Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 15 Kwietnia 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 15 Kwietnia 2020 Wiciokrzew zwyczajny (suchodrzew) jest krzewem dorastającym do 3 m wys., przeciętnie do 2 m. W Polsce występuje jeszcze wiciokrzew pomorski – Lonicera periclymenum L. (na Pomorzu) – pod ochroną; wiciokrzew przewierceń – Lonicera caprifolium Linne, dziko występujący i uprawiany; wiciokrzew tatarski – Lonicera tatarica Linne, dziki i uprawiany; wiciokrzew Morrowa – Lonicera morrowii Gray – zdziczały i uprawiany; wiciokrzew czarny – Lonicera nigra Linne – rozpowszechniony w górach, ponadto czasem uprawiany. W szkółkach znaleźć można liczne inne gatunki i mieszańce wiciokrzewów, np. wiciokrzew pirenejski – Lonicera pyrenaica Linne, wiciokrzew skrytoowocowy – Lonicera involucrata (Richards) Banks, wiciokrzew Ledeboura – Lonicera ledebourii Eschscholtz, wiciokrzew siny – Lonicera caerulea Linne. Gatunki lecznicze: wiciokrzew jadalny (jagoda kamczacka) – Lonicera edulis Turczaninow (w rzeczywistości odmiana wiciokrzewu sinego Lonicera caerulea L. varium edulis Turcz.) wiciokrzew przewierceń – Lonicera caprifolium L. wiciokrzew zwyczajny – Lonicera xylosteum L. wiciokrzew japoński – Lonicera japonica Thun. wiciokrzew siny – Lonicera caerulea L. wiciokrzew brunatno-owłosiony – Lonicera fulvotomentosa Hsu et S.C. Cheng. Wiciokrzew zwyczajny – Lonicera xylosteum Linne jest rośliną silnie działającą i przedawkowana staje się niebezpieczna. Niewłaściwie stosowana może nawet wywołać zgon, dlatego powinna być stosowana tylko przez wytrawnych fitoterapeutów. Surowce: owoc, liść, kwiat – Fructus, Folium, Flos Lonicerae xylostei. Kwiaty i liście wiciokrzewu zwyczajnego zawierają saponiny triterpenowe (przeciwdrobnoustrojowe, wykrztuśne, moczopędne), fitosterole, sekoirydoidy (odpowiedzialne za wpływ przeciwzapalny), cyjanogenne glikozydy, flawonoidy i garbniki. W liściach i owocach znajduje się dodatkowo glikoalkaloid monoterpenoidowy – ksylostosydyna = Xylostosidine. Owoce (odwar) działają wielokierunkowo, ale zależnie od dawki: - małe dawki (w moim przypadku 1 łyżka owoców na szklankę wody, gotowane 10 minut, 50-100 ml 3 razy dziennie): napotnie, moczopędnie, żółciopędnie, wykrztuśnie, przeciwbólowo; - duże dawki (200 ml i więcej odwaru 2-3 razy dziennie): silne pocenie się, nudności, wymioty, biegunka. W dawnej medycynie zalecane były owoce jako emeticum (środek wymiotny), moczopędny, napotny i czyszczący (purgans). Uwaga! Dawka lecznicza jest bliska trującej i nie może być ustalona precyzyjnie. Zależy od masy ciała i osobniczej wrażliwości na roślinę. W razie zatrucia pojawia się niepokój, podrażnienie jelit i żołądka, ból brzucha i spastyczności mięśni szkieletowych, ponadto drżenie, dreszcze, zaburzenia oddychania i krążenia. Alkoholowe wyciągi z owoców przedawkowane dają przejściowo uczucie ekscytacji, ale potem ten stan przechodzi w skurcze mięśni szkieletowych, głównie tułowia. Towarzyszą temu zaburzenia oddychania i sercowe. Liście i kwiaty wiciokrzewu zwyczajnego są bezpieczniejsze w użyciu. Kwiaty i liście wiciokrzewu zwyczajnego mogą być użyte w postaci naparu wodnego lub mlecznego (1 łyżka na szklankę wrzątku) w leczeniu uporczywego kaszlu, utrudnionego oddychania w przebiegu zakażeń mykologicznych, bakteryjnych i wirusowych, a także zapalenia oskrzeli, płuc, opłucnej i tchawicy. Napar z kwiatów działa żółciopędnie, moczopędnie, przeciwbólowo i napotnie. Dawka naparu z liści lub kwiatów wynosi 50 ml 4 razy dziennie, najlepiej z miodem lub sokiem malinowym. Napar z liści zwiększa częstość oddechów i u niektórych osób działa łagodnie rozwalniająco. źródło wszystkich opisów wiciokrzewów: dr. H. Różański 7 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 15 Kwietnia 2020 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 15 Kwietnia 2020 Wiciokrzew przewierceń – Lonicera caprofolium L. jest również leczniczy. Surowcami pozyskiwanymi z tego krzewu są: liść i kwiat – Folium et Flos Lonicerae caprifolii. Liście najlepiej zbierać w maju i czerwcu. Surowce suszyć w temperaturze pokojowej, w cieniu. Przechowywać w światłoszczelnych pojemnikach. Działanie fitofarmakologiczne kwiatów Lonicera caprifolium: sekretolityczne, mukolityczne, wykrztuśne, przeciwkaszlowe, antydrobnoustrojowe, przeciwzapalne. Wskazania do stosowania kwiatów Lonicera caprifolium: stany zapalne, infekcje i niedrożność zatok z powodu wydzieliny ropnej, zaflegmienie gardła i oskrzeli, zakażenia bakteryjne, wirusowe i grzybowe górnych i dolnych dróg oddechowych, chlamydioza i mikoplazmoza, gruźlica, uporczywy i bolesny kaszel, zapalenie migdałków. Preparaty i dawkowanie (Flos - kwiat): 1. Napar - Infusum Lonicerae caprifolii: 1 łyżkę rozdrobnionych kwiatów zalać 1 szklanką wrzącej wody lub lepiej mleka, odstawić pod przykryciem na 15-20 minut, przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 100 ml, można dodać miód i propolis. 2. Syrop – Sirupus Lonicerae caprifolii: 5 łyżek rozdrobnionych kwiatów zalać 2 szklankami wody, gotować 10 minut, odstawić na 30 minut, przefiltrować. Dodać 200 ml miodu, sok z 1 cytryny i 30 g gliceryny, wymieszać. Przechowywać w lodówce nie dłużej niż 2 tygodnie. Zażywać 4-5 razy dziennie po 1-2łyżki. Można zakonserwować sorbinianem potasu lub benzoesanem sodu (0,3%). Benzoesan i sorbinian nasilą działanie wykrztuśne syropu. Dodatek (25 ml) nalewki glistnikowej (Tinctura Chelidonii) lub z maczka kalifornijskiego nasilą działanie przeciwkaszlowe syropu. Działanie fitofarmakologiczne liści Lonicera caprifolium: silnie żółciotwórcze i żółciopędne, wzmagające wydzielanie soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego, pobudzające perystaltykę jelit, rozwalniające (u niektórych osób wybitnie przeczyszczające); pobudzające czynności śledziony, przeciwbólowe, czyszczące krew i limfę z toksyn bakteryjnych i grzybowych. Wskazania do stosowania liści Lonicera caprifolium: bóle i obrzęk śledziony, zaparcia, atonia jelit, obrzęki limfatyczne, przerost węzłów chłonnych, niedobory żółci, wirusowe i bakteryjne infekcje układu pokarmowego. Preparaty i dawkowanie (Folium – liść): 1. Napar – Infusum: 2 łyżki suszonych i rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wrzącej wody; odstawić na 30 minut, przecedzić. Dodać miód (50 g) lub glicerynę (26 g) dla stabilizacji. Pić 2 razy dziennie (podzielić na dwie porcje). 2. Odwar – Decoctum Lonicerae caprifolii: 2 łyżki stołowe rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wody, gotować 20 minut na małym ogniu, odstawić na 20 minut, przecedzić, uzupełnić brakującą ilość wody. Zażywać 2 razy dziennie (podzielić na dwie porcje). Odwar jest 2 razy silniejszy w działaniu niż napar. Wiciokrzew niszczy gronkowce i paciorkowce okrężnicy, co jest ważne przy terapii nowotworu j. grubego i zakażeniu ogólnym (sepsa; gronkowce) Wiciokrzew pomorski (powojowy) – Lonicera periclymenum L. stosowany jest w medycynie ludowej Europy. Zbierany jest kwiat, zasobny w fitosterole, saponiny, fenolokwasy i flawonoidy. To silny środek moczopędny i napotny. Zalecany jest w leczeniu obrzęków na tle skąpomoczu, chorób gorączkowych i zatruć. Przyspiesza wydalanie wielu ksenobiotyków i metabolitów endogennych. Zalecany jest napar (1 łyżka na 1 szklankę wrzącej wody). Pić 4 razy dziennie po 100 ml. 9 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 15 Kwietnia 2020 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 15 Kwietnia 2020 Wiciokrzew jadalny - jagoda kamczacka dostarcza cennych owoców, które zawierają antocyjany – 100-250 mg/100 g (cyjanidyna, delfinidyna, malwidyna, pelargonidyna, peonidyna), flawonoidy ok. 150 mg/100 g (rutyna, izokwercetyna), witamina C (30-50 mg/100 g), kwasy fenolowe ok. 160 mg/100 g (np. chlorogenowy, salicylowy, galusowy, kawowy, p-kumarowy, ferulowy), katechiny. Sok i ekstrakty z owoców mają wpływ ochronny na wątrobę, tkankę nerwową (neuroprotektor) naczynia krwionośne, siatkówkę i naczyniówkę oka, przeciwcukrzycowe, przeciwzawałowe, antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe. Poprzez wpływ przeciwrodnikowy, antyoksydacyjny, stabilizujący strukturę błon elementarnych mogą zmniejszać ryzyko rozwoju nowotworów. Ważne jest działanie ochronne na trzustkę, wątrobę i serce oraz układ wieńcowy i hamowanie procesu agregacji trombocytów. Poprawia przepływ krwi przez naczynia wieńcowe, oczne i obwodowe. Rozszerza naczynia i zapobiega miażdżycy. Wskazania do stosowania jagody kamczackiej (wiciokrzewu jadalnego): - stany zapalne wątroby, trzustki i nerek; choroby wirusowe wątroby; - nieszczelność i stany zapalne jelit; - choroby degeneracyjne układu nerwowego; - miażdżyca - stany zapalne i zakrzepowe żył; zaburzenia krążenia ocznego, mózgowego, wieńcowego i w kończynach; - stany zapalne i degeneracja siatkówki i naczyniówki oka; uszkodzenie rogówki i nerwu wzrokowego; - choroba wieńcowa, zawały – i ich profilaktyka; - cukrzyca, - choroby nowotworowe, - choroby alergiczne; Preparaty: świeże owoce, soki (100 g 1 raz dziennie, na czczo) ekstrakty suche w kapsułkach (w handlu są wyciągi suche standaryzowane na zawartość antocyjanów: od 5 do 40%), wino z owoców (1 raz dziennie kieliszek), wyciąg z owoców na winie (1:5; 1 kieliszek dziennie), nalewka na etanolu 30% (1:5 – 2 razy dziennie kieliszeczek). Zastosowanie w kosmetologii: jako inhibitory elastazy i kolagenazy, środki przeciwstarzeniowe, przeciwzmarszczkowe, przeciwzapalne, antyrodnikowe; ochronne przed promieniami UV i radioaktywnymi – doustnie i jednocześnie w kremach, tonikach, serum, balsamach. 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 15 Kwietnia 2020 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 15 Kwietnia 2020 Wiciokrzew japoński – Lonicera japonica L. jest źródłem kwiatów – Flos Lonicerae japonicae. W handlu są dostępne ekstrakty suche z kwiatów wiciokrzewu japońskiego, standaryzowane na zawartość kwasu chlorogenowego (25%). Działanie fitofarmakologiczne kwiatów Lonicera japonica: hepatoprotekcyjne (ochronne na wątrobę), żółciopędne, lipotropowe, antybakteryjne, antyrodnikowe, antyoksydacyjne, przeciwalergiczne (przeciwhistaminowe), przeciwzapalne, ochronne na naczynia krwionośne, przeciwmiażdżycowe, immunostymulujące. Wskazania do stosowania kwiatów Lonicera japonica: marskość i stłuszczenie wątroby, narażenie na czynniki uszkadzające trzustkę i wątrobę, zatrucia, choroby alergiczne, podatność na zakażenia bakteryjne i wirusowe, nadmiar cholesterolu i lipidów we krwi (hipercholesterolemia, hiperlipidemia). Preparaty i dawkowanie: 1. Napar – Infusum Lonicerae japonicae: 2 łyżki rozdrobnionych suchych kwiatów zalać 1 szklanką wrzącej wody; odstawić pod przykryciem na 20 minut, przecedzić. Wypić w ciągu dnia w 2-3 porcjach. W tradycyjnej medycynie chińskiej kwiat wiciokrzewu japońskiego (Jinyinhua) stosowane są w leczeniu chorób płuc, żołądka, serca, jelita grubego i wątroby. Zalecane przy owrzodzeniach zewnętrznych i wewnętrznych, stanach zapalnych oczu i piersi, ponadto przy infekcjach jelit, układu oddechowego. i pęcherza moczowego. W medycynie ludowej Chin stosowane są dawki (kwiaty) 10-15 g dziennie. Przygotowywany jest z nich napar. Z Lonicera japonica pozyskiwane są też gałązki – Lonicerae Caulis (Rendongteng) zawierające fenolokwasy, saponiny, garbniki i fitosterole. Odwar z takich łodyżek działa na płuca, jelito grube i żołądek. W medycynie ludowej Chin zalecany jest w leczeniu chorób reumatycznych, wrzodów, stanów zapalnych skóry i piersi. Dawka łodyżek 10-30 g dziennie. Surowiec gotować 20 minut. Wiciokrzew brunatno-owłosiony – Lonicera fulvotomentosa Hsu et S. C. Cheng dostarcza do celów leczniczych kwiaty. Surowiec zawiera kwas chlorogenowy, fitosterole, olejek eteryczny i saponiny trójterpenowe (fulvotomentoside = fulwotomentozydy). Saponiny odpowiadają sapindozydom i hederynie. Napar z kwiatów działa ochronnie na miąższ wątroby, odkażająco, przeciwzapalnie i wykrztuśnie. Stanowi alternatywę dla bluszczu – Hedera helix L. Znakomity do leczenia nieżytów układu oddechowego. Działa antybakteryjnie, przeciwwirusowo i fungistatycznie. Wpływa uspokajająco i odtruwająco. Zalecam preparaty i dawki jak z Lonicera caprifolium. Gatunek Lonicera confusa De Candolle pochodzi z Chin. Kwiat Lonicera confusa DC często jest sprzedawany pod nazwą Jinyinhua, czyli Lonicerae Flos, podobnie jak kwiat Lonicera japonica. Zawiera kwas chlorogenowy, beta-sitosterol, flawonoidy (rutyna, kwercytryna), saponiny. Napar z kwiatu Lonicera confusa polecany jest w leczeniu czyraków (okłady, przemywanie, jednoczesne zażywanie doustne), owrzodzeń skórnych, bólu i obrzęku gardła, krwawych biegunek, przeziębienia i gorączki. Dawki jak Lonicera japonica. 11 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.