy płynny lub suchy – Extractum Levistici (krople, pigułki, kapsułki) odwar – Decoctum Levistici (20 g/200 ml wody, gotować 5-10 minut; doustnie wypić w ciągu dnia małymi porcjami). Wg FP VI dawki jednorazowe doustne Radix Levistici w naparach powinny wynosić 0,5-2 g, dobowe 4-8 g. Wodne i alkoholowe wyciągi z lubczyka zwiększają wrażliwość skóry na światło słoneczne. Najsilniej jednak działają fotouczulająco wyciągi alkoholowe i eterowe. Nie należy ich podawać kobietom w ciąży, karmiącym i skłonnym do krwotoków macicznych. Lubczyk pobudza ukrwienie macicy, dlatego pobudza też krwawienia miesiączkowe. Lipofilne związki lubczyka przenikają do mleka matki, nadając mu zapach i smak i oddziałując na oseski (pobudzenie wydzielania soków trawiennych, zmiana częstotliwości skurczów perystaltycznych przewodu pokarmowego, zwiększenie diurezy i wydzielania potu, nadwrażliwość na promienie UV). Butyloftalid i sedanenolid mają działanie uspokajające i przeciwlękowe. Lubczyk jest doskonałą przyprawą do zup, sosów i mięs, do celów przyprawowych można go zakonserwować poprzez zamrożenie, solenie, zalanie olejem roślinnym i zasolenie lub wysuszenie. Suszenie polecam jednak tylko w przypadku korzenia i owoców. Ziele lub liście podczas suszenia tracą składniki aromatyczne. źródło :dr. H.Różański 2 1 9 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.