Era Acera

[Yunugar]

Około połowy XX wieku zakończyła się era ludzi biesiadnych. Jeszcze gdzieniegdzie po kątach spotykano się osobiście, wymieniając jakieś ostatnie dane przekazane przez ginących już, wędrujących od wioski do wioski bardów informacyjnych, ale i oni powoli odchodzili w zapomnienie - niczym latarnicy i producenci maszyn do pisania.
[...]
Ludzie dzisiejsi to osobniki internetu, facebooka, e-booka oraz e-papierosów. Teraz nie tylko nikt nie zawija machorki w bibułkę, ale i zwykłe papierosy odchodzą do lamusa historii, podobnie jak normalne książki o zapachu papieru i farby drukarskiej, które niegdyś rozwijały wyobrażnię wielu, a obecnie służą już tak niewielu.
Nawet wówczas, gdy jedna z piętnastu kobiet na świecie, jako jedno z pięciorga pisarzy polskich w historii dostaje literacką Nagrodę Nobla, wybrani przedstawiciele narodu są w stanie sprofanować to wydarzenie. I czemu tu się dziwić, skoro 70% naszej nacji nie przeczytało w ciągu roku ani jednej książki?
Nie bawi nas świat rozbieganych literek - czarnych robaczków pełzających po białych, papierowych kartkach. Wtykając słuchawki w uszy, otwierając smartfon czy tablet, mamy wszystko podane od razu przez trąbkę Eustachiusza do rozumu.

 

Era Acera

 

Tracimy ksiązki i przeglądanie albumów ze zdjęciami, gubimy kontakt osobisty. Przesuwamy palcem po ekranach, pokazaując w tempie, jakie przystało XXI wiekowi, zbitkę kolorowych obrazków.

Consecutio temporum, czyli następtwo czasów. Kolejna epoka odsunie w przeszłość wartości uznawane do tej pory za istotne dla ludzkiego gatunku.

Nastaje czas mordorów: dzielnic cyborgów, zamkniętych korporacyjnych enklaw wymarłych po godzinie 17, pustych - niczym napromieniowane tereny Czarnobyla - i odradzających się o 8 rano blaskiem migających monitorów, szelestem myszek oraz... gonitwą szczurów.

Siedzący obok siebie na wyciągnięcie ręki reprezentanci Homo sapiens przesyłają sobie wiadomości mailami. Nawet te prywatne, chociaż z owej prywatności niewiele już zostało. Internetowy moloch wie o nas wszystko, mimo źe wcale nie podawaliśmy tego w sieci. A dzieje się tak głównie dzięki Rozprzestrzenianiu Danych Osobowych, które pozwala na posiadanie naszych prywatnych danych praktycznie przez każdego.

Na spotkaniu w  Klubie "NŚ" doktor Sumińska - niewyczerpana kopalnia wiedzy o naszych braciach mniejszych - opowiadała o swoich, związanych z nimi perypetiach, o miłośći do zwierząt, potrzebie zrozumienia, że są stworzeniami żyjącymi, jak my, choć nieco od nas odmiennymi,  a traktowanie ich w sposób, w jaki aktualnie działamy, uznała za niemoralny.

Nie mogę stwierdzić, że schodzimy na psy, bo to mezalians byłby dla psa, jak pisał poeta, ale na pewno mocno oddalamy się od naszej ludzkiej natury, która wszak funkcjonowała, kiedyś będąc częścią całego systemu.

Maluczko, a zapomnimy mówić, wszak już zapomnieliśmy się dotykać... Ostatni z pamiętających odległe czasy rodzinnych spotkań oraz opowieści wyrażanych ludzkim głosem szybko odejdą pozbawieni lekarstw oraz usług medycznych, reszta z prawieku zamknie oczy, nie mogąc patrzeć na świat, który nadchodzi.

Zostaną ci z wszczepionymi chipami błyskotliwości, inteligencji, dobrej zmiany oraz roboty.

 

Tekst pochodzi z miesięcznika "Nieznany Świat" nr 4 2020 (352)

Edytowane 31 Lipca 2020 przez Yunugar