...O miłości... - Dla mojego Dziuba :)

[kasiaangel5]

Miłość tak piękna obcą mi była

Póki nie poznałam uroczej osoby Twej

Samotność – w strasznej udręce z nią żyłam

Tobie udało się uleczyć mnie z niej

 

Jesteś dla mnie kimś niepojętym

Zagadką, która zbyt trudna dla mnie jest

By mój móżdżek skromny, niepojemny

Zrozumiał jak ma odebrać tak wielki gest

 

Bo czuję, że zmieniasz mnie i myślenie moje

I że nowym lepszym człowiekiem staję się dzięki Tobie

Pokazujesz mi rzeczy, których lękam się, boje

Ale chcę tego wciąż, bo jesteśmy wtedy razem, we dwoje

 

I czuję jak bardziej ludzka się robię,

Budzi się we mnie wrażliwość taka jak jest w Tobie

Znika już wątpliwość we wszystkie siły swoje

Bo wiem, że mogę liczyć na swoją ostoję

 

Którą właśnie Ty jesteś i która mnie podtrzymuje

Przy dobrych myślach i właściwą drogę wskazuje

Chcesz by ścieżki nasze się niebawem złączyły

I do końca życia nas przez wzloty i upadki losu prowadziły

 

Wciąż się zastanawiam czy jestem właściwą dziewczyną?

Czy jesteś pewien tego, że jestem tą jedną jedyną?

Czy może lekka desperacja Cię zmusza do pośpiechu?

I myślisz sobie: „Pora już dawno przed Ołtarz! Człowieku!”

 

I tak dręczą mnie myśli trwale

Bo na wiek swój narzekasz stale

I na wygląd, że: "Ty brzydki"

A tak może stwierdzić tylko człowiek płytki

 

Bo by dowiedzieć się, jaka istota z Ciebie przesłodka

Trzeba Cię poznać, ale nie od zewnątrz a od środka

Bo na pierwszy rzut oka, gdy ktoś Cię spotka

Nie jest w stanie określić czy Ty żaba czy stokrotka

 

I jeszcze jedna obawa mnie męczy…

To cały czas myśli moje dręczy…

Czy uwolnisz się kiedyś z tych "sieci pajęczych"

W jakich plączesz się do dni dzisiejszych?

 

Mówisz, że już nie myślisz, że zapomniałeś

Ale mnie nie oszukasz ja wiem o tym doskonale

Nie raz widziałam jak w myślach się błąkałeś

W jakimś z życia swojego trudnym rozdziale

 

Udaje mi się wyczytać z wśród wielu wyrazów

Że ciężko Ci zapomnieć. Wiem, w życiu nie ma wymazów

Gdybym tylko jakoś pomóc Ci mogła

To z serca Twego wszelkie smutki bym wymiotła

 

Wszystkie żale, wszystkie troski

By nie zostało nawet jednej błahostki

Żebyś nie miał zmartwień i problemów

I byś z łatwością dążył do swych celów

 

Ale z pewnymi rzeczami musisz sobie sam poradzić

Nikt nie może Ci w tym czegoś doradzić

Pewne wspomnienia pora już z teraźniejszości wysadzić

I na kolejne strony przeszłości odprowadzić

 

Zastanawiam się też czy tak prosta osoba

Zasługuje na tak wielki dar od Boga

I tu o mnie teraz jest mowa

Bo inteligencja czy uroda to nie moja mocna strona

 

Jestem zwykłą ze wsi dziewczyną

Z figury - na pewno nie kruszyną

I nie mam pojęcia, co było przyczyną

Tego, że wybrałeś mnie na tą jedyną

 

Bo przecież jest tyle ładniejszych

O kształtach ode mnie zgrabniejszych

Zamożniejszych i mądrzejszych,

I na pewno pobożniejszych

 

Przez to wszystko razem wzięte

W głowie mam sztormy niepojęte

Serce miłością i obawą przesiąknięte

Ale na Twój widok zawsze uśmiechnięte

 

Chwilą wspaniałą jest spotkanie z Tobą

Bo jesteś dla mnie szczególną osobą

Pełną nadziei i bystrości

Pełną życia i miłości

 

Wiem, że masz problem (jak większość facetów)

Z powiedzeniem, kiedy trzeba jednoznacznych konkretów

I gdy zaczynają się pewne tematy

Ciebie jakby nie ma i koniec debaty

 

Za to, kiedy w grę wchodzi browarów kilka

To już kwestia czasu, wystarczy tylko chwilka

Miłocha się robi z Ciebie nieprzeciętna

Wtedy nawet na sekundę nie jestem Ci obojętna

 

Czasami chciałabym żeby tak zostało

Te promile i ten humor - żeby Cię tak trzymało

Bo wtedy wszelkie blokady z ust masz zdjęte

Wszystko, co chcę usłyszeć na moje uszy zostaje nawinięte

 

Na wszelakie dobro mnie nawracasz

Moją codzienną szarość wciąż rozzłacasz

Moje depresje w radość obracasz

Ale czy aby się zanadto nie przepłacasz...?

 

Nigdy nie myślałam, że tak Cię pokocham

W życiu nie sądziłam, że w nocy za Tobą zaszlocham

Wiem już dobrze to, że się nie odkocham

I wiem też to, że tylko Ciebie tak bardzo kocham.