M.Lewin: wpływ planet na ciało astralne

[Ismer]

Wykład Michaiła Lewina, Rektora Moskiewskiej Akademii Astrologii, Łódź 8-10 kwietnia 1994 r.

 

W starych podręcznikach astrologii mówi się stosunkowo dużo o aspektach, ale o figurach, jakie one tworzą, mówi się niewiele, praktycznie nic. Konfiguracje aspektów to coś nowego w astrologii, powstało kilkadziesiąt lat temu. Wiąże się to nie tylko z rozwojem astrologii, lecz przede wszystkim z rozwojem duchowym człowieka. Chciałbym zrobić niewielki wstęp filozoficzny zanim przejdziemy do analizy konfiguracji.

Planety wpływają na nasze zachowanie nie bezpośrednio, ale poprzez nasze myśli i uczucia. Mówiąc inaczej, wykazują wpływ na nasze ciało astralne. Ta delikatna i cieniutka warstwa uczuć i myśli przekształca się w różne formy działania i jest ona – a tym samym my –częścią globalnej powłoki astralnej ziemi.
Zaczynamy o niej mówić w chwili, gdy w łonie matki formuje się fizyczne ciało dziecka. Wraz z nim wykształca się też powłoka astralna. Przez pierwsze czternaście lat życia następuje powolne formowanie jej do pełnego wytworzenia. Dziecko w pierwszych latach żyje w aurze swoich rodziców, jak w pierwszych dziewięciu miesiącach – swojej matki. Uważnie przyglądając się rozwojowi dziecka zauważymy, że przez te pierwsze lata rodzice przekazują dziecku najbardziej typowe reakcje emocjonalne. U dziecka nie ma w tej fazie żadnych własnych typów reakcji wobec świata zewnętrznego, przejmuje je od rodziców. Przy normalnym rozwoju dziecka wiek 14 lat jest w sensie symbolicznym datą astralnego urodzenia, a powłoka astralna staje się ciałem astralnym. W tym wieku następuje oderwanie się nowo powstałego ciała astralnego dziecka od ciała astralnego rodziców. Tu następuje pierwsze rozerwanie więzów rodzinnych (rozerwanie powłoki dziecka i rodziców).
Dlaczego w przypadku dzieci mówiłem o powłoce astralnej, a nie o ciele astralnym: dopóki ciało to się nie wykształci, jest plastyczną substancją, z której modelują się organy podobne do ciała fizycznego. Prawidłowe wykształcenie ciała astralnego zależy od wzajemnych stosunków dziecka z rodzicami. Podobnie do ciała fizycznego ciało astralne ma też zapotrzebowanie odpowiedniej karmy, pokarmu. W pierwszym etapie dostarczają jej rodzice, a dopiero później otaczający świat. Jeżeli u dziecka stosunki z rodzicami są nieharmonijne, wtedy ciało to wykształca się nieprawidłowo, nieharmonijnie. 
W wykształceniu ciała astralnego jednakowo uczestniczą oboje rodzice. Ojciec dba o wykształcenie elementów męskich, matka – żeńskich. Jeżeli brak jest jednego z rodziców albo istnieje niewystarczający kontakt z jednym z nich, jest to zauważalne w aspektach pomiędzy Słońcem, Księżycem i Saturnem w kosmogramie urodzeniowym, a dziecku formuje się takie niezrównoważone ciało. 
Jeśli np. ojciec niedostatecznie uczestniczy w rozwoju syna, to chłopcu w dorosłym życiu brakuje samodzielności, pewności siebie i aktywności, a jeśli w fazie rozwoju brakuje mu kontaktów z matką, to dorosłemu już mężczyźnie brakować będzie stabilności emocjonalnej.
Podobnie wygląda sytuacja u dziewczynek, które podobnie od ojca i matki muszą otrzymać pożywienie do wykształcenia własnego ciała astralnego. Możecie zauważyć po słabej pozycji Księżyca lub Saturna niedostatek takich emocjonalnych kontaktów. Np. kiedy Księżyc lub Saturn znajdują się w 12 domu, sugeruje to słaby kontakt emocjonalny z matką (lub jego brak) i w tym przypadku w wieku 14 lat następuje poważny kryzys lub zahamowanie i dziecko nie ma wykształconej odpowiedniej siły, by takie oderwanie nastąpiło i doszło do narodzin astralnych. W skrajnych przypadkach dochodzi do sytuacji gdy mężczyzna długie lata swego życia żyje z matką, ponieważ brak mu dostatecznej energii, by rozpocząć życie z inną kobietą.
Drugim momentem odejścia ciała astralnego dziecka od ciała astralnego rodziców jest ślub. I jeżeli ciało astralne dziecka kształtowane było prawidłowo, wybór partnera na dalszą drogę życia następuje samodzielnie, ale jeżeli dziecko nie rozwinęło się wystarczająco, wybór polega na uzupełnianiu elementów, których mu brakuje, czyli w języku astrologii przy pierwszym przypadku (rozwój prawidłowy) wybór następuje według 7 domu, położenia Wenus lub Neptuna, a u kobiety wg Marsa i Neptuna, a jeśli człowiek nie jest wykształcony astralnie, dąży do tego, by brakujące elementy uzupełniać.
W takim przypadku dziewczyna szuka w swym partnerze ojca i dlatego ważne jest położenie Saturna w kosmogramie przyszłego jej męża, a chłopiec w partnerce szuka matki.
Wybór zawsze następuje według dwóch linii – mężczyzna szuka w partnerce ukochanej i matki, podobnie kobieta w partnerze postrzega swego ukochanego, a także odrobinę kogoś, kto się będzie nią opiekował – ojca. 
Jeżeli w procesie wychowawczym brakuje elementów rodzicielskich lub są one wykształcone niedostatecznie, w późniejszym etapie życia powoduje to, że w momencie wyboru partnera akcent elementów rodzicielskich przeważa, i często następuje taki proces: np. dziewczyna znajduje w partnerze ojca i po ślubie następuje więź astralna jak z rodzicem i po pewnym czasie następuje dokończenie formowania ciała astralnego, którego nie udało się ukształtować w odpowiednim czasie z rodzicami.
Ponieważ w intymnych kontaktach następuje silna wymiana astralna (energetyczna) to mąż lub żona w małżeństwie dostarcza pokarmu, którego brakowało dziecku w dzieciństwie. 
Wtedy, gdy mężczyzna i kobieta dojrzewają w małżeństwie, spostrzegają, że zmienia się wzajemna relacja i nie lubią już swojego partnera. Co to oznacza? Początkowe przyciąganie, które ich zbliżyło, nie szło po linii 7 domu czyli po linii wyboru partnera jako ukochanego, a po linii zastępcy ojca i wtedy gdy formowanie się kończy, kończy się też zapotrzebowanie na tego partnera. 
Jest to jedna z podstawowych przyczyn kryzysu w stosunkach małżeńskich.

 

Jak widzimy astralna struktura człowieka jest bardzo złożona. W przeszłości, gdy rozwój emocjonalny człowieka był mniej zróżnicowany niż dzisiaj, wpływ planet przyjmowano w sposób bardziej prosty. W miarę rozwoju, pogłębiania świata emocji, subtelniej odbieramy wpływy kosmosu. [Między różnymi stronami naszego życia psychologicznego kształtują się różne powiązania i dlatego przyjmujemy bardziej złożony sposób ... Mowa o tym, że astralna struktura systemu słonecznego jest bardzo złożona ale z czasem im bardziej poznajemy siebie, im bardziej się rozwijamy, tym łatwiej możemy odebrać tę część skomplikowanego układu astralnego.] 
Im głębsze jest nasze ciało astralne, tym głębiej rozumiemy wpływy astralne układu. I może jest to przyczyna tego, że dawniej nie zwracano uwagi na złożone konfiguracje planetarne. Nie chodzi tu o niedostatki astrologii, ale o wczesny etap rozwoju człowieka.
Ciało astralne formowało się całkowicie pod wpływem rodziny lub bliskiego środowiska, w którym człowiek wzrastał i dlatego struktura astralna różnych ludzi była podobna. Typ emocjonalnych reakcji na otaczający świat był podobny i zależał w dużej mierze od środowiska, w jakim człowiek wyrastał. Obecnie w tej samej rodzinie mogą wyrastać różni ludzie o różnych typach emocjonalnych. Jest to wynik rozwoju indywidualizacji, który odbywa się przez ostatnie paręset lat. Dlatego astrologowie twierdzą, że nie wystarcza analiza samych aspektów planet i zaczęto analizować cały rysunek kosmogramu a w szczególności konfiguracje, w których planety uczestniczą.