Książki - Berenika Tern "Księga Run"

[Piko]

Berenika Tern "Księga Run" wyd 2020r ,str.100-101

 

(...) Wracając do meritum czyli przedstawienia najważniejszych teorii związanych z pochodzeniem run (...)  , wśród badaczy zabytków runicznych i samych run (jako liter alfabetu) nie ma zgodności co do teorii ich genezy. Cytowany wcześniej Michael Barnes w swojej książce Runes: a Handbook  w rozdziale drugim zatytułowanym "Pochodzenie run" prezentuje cztery, obowiązujące aktualnie, podstawowe fakty,na których opierają swoje badania wszyscy znaczący runolodzy;

 

1) Pismo runiczne pochodzi przynajmniej z II wieku n.e.  (...)

 

2) Centrum najwcześniej udokumentowanej aktywności runicznej obejmuje tereny Danii, południowej Norwegii i południowej   Szwecji. Oczywiście znaleziono ilości artefaktów runicznych na terenach północnych Niemiec i Europy Wschodniej, ale były one widoczne jedynie na małych przenośnych obiektach, mogły więc trafić na te tereny z migrantami, kupcami czy wojownikami.

Nadal jednak nie można z całą pewnością twierdzić, że Skandynawia jest kolebką pisma runicznego.

 

3) Runy są częścią śródziemnomorskiej tradycji alfabetycznej, zawierając w sobie elementy fenicyjsko-grecko-etrusko-łacińskie. (...)

 

4) Runy rozwinęły się prawdopodobnie na terenach Imperium Rzymskiego, (...) które miało wpływ nie tylko militarno-terytorialny, ale i kulturowy oraz piśmienniczy (...) wypierając lub modyfikując rdzenne alfabety.

 

Te cztery podstawowe tezy są przewodnikiem dla runologów, ale nie zapewniają klarownych odpowiedzi na wiele postawionych pytań. (...)

 

 

 

 

Berenika Tern "Księga Run" wyd 2020r ,str.130

 

(...) Można oczywiście wydawać książki związane z runami, które są wymysłem danego twórcy, ale powinno się wyraźnie zaznaczyć , że jest to indywidualna wizja, nie mająca nic wspólnego z prawdą archeologiczno-historyczną.

Kolejnym problemem (...) jest pisanie książek będących kompilacją lub nieudolną próbą przerabiania znanego już materiału na temat run, albo, co gorsza, snucia jakiś kompletnie fantastycznych opowieści. (...)

 

 

 

 

Berenika Tern "Księga Run" wyd 2020r ,str.151-152

 

 

(...) Poematy runiczne (anglosaksoński, staronorweski i staroislandzki) stanowią bardzo ważne źródło interpretacji znaczeniowej (dosłownej i symbolicznej) poszczególnych run, ale należy pamiętać, że jest ono niedokładne, przybliżone, a czasami wręcz zdeformowane. Już na wstępie pojawiają się problemy językoznawczo-translatorskie; problematyczne staje się wierne przełożenie poematów z języków rodzimych (staroangielskiego , staronorweskiego czy staroislandzkiego) na wersje współczesne. Nie dość że sami badacze literatury i językoznawcy podają różne wersje tłumaczeń ( nie mówiąc o tym  że oryginalne przekazy czy rękopisy mogły wyglądać jeszcze inaczej ) , to niestety nie można zrekonstruować pierwotnego znaczenia niektórych run, co prowadzi do konfuzji i niemożliwości oddania sensu i znaczenia danej runy (np: sowelo, pertho, algiz) (...)

 

Berenika Tern "Księga Run" wydawnictwokobiece

 

 

 

Edytowane 21 Lipca 2022 przez Piko

[Piko]

Berenika Tern "Księga Run" wyd 2020r ,str.112

 

FUTHARK ARMEŃSKI (18 symboli)

Jest wytworem prac Guido von Lista (Guido Karl Anton List, 1848-1919) powstałych na przełomie XIX i XX wieku. Od futharku wikingów futhark armeński (zwany także aryjskim) różni się wyglądem jednej z run oraz ezoteryczną interpretacją. Na początku XX wieku Guido von List, austriacki poeta, pisarz, badacz kultury germańskiej i okultysta, po przejściu operacji katarakty czasowo stracił wzrok. Wykorzystał ten okres, doświadczając, jak sam twierdził, głębokiego oświecenia, którego efektem było powstanie ariozofii oraz futharku armeńskiego (Armanen Futhark) składającego się z 18 znaków opartych na wersetach od 148 do 166 pieśni z Edy Poetyckiej, Havamal. Futhark ten został wykorzystany przez nazistowskich okultystów podczas drugiej wojny światowej, wraz z wypaczoną i sfałszowaną wersją mitologii germańskiej, stąd pozostaje w sferze podejrzanych lub zakazanych dzieł ( do tego stopnia, że np. symbolu runy Othala zakazuje się do dziś umieszczać w miejscach publicznych w niektórych landach niemieckich) (...)

 

 

Oprócz opisów historycznych, książka w części trzeciej zawiera symboliczne i ezoteryczne znaczenie run futharku klasycznego.

 

 

 

 

 

Edytowane 22 Lipca 2022 przez Piko