Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 20 Kwietnia 2020 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 20 Kwietnia 2020 Ziele bylicy boże drzewko – Herba Abrotani jest pozyskiwane z gatunku Artemisia abrotanum L. z rodziny złożonych – Compositae (Asteraceae). Pochodzi z krajów rejonu Morza Śródziemnego. Jest uprawiana w ogródkach (krzew), czasem dziczeje. W krajach zachodnich jest raczej mało popularna i pomijana w współczesnych publikacjach farmakognostycznych i fitoterapeutycznych. Opis Półkrzew lub krzew dorastający do 150 cm wys., o silnym zapachu; liście sinozielone, spodem szaro owłosione, dolne podwójnie pierzaste, z równowąskimi odcinkami, górne pojedynczo pierzaste, 3-dzielne i nie podzielone, równowąskie; koszyczki kwiatowe drobne, prawie kuliste, zwisające, zebrane w ulistnione grona; wszystkie kwiaty w koszyczku rurkowate, bladożółtawe; kielicha brak; owocem jest niełupka. Surowiec W lecznictwie wykorzystuje się ziele (młode zielone gałązki) - Herba Abrotanii. Zbiera się je późną wiosną lub wczesnym latem rozkłada cienką warstwą na papierach lub siatkach, można także surowiec powiązać w pęczki i zawiesić na sznurku; suszy się je w normalnej temperaturze. Składnikami czynnymi surowca są: hydroksykumaryny (eskuletyna, herniaryna, izofraksydyna, skopoletyna, umbeliferon), flawonoidy związane glikozydowo (kwercetyna, rutyna, artemisetyna), wolne flawonole, garbniki pirokatechinowe (4-6%), olejek eteryczny (2-2,5%; bogaty w tujon, 1,8-cyneol, linalol i kamfen), sole mineralne (8-9%), kwasy fenolowe (kawowy, chlorogenowy), gorycze (gorzkie laktony seskwiterpenowe: polistachina, wulgaryna), poliiny (poliacetyleny). Izofraksydyna działa żółciotwórczo. Wymienione składniki zwiększają ilość wytwarzanej żółci, stymulują przepływ i uwalnianie żółci do dwunastnicy. Działanie żółciotwórcze kumaryn z laktonami bylicy boże drzewko jest 2-4 razy silniejsze od działania kwasu dehydrocholowego. Garbniki i flawonoidy działają przeciwzapalnie i lekko ściągająco na błonę śluzową przewodu pokarmowego. Składniki olejku eterycznego oraz laktony mają właściwości przeciwbakteryjne (zwłaszcza w stosunku do Streptococcus mutans serotyp C i D) i przeciwpasożytnicze (pierwotniaki, płazińce i obleńce). Etanolowe i octowe wyciągi z bożego drzewka są skutecznymi insektycydami (np. zwalczają pchły, wszy, mszyce). Nalewka i wyciąg na occie spożywczym 5% z bylicy bożego drzewka niszczą roztocze i owady pasożytnicze na skórze i we włosach. Działanie i zastosowanie Wyciągi z ziela bożego drzewka działają silnie żółciopędnie, przeciwzapalnie, przeciwrobaczo, wiatropędnie, przeciwbakteryjnie; zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego, pobudzają apetyt, ułatwiają przyswojenie mleczka pokarmowego. Wskazania: choroby wątroby, trzustki i pęcherzyka żółciowego, zaburzenia trawienne, nieżyty przewodu pokarmowego. Bylica boże drzewko jest wykorzystywana w leczeniu i profilaktyce objawów związanych z kamicą żółciową, niedostatecznym wydzielaniem żółci, dyskinezami dróg żółciowych, niestrawności tłuszczów, ponadto w leczeniu stanów skurczowych bańki wątrobowo-trzustkowej i niedokwaśności soku żołądkowego. Leczy nieżyt jelit. Dawniej była polecany również w terapii chorób metabolicznych i skórnych. Polecam w profilaktyce kamicy żółciowej. Ekstrakty z bylicy boże drzewko są składnikiem krajowych i zagranicznych leków żółciopędnych i żółciotwórczych, wytwarzanych w formie płynów, rzadziej mieszanek ziołowych. Napary działają mniej efektywnie od ekstraktów. Do ważniejszych preparatów galenowych należą: Nalewka z bylicy boże drzewko – Tinctura Abrotani 1:5: doustnie 5 ml 2-3 razy dziennie po rozmieszaniu z wodą. Intrakt z bylicy boże drzewko – Intractum Abrotani 1:5: doustnie 5 ml 2-3 razy dziennie po rozmieszaniu z wodą. Napar: 2 łyżki ziela zalać 2 szkl. wrzątku; parzyć 20 minut; przecedzić Pić 3-4 razy dz. po 150 ml; dzieci w wieku przedszkolnym - ok. 30 ml, w wieku szkolnym - 50-100 ml, 3-4 razy dz. Nalewka - Tinctura Abrotanii: pół szkl. ziela zalać 400 ml wódki; macerować 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz. po 1 łyżeczce; dzieciom podawać pół łyżeczki nalewki 3-4 razy dz. Ze świeżego ziela przyrządza się również intrakt zgodnie z przyjętą recepturą. Jest używana jako przyprawa oraz do konserwacji kiszonej kapusty i ogórków (nadaje im pożądana twardość i smak). Dobrze smakuje w sosach do mięs oraz w rosole. Bylica pospolita - Artemisia vulgaris Bylina dorastająca do 150 m wys. o łodygach zwykle czerwono nabiegłych; liście pierzastodzielne z wierzchu ciemnozielone, spodem białawo-wełniste, o odcinkach podłużnych, głęboko o odległe piłkowanych; koszyczki kwiatowe drobne, liczne, zebrane w wiechę; kwiaty tylko rurkowe, żółte lub czerwone, brzeżne - żeńskie, wewnętrzne - obupłciowe; owocem jest niełupka. Pospolita w całym kraju. Kwitnie od lipca do września. Surowiec Surowcem jest ziele - Herba Artemisiae, które zbiera się przed, w początkach lub w czasie kwitnienia; ścina się górne odcinki pędów. Skład chemiczny Ziele zawiera olejek eteryczny - ok. 0,2-0,3% (tujon, izotujon, cyneol, pinen, kemfen, borneol), inulinę - ok. 9%, gorycze, żywice, kwasy, sterole, absyntynę, sole mineralna, flawonoidy i garbniki. Działanie i zastosowanie Wyciągi z bylicy pospolitej działają żółciopędnie, rozkurczowo, moczopędnie, wzmacniająco, przeciwzapalnie, odkażająco, wykrztuśnie, trawiennie; pobudzają apetyt, regulują wypróżnienia, pobudzają krwawienie miesiączkowe; działają tonizująco na naczynia krwionośne. Wskazania Zaburzenia trawienia, kamica żółciowa i moczowa, zastoje żółci, zaparcia, biegunki, nieżyty jelit i żołądka oraz układu oddechowego, niedokwaśność treści żołądkowej, skąpomocz, skąpe i nieregularne krwawienia miesiączkowe, osłabienie, choroby zakaźne i skórne. Napar: 2 łyżki ziela zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 min.; przecedzić. Pić 3-4 razy dz. po 100-150 ml; odpowiednio dzieci od 6 do 7 r. ż. 32 ml, od 8 do 10 r. ż. - 40 ml, od 11 do 13 r. ż. - 50 ml, od 14 do 15 r. ż. - 70 ml, 2-3 razy dz. Nalewka - Tinctura Artemisiae; pół szkl. ziela zalać 400 ml wódki; macerować 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3 razy dz. po 10-15 ml. Ze świeżego ziela można też przyrządzić intrakt i zażywać go jak nalewkę. Bylica pospolita ma podobne działanie lecznicze jak bylica piołun lecz jest znacznie od niej bezpieczniejsza. źródło: dr. H.Różański, notatki z wykładów 8 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 20 Kwietnia 2020 Autor Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 20 Kwietnia 2020 Bylica estragon - Artemisia dracunculus sive Oligoporus condimentarius (Compositae) Opis Bylina dorastająca do 120 cm wys., aromatyczna; liście nie podzielone, lancetowate lub równowąskie, zwykle całobrzegie; koszyczki kwiatowe kuliste, drobne, liczne, zwisające, zebrane w luźną wiechę; kwiaty rurkowate, żółte, brzeżne - żeńskie, wewnętrzne - obupłciowe, bezpłodne; owoc - niełupka. Dziko rośnie na stepach i brzegach rzek na Ukrainie, w rejonach Kaukazu, w umiarkowanych klimatycznie strefach Azji i w Ameryce Północnej. U nas często uprawiana w ogródkach i na działkach. Surowiec Surowcem jest ziele estragonu - Herba Dracunculi sive Herba Oligoporii condimentarii, zbierane w początkach lub w czasie kwitnienia. Estragon można pozyskać z uprawy lub kupić w sklepach zielarskich, bądź też w sklepach spożywczych. Skład chemiczny W zielu znajduje się olejek eteryczny - ok. 0,15-3,1%, kumaryny, garbniki, kwas askorbinowy, woski, karotenoidy, sterole, flawonoidy (głównie rutozyd) i kw. chlorogenowy. Działanie i zastosowanie Wyciągi z ziela działają żółciopędnie, moczopędnie, odkażająco, rozkurczowo, wykrztuśnie, przeciwzapalnie, rozgrzewająco, napotnie oraz trawiennie. Wskazania Niedostateczne wydzielanie żółci, kamica żółciowa, choroby wątroby, zastoje żółci, zaburzenia trawienia, brak łaknienia, nieżyt przewodu pokarmowego i układu oddechowego, przeziębienie, zmarznięcie. Napar, nalewkę, intrakt przyrządza się tak samo jak w przypadku bylicy bożego drzewka; podobnie się też dawkuje. Estragon to cenna roślina przyprawowa, z której można przyrządzić ocet i olej estragonowy. Ocet estragonowy - Aceti Dracunculi: pół szkl. suchego lub świeżego ziela zalać 300 ml octu spożywczego; macerować 14 dni; przefiltrować. Stosować jako przyprawę do galaret, barszczy, marynat, sosów, mięs i ryb. Estragon lub ocet estragonowy warto dodawać do kiszenia ogórków i kapusty; kiszonym produktom nadają one miły aromat, przyjemny smak, jędrność, a ponadto posiadają niezastąpione właściwości konserwujące. Rozcieńczonym octem estragonowym płukać można jamę ustną i gardło przy nieprzyjemnym zapachu i stanach zapalnych Ponadto przemywać skórę suchą, łojotokową i wrażliwą w celu jej zakwaszenia po umyciu zasadowym mydłem. W tym celu na łyżkę octu ziołowego należy przeznaczyć 150-200 ml wody przegotowanej. Olej estragonowy - Oleum Dracunculi: pół szkl, świeżego lub suchego ziela zalać 200 ml gorącego oleju słonecznikowego lub sojowego (znakomita do tego celu jest również oliwa); macerować 14 dni; przefiltrować. Stosować jaka przyprawę lub zażywać doustnie (1-2 razy dz. po 1 łyżce) jako środek silnie żółciopędny i regulujący trawienie oraz wypróżnienia. Olej estragonowy leczy nieżyt żołądka, działa osłaniające na śluzówkę żołądka, a zastosowany zewnętrznie przyśpiesza gojenie się ran i oparzeń. opis bylicy estragon jest również tutaj: Estragon 1 10 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.