Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 12 Marca 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 12 Marca 2020 Fructus Mali – owoc jabłoni Tarte jabłka (miazga ze świeżych jabłek) to źródło prebiotycznych pektyn, kwasów organicznych (kwas jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy, winowy, szczawiowy, galusowy), gallokatechiny (antyoksydant), witamin i biopierwiastków (np. miedź, kobalt, cynk, molibden, mangan). Porcja z 2-3 jabłek spożyta na czczo, rano i wieczorem reguluje wypróżnienia i rewitalizuje symbiotyczną mikroflorę przewodu pokarmowego. Pektyny i kwasy organiczne zawarte w miękiszu jabłkowym działają przeciwzapalnie na błonę śluzową żołądka i jelit. Pektyny w połączeniu z kwasami, flawonoidami, witaminami oraz mikro- i makroelementami wywierają wpływ przeciwwysiękowy, przeciwgnilny i przyspieszający regenerację tkanki nabłonkowej. Przed II wojną światową i w latach 50-60 X wieku w dietetyce medycznej popularna była dieta jabłczana zalecana przy otyłości, miażdżycy, zaparciach zaburzeniach trawiennych, po intensywnej terapii sulfonamidami i antybiotykami. Dieta wyłącznie jabłkowa przez kilka dni była zalecana przy nieżytach przewodu pokarmowego. Zauważono, że pulpa jabłczana sprzyja odnowie mikroflory i hamuje biegunki, a co ciekawe jest pomocna w leczeniu uporczywego zaparcia. W dawnej medycynie oficjalnymi wskazaniami do spożywania miazgi ze świeżych jabłek były: ostre zapalenie żołądka, zapalenie dwunastnicy i jelit, niestrawność, nadkwaśność, biegunka, zaparcia. Miazga jabłkowa z dwóch-trzech owoców przyjęta na czczo działa raczej rozwalniająco. Porcje przygotowane z 10-20 owoców podawane przez 2-3 dni działają przeciwbiegunkowo. Składniki zawarte w miękiszu jabłka wzmagają diurezę. Miazga jabłkowa włączona do codziennej diety ogranicza wchłanianie lipidów i cholesterolu oraz neutralizuje wiele ksenobiotyków rakotwórczych oraz hepatotoksycznych, spożywanych wraz z pokarmem. Kuracja odtruwająca, oczyszczająca przewód pokarmowy, pobudzająca przemianę materii, lecząca poważne zaburzenia trawienne i zatrucia: - I etap środek przeczyszczający, np. odwar z korzenia rzewienia, napar z senesu, odwar z kory szakłaku, kruszyny lub trzmieliny, albo sole przeczyszczające; równocześnie przyjmowanie wyłącznie wód zdrojowych, np. Zuber, Jan, Henryk, Wielka Pieniawa; - a po przeczyszczeniu dieta jabłkowa przez kolejne 2-3 dni, codziennie około 1,5 kg tartych jabłek; jednocześnie wody zdrojowe i napary z ziół czyszczących krew, kilka razy dziennie, np. bluszczyk kurdybanek, liść brzozy, ziele nawłoci, ziele/kwiat kocanki, odwar z ziela skrzypu, odwar z ziela poziewnika, napar z marzanki, napar z korzenia mydlnicy, napar z liści bzu czarnego, napar z liści jesionu. - W 4-5 dniu probiotyk doustnie, np. w postaci Lakcid’u – amp. 1-2 amp. 2 razy dziennie, najlepiej zawieszony na jogurcie lub kefirze. żródło: dr. H.Różański o liściach jabłoni jest tutaj: Liść jabłoni 1 1 11 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Ekspert Eufemia Napisano 13 Grudnia 2020 Ekspert Udostępnij Napisano 13 Grudnia 2020 @Ismer pamiętam, że opowiadałaś coś kiedyś o pokucie, na oczyszcenie, ale nie pamiętam z czego, czy to były jabłka czy kartofle? 5 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 13 Grudnia 2020 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 13 Grudnia 2020 Pokuta jest z obierek od kartofli a z jabłek to jest kwas i ocet jabłkowy, też bardzo dobry na czyszczenie organizmu z paprochów i odkwaszanie oraz na parę innych rzeczy. Kwas jabłkowy – Acidum malicum w terapii i suplementacji Kwas jabłkowy, czyli hydroksybursztynowy = hydroxysuccinic acid (ang. Malic acid, niem. Apfelsäure, fr. Acide malique) należy do kwasów karboksylowych (dwukarboksylowych), a zarazem hydroksykwasów. Jest kwasem owocowym. Wzór sumaryczny C4H6O5; HOOC-CH2-CH(OH)COOH.Kwas jabłkowy występuje w wielu ziołach, szczególnie w ich kłączach i owocach (np. borówka, żurawina, jabłoń, głóg, jarzębina, rzewień, tarnina). Szwedzki chemik Carl Wilhelm Scheele (1742-1786) wyodrębnił kwas jabłkowy z jabłek i agrestu w 1785 r. W przemyśle spożywczym i farmaceutycznym kwas jabłkowy (DL-) jako E 296 pełni rolę regulatora kwasowości. Jest lepszym zakwaszaczem niż kwas cytrynowy, ale droższym. Dobrze rozpuszcza się w wodzie (132 g/100 ml wody) i etanolu. 1% roztwór kwasu jabłkowego ma pH 2,35. Zapobiega procesom brunatnienia owoców. Wzmaga właściwości przeciwutleniaczy. W środowisku kwaśnym hamuje wzrost wielu bakterii i grzybów, np. przy pH 3,98 jest inhibitorem dla gronkowca złocistego S. aureus. Dodawany jest do leków (syropy, zawiesiny doustne, pastylki do ssania) i produktów spożywczych (dżemy, galaretki, napoje, lody, soki, konfitury, herbatki smakowe w granulacie i proszku, cukierki). Ilość 0.362 do 0.408 kg kwasu jabłkowego jest równoważne 0.453 kg kwasu cytrynowego i 0.272 do 0.317 kg kw. fumarowego. Kompleksuje (chelatuje) wapń, miedź, magnez, mangan, cynk i in. Jabłczany metali są łatwiej przyswajalne przez organizm. Kwas jabłkowy w temperaturze 150 stopni C traci wodę i przechodzi w kwas fumarowy. Kwas jabłkowy występuje jako kwas D-jabłkowy o temp. topn. 101-102 stopni C; kw. DL-jabłkowy o temp. topn. 130-131 stopni C (racemiczny); kwas L-jabłkowy – o temp. topn. 100-101 stopni C, naturalnie występujący w roślinach i w organizmie zwierząt. W handlu można spotkać kwas jabłkowy krystaliczny lub granulowany, barwy białej lub kremowej. Po podaniu doustnym działa pobudzająco na wydzielanie śliny i soku jelitowego; wzmaga perystaltykę jelit, zwiększa diurezę. W dawce 2-3 g działa rozwalniająco. Zapobiega atonii jelit. Małe dawki 0,5-1 g 1-2 razy dziennie działają prebiotycznie, pobudzając rozwój kwasolubnych bakterii saprofitycznych. Kwas jabłkowy ogranicza rozwój bakterii patogennych i chorobotwórczych grzybów. Toniki, żele, kremy, mleczka zawierające 3-5% kwasu jabłkowego stosowane do przemywania skóry zapobiegają rozwojowi patogennej mikroflory na skórze, hamują nadmierne procesy rogowacenia naskórka i mieszków włosowych. Powstrzymują procesy tworzenia zaskórników. Toniki i kremy zawierające 3-5% kwasu jabłkowego działają też rozjaśniająco na cerę. Płukanki (w roztworze 1%) działają zmiękczająco i rozjaśniająco na włosy oraz przeciwdziałają rozwojowi niepożądanych bakterii i grzybów na skórze owłosionej. Roztworem 3-5% można płukać jamę ustną przy kandydozie, bolesnych owrzodzeniach i nadżerkach oraz zapaleniu i osłabieniu dziąseł. Roztworem 1% można opłukiwać narządy płciowe przy stanach zapalnych i infekcjach. Kwas jabłkowy polecam do zakwaszania przetworów ziołowych, np. syropów, soków, niektórych maceratów. Działa bowiem na nie stabilizująco, a tworząc kompleksy z alkaloidami i biopierwiastkami sprawia, że te stają się bardziej przyswajalne. Stężone roztwory kwasu jabłkowego mogą być użyte do peelingu i wygładzania skóry. Roztwory 10-15% kwasu jabłkowego (kąpiele stóp) zmiękczają zrogowaciałe pięty i stwardniałe paznokcie oraz pomagają w leczeniu grzybic. źródło: dr. H. Różański 3 6 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 14 Grudnia 2020 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 14 Grudnia 2020 Ocet jabłkowy stosowany jest powszechnie w medycynie ludowej ze względu na duża zawartość potasu, a ponadto fosforu, chloru, sodu, magnezu, wapnia, siarki, żelaza, fluoru, krzemu i innych pierwiastków śladowych. Stosowanie octu jabłkowego rozpowszechniło się w USA wraz z ukazaniem się prac prof. Jarwisa w 1961 roku. Jego przepisy przeszły do makrobiotyki. Napoje powstałe w wyniku fermentacji beztlenowej z soków owocowych oraz z jabłek i pigwy są znane pod ogólną nazwa cydru. Przygotowanie cydru jest podobne do produkcji słabego wina wytrawnego o zawartości alkoholu od 2 do 8 proc. Takie wina produkuje się we Francji głównie z jabłek gorszych gatunków. Stosując fermentację tlenową można otrzymać wysokogatunkowy cedrowy ocet spożywczy. Ocet jabłkowy działa profilaktycznie i leczniczo w przypadku wielu chorób, jak np. reumatyzm, przeziębienie, zaburzenia trawienne, wyczerpanie ogólne, bóle i zawroty głowy, bóle gardła, nadmiar śluzu w przewodzie pokarmowym, zaburzenia związane ze zmiana pogody, otyłość, choroby skórne. Ocet jabłkowy stosuje się jako przyprawę do sałat i do innych potraw, według potrzeby organizmu pacjenta, jako kwaśny dodatek do spożywanego pokarmu. Zgodnie z zaleceniami prof. Jarwisa ocet jabłkowy można stosować jako produkt dietetyczny i jako środek leczniczy, co stwierdziłam w ciągu ostatnich kilkunastu lat praktyki lecząc różnorodne, nieraz ciężkie choroby wedle wskazań wielu terapii z medycyn ludowych. Ze względu na właściwości octu (uodparnia na infekcje, dostarcza składników niezbędnych do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie) polecam profilaktyczne jego zażywanie w następującej ilości: Dorośli: dwa razy dziennie 2-4 łyżeczki octu z 2 łyżeczkami miodu na pół szklanki wody przegotowanej. Dobrze wymieszać. Dzieci: 1 łyżeczka octu z dodatkiem 2 łyżeczek miodu rozpuszczonego w 1/2 szklanki wody przegotowanej. Sposób przygotowania octu jabłkowego: Z umytych jabłek wyciąć zepsute lub robaczywe części, owoce zgnieść lub przetrzeć na tarce. Można zużyć również skórki z jabłek oraz resztki pozostałe podczas sporządzania kompotu. W naczyniu ze szkła lub drewna (np. beczułka) bądź emaliowanej gliny zalać tę surową miazgę ciepłą przegotowaną wodą w ilości 0,5 litra na 0,4 kg. miazgi. Na każdy litr wody dodać 100 g miodu lub cukru, a opcjonalnie, w celu przyspieszenia fermentacji octowej 10 g. drożdży piekarniczych i 20 g. suchego chleba razowego. Naczynia nie zakrywać i trzymać w pomieszczeniu o temperaturze 20-30°C, w miejscu ciemnym, promienie ultrafioletowe szkodzą bowiem przebiegowi reakcji fermentacyjnej. Zalaną miazgę należy 2-3 razy dziennie mieszać drewniana łyżką, po 10 dniach zlać wszystko do woreczka z gazy. Otrzymany po wyciśnięciu sok przecedzić ponownie do naczynia z szerokim otworem. Na każdy litr soku można dodać 50-100 g. miodu lub cukru. Mieszać do pełnej homogenizacji. W celu przeprowadzenia drugiego stadium fermentacji, należy nakryć naczynie gazą i trzymać je w ciepłym miejscu. Fermentacja jest zakończona, kiedy płyn uspokoi się i przybierze kolor jasny. W zależności od jakości soku ocet jabłkowy będzie gotowy do użytku po upływie 40-60 dni. Rurką plastikową przelać ocet do butelek filtrując płyn za pomocą lejka wyłożonego gazą. Butelki korkuje się szczelnie, zalewa woskiem lub lakiem i przechowuje w odpowiednim miejscu. Podaję też uproszczony sposób przygotowania octu jabłkowego: Obierzyny ze zdrowych jabłek włożyć do szklanego naczynia. Zalać słodzoną wodą przegotowaną w proporcji 2 łyżki cukru na 1 szklankę wody. Zawiązać naczynie płótnem. Po 3-4 tygodniach otrzymamy ocet jest gotowy do użytku. źródło: "Apteka Natury" dr. J. Górnicka 2 7 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.