Magia ludowa - drewno na dom

10 Stycznia

W styczniu rąbano drzewa. Zresztą od słowa "ścinać" językoznawcy wywodzą nazwę tego miesiąca. Było to racjonalne podejście, dlatego że wycinka zimą była lżejsza. Las bardziej przejrzysty, a więc łatwiej wybrać odpowiednie drzewo, bo nie cięto wszystkiego pod rząd, jak dzisiaj.

Drzewo do budowy chałupy miało być proste, z małą ilością sęków, zdrowe. Wierzono, że od drzewa z gałęziami w dół będzie bieda, drzewo z narostami sprowadzi na rodzinę gnijące rany, a suche doprowadzi do wysychania domowników, czyli śmierci.

Taka selekcja, choć z pobudek magicznych, miała sens, bo wskazywała na choroby czy defekty drzewa, które w przyszłości osłabią ściany domostwa. Zimą też łatwiej było drewno zwieźć. Potoki zamarznięte, nie ma błota i po śniegu koniom łatwiej ciągnąć. Ale to strona techniczna, istotna, choć nie jedyna.
Zimą las śpi, a śmierć najlepsza, gdy we śnie przychodzi. Najdelikatniejsza i najmniej bolesna. Widzieli to ludzie patrząc na odchodzenie swoich bliskich. A czym drzewo gorsze od człowieka? Też żyje, trwa kilka pokoleń i "widzi" zmiany w świecie. Skoro ma służyć mu po śmierci, to niech jego energia jest dobra, niech nie krzyczy zamknięte w ścianach chałup. Niech poczuje wdzięczność człowieczą.
Drwal wiedział o tym, dlatego przed zanurzeniem toporka dziękował drzewu. Nie czuł sprzeczności, że chrześcijańską modlitwę pod drzewem szepcze. Bo wszystko, co robił miało być z błogosławieństwem Stwórcy. Wierzył, że to Bóg nauczył człowieka wszystkiego, a on tylko odtwarza jego gesty. Tak, jak było na początku.

I choć ziemię oddał człowiekowi, to ten ma korzystać z jej darów świadomie i z wdzięcznością. Bo wdzięczność jest budulcem świata.

źródło: Olga Solarz Magia ludowa Karpat