ego ---> spełnianie siebie

[Guest Dharma]

 

Niewątpliwe jest, że jednym z głównych czynników, które wpływają na postrzeganie nas przez innych oraz postrzeganie samego siebie, spełnianie siebie ... Ego jest jak program który został zainstalowany w naszym umyśle.. Wpływa na nasze decyzje, poglądy, myśli uczucia.

Współczesny człowiek mierzy swe szczęście (dobre samopoczucie ) na ilość posiadanych pieniędzy, osiągnięty sukces, osiągnięcie celu, ilość przyjaciół.. Są to naturalne przejawy w świecie materialnym. Gdybyśmy nie posiadali takiej ambicji/motoru do działania (jakim jest ego) nie osiągnęlibyśmy zbyt wiele.... Jednak Przeliczanie swojego szczęścia na złotówki powoduje że nasze ego (cały mechanizm) przeradza się w jakiś patologiczny przejaw osobowości.. jest to sytuacja w której ego kontroluje nas, nasze szczęście .. Zaś my stajemy się niewolnikami własnych celów, uzależniamy się.

 

Co się wtedy dzieje? w tym wypadku ego wpływa to na naszą percepcje rzeczywistości.. Nagina ją tak by ułatwiło to osiągnięcie celu.

Można by zauważyć wtedy pewną zależność.. Gdy człowiek ma wielkie potrzeby wielkie ambicje, ego także staje się większe i aktywniejsze (aby osiągnąć cel, zmobilizować się) Cel staje się potrzebą.

.. Gdy stracimy to co chcieliśmy osiągnąć trudno w tym odnaleźć szczęście ponieważ ego które wyhodowaliśmy w myśl zasady ( mam dużo jestem szczęśliwy) nie chce "przyjąć do wiadomości", żyje jeszcze starym programem. . . Potrzeba nie została zaspokojona, umysł/ego cierpi. . . skoro cierpi, rzeczywistość (obiektywna ) staje się szara i pełna bólu..<-- postrzeganie rzeczywistości oraz siebie subiektywne uległo zmianie zostało nagięte .. w rezultacie czujemy się niespełnieni

 

W przypadku kiedy mamy wielkie ambicje, cele do zrealizowania.. spełnienia siebie (ego) w świecie materialnym jednak cała energie kumulujemy nie w przyszłości ( w wizualizowaniu naszego celu, wygranej, przyczepienia się do tego) tak jak w przypadku powyższym jednak skupienie się na chwili obecnej która w tym momencie staje się świetną salą treningową dla nas samych.. W chwili Tu i teraz postrzeganie ego nie rozmywa się na boki (przyszłość przeszłość) ego też nie urasta do wielkich rozmiarów proporcjonalnie do potrzeb osadzonych gdzieś w przyszłości jednak staje się wygodnym narzędziem umysłu w którym świadomość ma okazje wyrzeźbić własne cele.. Ego nie kontroluje nas nie nagina naszej rzeczywistości wg jego potrzeb jest po porostu narzędziem świadomości...

Stawiając sobie cel.. nie ucieka on w przyszłość (ego nie goni go) jednak skupiamy się na tym co możemy obecnie zrobić by ten cel osiągnąć. Cel/ potrzeba z przyszłości wraca w chwile obecną, ... oznacz to, że pracujemy na czymś co staje się bardziej rzeczywiste dla nas.. zaś każda porażka, potknięcie nie równa się cierpieniu ego, naginaniu rzeczywistości wg jego programów , jest zwykła przeszkodą która naprawimy, przeskakujemy.. Dlatego stan bycia tu i teraz, panowanie nad własnym ego, pracowanie nad czymś w chwili obecnej jest już spełnieniem (proces ten staje się wieczny, ponad czasem)... Nasza osobowość --> nie jesteśmy już tak chwiejni, nie ma porażek które zdmuchną nas z powierzchni ziemi..