Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 21 Marca 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 21 Marca 2020 Miłorząb dwuklapowy – Ginkgo biloba Linne (Ginkgoaceae) to drzewo dorastające do 40 m wys. Surowcem leczniczym jest liść miłorzębu – Folium Ginkgo, zbierany jesienią, gdy żółknie, suszony w temp. pokojowej lub nieco wyższej. Miłorząb zawiera w liściach i korze: terpeny, laktony terpenowe, diterpenowe laktony (ginkgolidy A, B, C, J, M), seskwiterpen (bilobalid); flawonoidy, głównie flawony (luteolina, apigenina, trycetyna) i flawonole, również w postaci glikozydów (aglikonem jest kemferol, kwercetyna, apigenina, luteolina i izoramnetyna), fenole (katechiny, epikatechiny, galokatechiny, proantocyjanidyny; fitosterole (sitosterol), cyklitole, węglowodany, woski, alkany, estry, skrobię, szczawian wapnia, kwas szikimowy, kwas chinowy, askorbinowy, benzoesowy, bursztynowy, kwasy cukrowe, kwas anakardiowy (ginkgolowy, hydroksyginkgolowy), kwas bursztynowy, kwas glukarowy (d-glucaric acid), pinitol, poliprenole, karotenoidy, związki katechinowe (galokatechina, epigalokatechina, epikatechina) oraz proantocyjanidyny. Do biflawonów należą: amentoflawon, bilobetin, ginkgetin, izoginkgetin, sciadopitysin i 5’metoksybilobetin. Owoce zawierają skrobię 65-68%, białka ok. 13%, tłuszcze ok. 3%, pentozany ok. 1,6%, kwas chinowy, fitosterole, metylopirydoksynę (ginkgotoxinum). Ze świeżego liścia przygotowywany jest intrakt lub nalewka, z suchego liścia – nalewka i napar. Z liści uzyskiwany jest ekstrakt płynny, gęsty i suchy, o różnej koncentracji i na różnych rozpuszczalnikach oraz nośnikach. Intrakt z miłorzębu można sporządzić samemu: 1 część rozdrobnionych liści, lub całych gałązek zalać 3 częściami gorącego alkoholu z miodem lub cukrem brązowym, odstawić na kilka tygodni w zamknięciu, przecedzić. Zażywać 1-2 razy dziennie po 1 łyżeczce. W handlu znajdują się: nalewka, kapsułki z liśćmi sproszkowanymi lub ekstraktem, tabletki powlekane z ekstraktem z liśćmi, toniki słodzone z nalewką lub ekstraktem, często z dodatkiem innych składników, napoje herbaciane z liści miłorzębu. Zastosowanie: zaburzenia krążenia obwodowego i mózgowego, choroba wieńcowa, miażdżyca, stwardnienie rozsiane, choroba Raynauda, szum w uszach, zawroty głowy, zaburzenia pamięci i koncentracji, bóle głowy na tle niedotlenienia mózgu; skazy naczyniowe, skłonności do zakrzepów i zatorów, zaburzenia krążenia ocznego; urazy mózgowia i rdzenia kręgowego, obrzęk mózgu, zespół bólowy odcinka szyjnego kręgosłupa z zaburzeniami słuchu i zawrotami głowy; depresja, zespół sinych i zimnych dłoni oraz stóp u dziewcząt. Działanie: rozszerzające naczynia krwionośne mózgowia, kończyn i wieńcowe, poprawiające krążenie krwi, antyoksydacyjne, przeciwrodnikowe, ochronne na tkankę nerwową (zapobiegające degradacji osłonek mielinowych i neurolemmy), przeciwzakrzepowe, przeciwwysiękowe, przeciwzapalne, przeciwobrzękowe (również na mózg). Rozszerzające oskrzela i łagodzące objawy astmy. Zwiększające diurezę. Przez poprawienie ukrwienia mózgowia i mięśni szkieletowych zwiększa wydolność fizyczną i psychiczną. Alkoholowe i wodno-alkoholowe wyciągi z kory i liści miłorzebu uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne, poprawiają krążenie obwodowe, w tym mózgowe. Zapobiegają niedotlenieniu mózgu. Mogą poprawiać pamięć i koncentrację. Wymiatają wolne rodniki, zwiekszają wydalanie kwasu moczowego, stabilizują błony komórkowe, w tym również komórek nerwowych. Działają przeciwastmatycznie. Mogą mieć wpływ przeciwdepresyjny. Hamują rozwój miażdżycy. Zawierają inhibitory stanu zapalnego. Zapobiegają zatorom i zawałom. Związki antocyjanidynowe, flawonoidowe i laktonowe usprawniają przepływ krwi przez mózgowie. Zmniejszają przepuszczalność śródbłonków naczyń krwionośnych, wpływając przeciwwysiękowo. Równocześnie rozszerzają naczynia włosowate, poprawiając krążenie obwodowe. Związki flawonoidowe i katechinowe to naturalne antyoksydanty i wymiatacze wolnych rodników. Bilabolid i niektóre ginkgolidy działają ochronnie na neurony (osłonki mielinowe), hamują agregację i hemolizę krwinek, zapobiegają zakrzepom i hipoksji (niedotlenieniu) oraz hipotrofii (niedożywieniu) komórek nerwowych w mózgowiu. Dzięki polepszaniu dopływu tlenu i glukozy wpływają psychostymulująco, poprawiając proces uczenia się i koncentracji. Mogą usprawniać procesy przypominania informacji. Wykazano, że wyciągi z miłorzębu poprawiają pamięć krótkotrwałą. Znoszą objawy szumu w uszach, zawrotów głowy, ospałości, zaburzeń pamięci na tle nieprawidłowego krążenia mózgowego. Preparaty miłorzębu są zalecane również dla osób cierpiących na chromanie przystankowe, miażdżycę, zespół zimnych dłoni i stóp, plamice, trądzik różowaty, chorobę Alzheimera. Istnieją na rynku kosmetyki (żele, płyny do mycia; kremy, toniki) zawierające wyciąg z miłorzębu. W kosmetykach wykorzystywane są właściwości antyrodnikowe, antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciwwysiękowe na naczynia krwionośne miłorzębu. W ogrodzie warto uprawiać miłorząb, aby mieć dostęp do własnego surowca. Działania uboczne: czasem chwilowe, przejściowe oszołomienie, zawrót głowy, migotanie przed oczami, wywołane przemieszczeniem krwi w układzie krążenia i zmianą tonusu mięśni gładkich. Przeciwwskazania: skaza krwotoczna na tle zaburzeń krzepnięcia krwi, ciąża oraz skłonność do krwotoków ("rzadka krew", kruche naczynka); Nadwrażliwość / nietolerancja na jakikolwiek składnik preparatów złożonych. Interakcje: preparatów miłorzębowych nie należy łączyć z kulczybą wronie oko, strychniną, kokainą, amfetaminą i galantaminą oraz surowcami zawierającymi ranunkulinę. Spostrzegłem szereg groźnych objawów interakcji antagonistycznych między tymi substancjami. Dawkowanie: Nalewka miłorzębowa – Tinctura Ginkgo 1:5 na suchych lub świeżych liściach, najczęściej 5 do 10 ml 2 razy dziennie. U niektórych osób wkrótce po doustnym przyjęciu nalewki miłorzębowej obserwowałem chwilowy zawrót głowy, zwłaszcza przy pierwszym kontakcie z preparatem i wzmożone skurcze mięśnia sercowego. Objawy te szybko ustępują i później nie ukazują się. Intractum Ginkgo – intrakt ze świeżych liści, rozdrobnionych, zalanych gorącym alkoholem 70% (1 część surowca na 5 części alkoholu) 5 ml 2 razy dziennie. Sproszkowane liście miłorzębu – Pulvis Fol. Ginkgo: 1/2-1 łyżeczka na miodzie, 2 razy dziennie. Napar miłorzębowy – Infusum Ginkgo: 1 łyżkę rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wrzącej wody; odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance naparu, najlepiej z miodem i sokiem cytrynowym. Liście miłorzębu można parzyć z yerba mate, herbatą, trawką cytrynową, wzbogacać w cytrynę, limonkę i miód. Cardiol C wymieszany z nalewką miłorzębową i miodem (w równych proporcjach), ewentualnie jeszcze z dodatkiem nalewki głogowej (Tinctura Crataegi) daje dobry tonik wzmacniający, pobudzający psychicznie i fizycznie oraz poprawiający krążenie krwi i pracę serca. Zażywać po 1 łyżce 1 raz dziennie. Jeśli do 75 ml nalewki miłorzębowej wlejemy 25 ml kropli Cardiamid-Coffein uzyskamy krople pomocne w leczeniu zawrotów głowy, osłabienia, bólu głowy na tle niedokrwienia. Wydatnie też usprawnią pracę umysłową. Zażywać po 5 ml. Krople te zażyte wraz z musującą aspiryną pomagają zwalczyć kaca i ból głowy. Nalewka miłorzębowa 95 ml z dodatkiem 5 ml kropli Mentoval = Validol (izowalerianian mentylu) daje doskonałe krople przynoszące ulgę przy nerwicach serca, kołataniu, zadyszce, nerwicy żołądka, ospałości i omdleniu. Przynoszą nieraz ulgę w razie bólu głowy. Zapobiegają wymiotom. Zażywać 1-2 razy dziennie po 5 ml. Podobne właściwości antynerwicowe, pobudzające wentylację płuc, przeciwskurczowe i przeciwbólowe na żołądek i jelita oraz przecwdusznicowe mają krople o następującym składzie: nalewka miłorzębowa 50 ml, nalewka kozłkowa = walerianowa 48 ml, olejek miętowy 2 ml [klasy terapeutycznej!] wymieszać, zażywać po 5-10 ml. Nalewka miłorzębowa, nalewka jemiołowa i nalewka z głogu (kwiat lub owoc) wymieszane z miodem (w równych proporcjach) dają dobry lek regulujący pracę serca i ciśnienie tętnicze krwi (przeciwko nadciśnieniu) oraz łagodzący objawy miażdżycy. Zażywać po 1 łyżce 1 raz dziennie. Preparaty miłorzębowe należy zażywać przez długi okres czasu, 3-6 miesięcy i regularnie. Korzystne jest łączenie preparatów miłorzębowych z glukozą, fruktozą (miód), kofeiną, jemiołą, arniką, dziurawcem, eleuterokokiem, cynaryzyną i lecytyną. źródło: dr. H. Różański; notatki własne 1 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.